Alex Fontana: Review of Nothing Sacred: The Truth about Judaism

I had known about Douglas Rushkoff’s treatment of Judaism; Nothing Sacred: The Truth about Judaism, for some time and had always meant to read and review it.

The thing that makes Judaism dangerous to everybody, to every race, to every nation, to every idea, is that we smash things that aren’t true, we don’t believe in the boundaries of nation-state, we don’t believe in the ideas of these individual gods that protect individual groups of people; these are all artificial constructions and Judaism really teaches us how to see that. In a sense our detractors have us right, in that we are a corrosive force, we’re breaking down the false gods of all nations and all people because they’re not real and that’s very upsetting to people.”

The central reason Jews like Rushkoff and Barbara Spectre allow themselves to speak candidly about Jewish social engineering is because they believe that by manipulating predominantly non-Jewish societies they are doing the world a service — they are in fact doing God’s work. By undermining their host nations so as to bring about conditions of disunity, Jews like Rushkoff and Spectre believe that in performing this role of “a corrosive force” “breaking down the false gods of all nations and all people,” they are performing a mitzvah as part of their god-ordained task of tikkun olam. A mitzvah is translated as a ‘commandment’ but more commonly means a good deed done from religious duty. Rushkoff describes tikkun olam as “a poetic way of expressing the responsibility Jews have to ‘heal the earth.’[ii] In my two part essay on integration, “Manspreading for Lebestrum,” I discuss the HBO series Show me a Hero, based on a book by Jewish New York Times writer Lisa Belkin about the integration struggle in Yonkers between the NAACP and their Jewish lawyers versus the ethnic Whites of Yonkers. Again we discern the same underlying self-justification:

Belkin seeks to frame the issue of integration in terms of a progressive Jewish solution to the Jewish problem, while fully retaining her Jewishness. When asked about the overtly Jewish role in integration, Belkin neither denies nor downplays the Jewish role. Instead she invokes the Jewish religious principle of Tiklun Olam, a Hebrew phrase meaning ‘repairing the world.’ Tiklun Olam, was described by Rabbi Samson Raphael Hirsch in terms of a Kehilla (community) of Jews in galut (diaspora) successfully influencing their non-Jewish neighbors.”[iii]

What Jews like Rushkoff, Spectre and Belkin affirm is that what “anti-Semites” claim; that Jewish manipulation and its corrosive effects are real; they agree that Jews influence various things but they give it a benign interpretation;  the “anti-semite” is simply a gentile with the wrong interpretation of why Jews do what they do. Jews know better. “The Jews’ unique position as perpetual outsiders led them to adopt and promote a wide range of cosmopolitan and inclusive business strategies and ethical standards.”[iv] Thus, diaspora Jews living in host nations seeking to ‘influence’ their non-Jewish neighbors in a manner which is demonstrably detrimental to their hosts by acting against the authentic bonds of organic society—Tonnies’ Total Gesellschaft.  It just so happens that these actions are beneficial to Jews, as Rushkoff acknowledges. A Jewish attitude like “A fluid society with ever-changing boundaries served them better than a closed or static one in which outsiders and new ideas were feared”[v] is interpreted by Jews as a gift or a service they are rendering onto their Gentile neighbors.

Rushkoff and Belkin make Jewish social engineering into a fundamental religious precept inherent in Judaism rather and sometimes partially acknowledged as a diaspora social-political strategy to weaken the host; “It is not only our tradition, but our explicit obligation to act as stewards for the greater society.”[vi] To this end Rushkoff discusses the widely known Jewish role in desegregation and integration; “In 1952, the American Jewish Congress worked with the National Association for the Advancement of Coloured People (NAACP) to target unfair housing policy. Through a series of legal battles, American Jewish Congress attorneys ended the whites-only policy of New York City’s Stuyvesant Town, setting an important legal precedent against discrimination in housing projects that received any amount of public aid.”[vii]

What is interesting is that Rushkoff subtly acknowledges the self-serving and contingent strategic basis of such practices, something Karl Popper, the Jewish philosopher of the ‘Open Society,’ never could. Popper in his The Open Society and its Enemies, expressed the same desires for a universalist, cosmopolitan, pluralist, liberal society, yet Popper rightly concluded that these values were largely the opposite of the Jewish religion, which according to Popper,[viii] and almost all students of comparative religions (e.g., Hegel) is a tribal supremacist ‘closed society.’ On the other hand, in Rushkoff’s deconstructionist, self-serving interpretation of Judaism, it becomes the wellspring from which ‘open society’ values spring. While Popper denied the very Jewish strategic basis of his viewpoint, conservative Jew Malachi Haim Hacohen, who is a foremost Popper scholar and critic, points towards Popper’s assimilated Ashkenazi Jewishness as the main source of his political viewpoint: Cosmopolitanism appealed to Popper and liberal Jews precisely because of their life in between cultures and their indeterminate identity. Claiming membership in an imagined cosmopolitan community, Popper rejected Jewish identity. “I do not consider myself ‘an assimilated German Jew,’” he told a critic of his Autobiography, “this is how ‘the Fuhrer would have considered me.”[ix]

Enlightenment philosophers, especially Voltaire, often portrayed the Jew as the counter-universal.[x] Popper refused to see the Jewish basis for his commitment to Kant’s cosmopolitanism. He would have sided with Marx and declared, “the question is not the emancipation of the Jews, but, rather, emancipation from the Jews… The emancipation of the Jews . . . is the emancipation of humanity from Judaism.” Whereas Popper considered Judaism as a tribalist cult of a ‘closed society,’ Rushkoff seeks to re-interpret and thus salvage Judaism by imagining that the social engineering that Jews have been engaged in during modernity is actually the philosophical and moral foundations of Judaism itself. Jews are able to successfully carry out radical changes in society because of their internal cohesion, their sense of mission as Jews, while the changes they bring about are specifically designed to fragment the internal cohesion, the ‘we-ness’ of their hosts. The very success of the Jews working as groups of Jews undermines their stated principles of tolerance and plurality as inherently beneficial. Thus, the changes they established in immigration, desegregation, and integration can only be viewed as acts of subversion.

The problem here is that Jewish tribalism and secular universalism are antithetical, and hence assimilated Jews, especially if they are conscious of maintaining their Jewishness, are involved in a kind of fraud and deception (or self-deception). Nevertheless, Rushkoff in the face of all prevailing evidence (which he himself acknowledges), writes:  “True enough, my entire premise is contradicted by the many ways our own myths and customs have always been profoundly steeped in racial and ethnic assumptions. There are as many warnings in the Torah to kill our tribal neighbors as there are encouragements to embrace them [actually it’s weighed quite a bit more to the killing side]. A good number of our most observant members ground their faith and pride in the Torah’s plentiful admonitions not to mix with other, lesser people”[xi]  Rushkoff explains the Jewish strategy: “Anti-semites are not entirely unfounded in their claim that Jews are behind a great media conspiracy… If there is an agenda underlying Jews’ dedication to expanding the role of media in people’s lives, it is to promote an intellectual perspective and the value of pluralism.”[xii] ‘Intellectual perspective’ as used here is obviously a euphemism for the values and perspectives of the Jews. “Media, then, at its best, is a form of mass education” meaning brainwashing. “The more interconnected a society, the more likely it was to engage in complex transactions requiring Jews’ service. And the more inclusive and tolerant a society, the more likely it was to include the Jews, too.” Is this not saying diversity is good because it is good for the Jews?[xiii]

[i] It was some years ago that I first encountered Rushkoff. I read his Life Inc: How Corporatism Conquered the World, and How We Can Take it Back. This was a part of a resurgence of far-left anti-corporatism, such as Jewish author Naomi Klein’s No Logo, and the film The Corporation (2003) by Jewish-Canadian filmmaker Mark Achbar. Having never abandoned a belief in socialist leanings and the negative effects of unbridled capitalism there was something to glean out of these student day forays of mine.

I recall even now that the central problem with Rushkoff’s book was the superficial quality of it; he attempted to fill pages buttressing his specious arguments with name-dropping and platitudes instead of real critical analysis to give the book the illusion of weight rather than internal cohesion. It had the same kind of swindling fraudulent quality as Jonah Lehrer’s work.

[ii] ” Rushkoff, Douglas. Nothing sacred : the truth about Judaism. New York: Crown Publishers, 2003. Print. 36.

[iii] “Manspreading for Lebensraum, Part 1 and 2 – Alex Fontana.” 30 Sep. 2017, https://alexfontana.wordpress.com/2017/09/30/manspreading-for-lebensraum-part-1-and-2/. Accessed 28 Feb. 2018.

[iv] Rushkoff, Douglas. Nothing sacred : the truth about Judaism. New York: Crown Publishers, 2003. Print. 06.

[v] Rushkoff, Douglas. Nothing sacred : the truth about Judaism. New York: Crown Publishers, 2003. Print. 07.

[vi] Rushkoff, Douglas. Nothing sacred : the truth about Judaism. New York: Crown Publishers, 2003. Print. 04.

[vii] Rushkoff, Douglas. Nothing sacred : the truth about Judaism. New York: Crown Publishers, 2003. Print. 41.

[viii] “Hearing as a young boy the biblical story of the Golden Calf, said Popper, he had recognized the roots of religious intolerance in Jewish monotheism. The Hebrew Bible was the fountainhead of tribal nationalism. Oppressed and persecuted, exilic Jews created the doctrine of the Chosen People, presaging modern visions of chosen class and race. Both Roman imperialism and early Christian humanitarianism threatened the Jews’ tribal exclusivism. Jewish orthodoxy reacted by reinforcing tribal bonds, shutting Jews off from the world for two millennia. The ghetto was the ultimate closed society, a “petrified form of Jewish tribalism. Its inhabitants lived in misery, ignorance, and superstition. Their separate existence evoked the suspicion and hatred of non-Jews and fueled antisemitism.” Hacohen, M. (1999). Dilemmas of Cosmopolitanism: Karl Popper, Jewish Identity, and “Central European Culture”. The Journal of Modern History, 71(1), 105-149.

[ix] “The ambiguity of Austrian nationality gave Jews an opportunity missing elsewhere for negotiating Jewish and national identity. Jews were the only ethnic group to adopt enthusiastically the official Staatsgedanke.

The politics of Jewish identity was notoriously contentious, but poor Galician traditionalists and re-fined Viennese assimilationists, orthodox rabbis and liberal scholars, Zionists and socialists, all declared their loyalty to the dynasty and the supranational empire. “Jews are the standard-bearers of the Austrian idea of unity,” stated the liberal Viennese rabbi Adolf Jellinek.” Hacohen, M. (1999). Dilemmas of Cosmopolitanism: Karl Popper, Jewish Identity, and “Central European Culture”. The Journal of Modern History, 71(1), 105-149.

[x] Arkush, Allan. “Voltaire on Judaism and Christianity.” AJS Review, vol. 18, no. 2, 1993, pp. 223–243.}

[xi] Rushkoff, Douglas. Nothing sacred : the truth about Judaism. New York: Crown Publishers, 2003. Print. 176.

[xii] Rushkoff, Douglas. Nothing sacred : the truth about Judaism. New York: Crown Publishers, 2003. Print.  8.

[xiii] If real unity comes from a shared sense of ‘we’ that is internal cohesion, prior to the changes wrought about by special interests groups in the Anglosphere’s immigration policies (1965 US, 1967 Canada, 1972 Australia) collectively neologized as “globalized integration strategy,” (GIS) immigration was dictated in terms of racial-cultural preference. As such the idea of the melting pot was one based on shared culture, race and civilizational bloc. The idea was to create a melted European-American. As such the bio-politics of Europe have been left behind in favor of what I have elsewhere called “elective affinities.” Elective Affinities denote the linear and interconnected tradition of Western Civilization and peoples – we feel ourselves to be a part of European Civilization. As such the crude biological determinism of Nordic supremacy has betrayed the more rational argument of in-group preference,  ‘a shared sense of we’ as Charles Maurras put it.  “Jews threatened the integral nation not by their blood but by their own nonlinear history and alternative tradition, by the disruption to integral form their presence within the nation provoked in the nation-work. The Jew is the ultimate figure of the non-Greek or anti-Greek (and thus the non-French or anti-French…”) See: Carroll, David. French literary fascism : nationalism, anti-Semitism, and the ideology of culture. Princeton, N.J: Princeton University Press, 1995. Print. 88.

Maurras is essentially holding the same views as Voltaire: “The nucleus of Voltaire’s view of the Jews, however, amounts to this: there is a cultural, philosophical, and ethnic tradition of Europe which descended, through the human stock of that continent, from the intellectual values that were taught by the Greeks. Those were in turn carried to all the reaches of the European world by the Romans. This is the normative culture of which Voltaire approved. The Jews are a different family, and their religion is rooted in their character.” See: Arkush, Allan. “Voltaire on Judaism and Christianity.” AJS Review, vol. 18, no. 2, 1993, pp. 223–243. With Rushkoff,, the Jew can  have his cake and gets eat it too.

 http://www.theoccidentalobserver.net/2018/03/09/review-of-nothing-sacred-the-truth-about-judaism/

=================

Wiedziałem o traktowaniu judaizmu przez Douglasa Rushkoffa; Nothing Sacred: The Truth about Judaism, od jakiegoś czasu i zawsze chciałem ją przeczytać i przejrzeć. [i]  Film Rushkoffa omawiający jego stosunek do judaizmu pojawił się w Internecie, dyskutując o słynnym momencie "Barbary Spectre" - czyli politycznej gafie z ust plemienia. Możemy powiedzieć, że te "chwile Spectre" mają miejsce, gdy działacz żydowski otwarcie dyskutuje o żydowskim aktywizmie kulturalnym na nie-Żydach i ich narodach. Oto Moment Barbary Spectre Rushkoffa:

Sprawą, która sprawia, że ​​judaizm jest niebezpieczny dla każdego, dla każdej rasy, dla każdego narodu, dla każdego pomysłu, jest to, że rozbijamy rzeczy, które nie są prawdziwe, nie wierzymy w granice państwa narodowego, nie wierzymy w ideach tych indywidualnych bogów, które chronią poszczególne grupy ludzi; są to wszystkie sztuczne konstrukcje, a judaizm naprawdę uczy nas, jak to widzieć. W pewnym sensie nasi przeciwnicy mają rację, że jesteśmy żrącą siłą, łamiemy fałszywych bogów wszystkich narodów i wszystkich ludzi, ponieważ oni nie są prawdziwi i to bardzo denerwuje ludzi. "

Głównym powodem, dla którego Żydzi, tacy jak Rushkoff i Barbara Specter, pozwalają uczciwie mówić o żydowskiej inżynierii społecznej, ponieważ wierzą, że manipulując głównie nieżydowskimi społeczeństwami, robią światu usługę - w rzeczywistości wykonują dzieło Boga. Podważając ich narody-gospodarzy, aby doprowadzić do jedności, Żydzi tacy jak Rushkoff i Spectre wierzą, że wykonując tę ​​rolę "żrącej siły", "niszczącej fałszywych bogów wszystkich narodów i wszystkich ludzi", wykonują micwę jako część ich wyświęconego przez Boga zadania tikkun olam . Micwa jest tłumaczone jako „przykazania”, ale najczęściej oznacza to dobry uczynek z obowiązku religijnego. Rushkoff opisuje tikkun olamjako "poetycki sposób wyrażania odpowiedzialności za" uzdrawianie ziemi ". [ii] W moim dwuczęściowym eseju na temat integracji " Manspreading for Lebestrum " omawiam serial HBO Show me a Hero , oparty na książce napisanej przez żydowską dziennikarkę New York Times Lisa Belkin o walce integracyjnej w Yonkers pomiędzy NAACP a ich Żydowscy prawnicy kontra etniczni biali z Yonkers. Znów zauważamy to samo podstawowe usprawiedliwienie:

Belkin stara się ukształtować kwestię integracji w kategoriach postępowego żydowskiego rozwiązania problemu żydowskiego, przy jednoczesnym pełnym zachowaniu jej żydowskości. Zapytany o jawnie żydowską rolę w integracji , Belkin nie zaprzecza ani nie umniejsza roli Żydów. Zamiast tego przywołuje żydowską zasadę religijną Tiklun Olam, hebrajskiego zwrotu oznaczającego "naprawianie świata". Tiklun Olam opisano Rabin Samson Raphael Hirsch w kategoriach Gminy (Wspólnoty) Żydów galut (diaspory) skutecznie działające jako nieżydowskich sąsiadów „. [III]

To, co twierdzą Żydzi, jak Rushkoff, Spectre i Belkin, jest tym, co twierdzą "antysemici"; że żydowska manipulacja i jej korozyjne skutki są prawdziwe; zgadzają się, że Żydzi wpływają na różne rzeczy, ale nadają im łagodną interpretację; "antysemita" jest po prostu poganinem z błędną interpretacją, dlaczego Żydzi robią to, co robią. Żydzi wiedzą lepiej. "Wyjątkowa pozycja Żydów jako wieczystych outsiderów doprowadziła ich do przyjęcia i promowania szerokiego zakresu kosmopolitycznych i inkluzywnych strategii biznesowych i norm etycznych." [Iv] Tak więc, żyjący w narodach-gospodarzach żyjący w diasporze starają się "wpłynąć" na swoich nieżydowskich sąsiadów w sposób, który jest ewidentnie szkodliwy dla ich gospodarzy, działając wbrew autentycznym więzom organicznego społeczeństwa - Tonnies 'Total Gesellschaft. Tak się składa, że ​​działania te są korzystne dla Żydów, jak przyznaje Rushkoff. Żydowskie podejście, takie jak "płynne społeczeństwo z ciągle zmieniającymi się granicami, służyło im lepiej niż zamknięte lub statyczne, w którym obawiali się obcych i nowe idee" [v]interpretowane jest przez Żydów jako dar lub usługa, którą świadczą na ich poganie sąsiedzi.

Rushkoff i Belkin przekształcają żydowską socjotechnikę w fundamentalne religijne przykazanie właściwe judaizmowi, a czasem częściowo uznawane za strategię społeczno-polityczną diaspory mającą na celu osłabienie gospodarza; "To nie tylko nasza tradycja, ale nasz wyraźny obowiązek działania jako szafarze dla większego społeczeństwa." [Vi]W tym celu Rushkoff omawia szeroko znaną żydowską rolę w desegregacji i integracji; "W 1952 roku Amerykański Kongres Żydowski współpracował z Narodowym Stowarzyszeniem na Rzecz Wspierania Kolorowych Ludzi (NAACP) w celu zwalczania nieuczciwej polityki mieszkaniowej. Poprzez serię prawniczych bitew, amerykańscy prawnicy z Kongresu Żydów Amerykańskich zakończyli białą politykę Stuyvesant Town w Nowym Jorku, ustanawiając ważny precedens prawny przeciwko dyskryminacji w projektach mieszkaniowych, które otrzymały jakąkolwiek kwotę pomocy publicznej. " [Vii]

Interesujące jest to, że Rushkoff subtelnie uznaje samowystarczalną i przygodną strategiczną podstawę takich praktyk, czego Karl Popper, żydowski filozof "Open Society" nigdy nie mógł. Popper w swoim Społeczeństwie Otwartym i jego wrogowie wyraził te same pragnienia uniwersalistycznego, kosmopolitycznego, pluralistycznego, liberalnego społeczeństwa, jednak Popper słusznie wywnioskował, że wartości te były w dużej mierze przeciwieństwem religii żydowskiej, która według Poppera, [viii]a prawie wszyscy studenci religii porównawczych (np. Hegel) to plemienne suprematyczne "zamknięte społeczeństwo". Z drugiej strony, w dekonstrukcjonistycznej, samodzielnej interpretacji judaizmu Rushkoffa staje się ona źródłem, z którego czerpią wartości "społeczeństwa otwartego". Podczas gdy Popper zaprzeczał bardzo żydowskiej podstawie strategicznej swojego punktu widzenia, konserwatywny Żyd Malachi Haim Hacohen, który jest czołowym uczonym i krytykiem Poppera, wskazuje na asymilowaną populację Poppera jako główne źródło jego politycznego punktu widzenia: kosmopolityzm apelował do Poppera i liberalnych Żydów właśnie z powodu ich życia między kulturami i ich nieokreślonej tożsamości. Twierdząc członkostwo w wyobrażonej kosmopolitycznej społeczności, Popper odrzucił żydowską tożsamość. "Nie uważam się za" zasymilowanego niemieckiego Żyda "- powiedział krytykowi swojej autobiografii,[ix]

Filozofowie oświeceni, zwłaszcza Wolter, często przedstawiali Żyda jako kontr-uniwersalistę. [x]Popper odmówił ujrzenia żydowskiej podstawy jego zaangażowania w kosmopolityzm Kanta. Połączyłby się z Marksem i oświadczył: "nie chodzi o emancypację Żydów, ale o emancypację Żydów ... Emancypacja Żydów. . . jest emancypacją ludzkości z judaizmu ". Podczas gdy Popper uważał judaizm za plemienny kult" zamkniętego społeczeństwa ", Rushkoff stara się ponownie zinterpretować, a tym samym ocalić judaizm, wyobrażając sobie, że inżynieria społeczna, w którą Żydzi byli zaangażowani podczas nowoczesności, jest w rzeczywistości. filozoficzne i moralne podstawy samego judaizmu. Żydzi są w stanie z powodzeniem przeprowadzić radykalne zmiany w społeczeństwie ze względu na ich wewnętrzną spójność, poczucie misji jako Żydów, a zmiany, które wprowadzają, mają na celu fragmentację wewnętrznej spójności, "poczucia" ich gospodarzy. Sam sukces Żydów pracujących jako grupy Żydów podważa ich określone zasady tolerancji i pluralizmu jako korzystne z natury. Tak więc zmiany, które wprowadzili w imigracji, desegregacji i integracji, można postrzegać jedynie jako akty wywrotowe.

Problem polega na tym, że żydowski plemienność i świecki uniwersalizm są antytetyczne, a więc asymilowane przez Żydów, zwłaszcza jeśli są świadome utrzymywania swojej żydowskości, są zaangażowane w pewnego rodzaju oszustwo i oszustwo (lub samooszukiwanie się). Niemniej jednak Rushkoff w obliczu wszystkich przeważających dowodów (które sam przyznaje), pisze: "Prawdą jest, że moje całe założenie jest sprzeczne z wieloma sposobami, w jakie nasze własne mity i zwyczaje zawsze były głęboko przesiąknięte rasowymi i etnicznymi założeniami. Jest tyle ostrzeżeń w Torze, by zabić naszych plemiennych sąsiadów, ponieważ są zachęty, aby je przyjąć [w rzeczywistości jest to trochę ważniejsze od strony zabijania]. Spora liczba naszych najbardziej uważnych członków pokłada wiarę i dumę w obfitych pouczeniach Tory, aby nie mieszać się z innymi, mniejszymi ludźmi ".[xi]   Rushkoff wyjaśnia żydowską strategię: "Antysemici nie są całkowicie bezpodstawni w swoich twierdzeniach, że Żydzi stoją za wielkim konspiracją medialną ... Jeśli istnieje program, który leży u podstaw zaangażowania Żydów w poszerzanie roli mediów w życiu ludzi, to promowanie intelektualnej perspektywy i wartości pluralizmu. " [xii] Użyta tutaj " perspektywa intelektualna "jest oczywiście eufemizmem dla wartości i perspektyw Żydów. "Media, w najlepszym razie, są formą masowej edukacji", co oznacza pranie mózgu. "Im bardziej społeczeństwo było wzajemnie powiązane, tym bardziej prawdopodobne było angażowanie się w złożone transakcje wymagające służby dla Żydów. Im bardziej społeczeństwo jest bardziej otwarte i tolerancyjne, tym bardziej prawdopodobne jest włączenie Żydów. "Czy to nie oznacza, że ​​różnorodność jest dobra, ponieważ jest dobra dla Żydów?[xiii]

[i] Kilka lat temu po raz pierwszy spotkałem Rushkoffa. Czytałem jego Life Inc: Jak korporacjonizm podbił świat i jak możemy go odzyskać. Było to częścią odrodzenia skrajnie lewicowego anty-korporacjonizmu, takiego jak No LogoŻydowskiego autora Naomi Klein i filmu The Corporation (2003) autorstwa żydowsko-kanadyjskiego reżysera Marka Achbara. Nie porzuciwszy nigdy wiary w socjalistyczne skłonności i negatywne skutki nieokiełznanego kapitalizmu, było coś, co można było wyciągnąć z tych wypadów studenckich.

Pamiętam nawet teraz, że głównym problemem książki Rushkoffa była jej powierzchowna jakość; starał się wypełnić strony, podnosząc swoje obłudne argumenty, wymieniając nazwiska i frazesy zamiast prawdziwej analizy krytycznej, by nadać książce iluzję wagi, a nie wewnętrznej spójności. Miał ten sam rodzaj oszukańczej, oszukańczej jakości, co dzieło Jonah Lehrer.

[ii] "Rushkoff, Douglas. Nic świętego: prawda o judaizmie . New York: Crown Publishers, 2003. Print. 36.

[iii] "Manspreading for Lebensraum, Part 1 and 2 - Alex Fontana." 30 września 2017, https://alexfontana.wordpress.com/2017/09/30/manspreading-for-lebensraum-part-1-and- 2 / . Dostęp do 28 lutego 2018.

[iv] Rushkoff, Douglas. Nic świętego: prawda o judaizmie . New York: Crown Publishers, 2003. Print. 06.

[v] Rushkoff, Douglas. Nic świętego: prawda o judaizmie . New York: Crown Publishers, 2003. Print. 07.

[vi] Rushkoff, Douglas. Nic świętego: prawda o judaizmie . New York: Crown Publishers, 2003. Print. 04.

[vii] Rushkoff, Douglas. Nic świętego: prawda o judaizmie. New York: Crown Publishers, 2003. Print. 41.

[viii]"Słuchając jako młody chłopiec biblijna opowieść o Złotym Cielcu, powiedział Popper, rozpoznał korzenie religijnej nietolerancji w żydowskim monoteizmie. Hebrajska Biblia była źródłem nacjonalizmu plemiennego. Uciskani i prześladowani, wygnani Żydzi stworzyli doktrynę Narodu Wybranego, zapowiadającą współczesne wizje wybranej klasy i rasy. Zarówno rzymski imperializm, jak i wczesny chrześcijański humanitaryzm zagrażały plemiennemu ekskluzywizmowi Żydów. Żydowska ortodoksja zareagowała wzmacniając więzy plemienne, odcinając Żydów od świata przez dwa tysiące lat. Getto było ostatecznym zamkniętym społeczeństwem, "skamieniałą formą żydowskiego plemienia. Jego mieszkańcy żyli w nędzy, ignorancji i przesądach. Ich odrębne istnienie budziło podejrzenia i nienawiść do nie-Żydów i podsycało antysemityzm ". Hacohen, M. (1999). Dylematy kosmopolityzmu: Karl Popper,The Journal of Modern History, 71 (1), 105-149.

[ix] "Niejednoznaczność narodowości austriackiej dawała Żydom szansę, by gdzie indziej nie negocjować żydowskiej i narodowej tożsamości. Żydzi byli jedyną grupą etniczną, która entuzjastycznie przyjęła oficjalną Staatsgedanke.

Polityka żydowskiej tożsamości była notorycznie kontrowersyjna, ale biedni galicyjscy tradycjonaliści i na nowo ukarani wiedeńscy asymilatorzy, ortodoksyjni rabini i liberalni uczeni, syjoniści i socjaliści, wszyscy zadeklarowali swoją lojalność wobec dynastii i ponadnarodowego imperium. "Żydzi są nosicielami austriackiej idei jedności", oświadczył liberalny wiedeński rabin Adolf Jellinek. "Hacohen, M. (1999). Dylematy kosmopolityzmu: Karl Popper, żydowska tożsamość i "kultura środkowoeuropejska". The Journal of Modern History, 71 (1), 105-149.

[x] Arkush, Allan. "Wolter o judaizmie i chrześcijaństwie". AJS Review , vol. 18, nie. 2, 1993, str. 223-243.}

[xi] Rushkoff, Douglas. Nic świętego: prawda o judaizmie. New York: Crown Publishers, 2003. Print. 176.

[XII] Rushkoff, Douglas. Nic świętego: prawda o judaizmie. New York: Crown Publishers, 2003. Print. 8.

[xiii]Jeśli prawdziwa jedność pochodzi ze wspólnego sensu "my", którym jest wewnętrzna spójność, przed zmianami dokonanymi przez specjalne grupy interesów w polityce imigracyjnej Anglosphere (1965, 1967, Kanada, 1972 Australia) wspólnie neologizowanej jako "globalna strategia integracji, "(GIS) imigracja była podyktowana preferencjami rasowo-kulturowymi. W związku z tym idea tygla opierała się na wspólnej kulturze, rasie i bloku cywilizacyjnym. Pomysł polegał na stworzeniu roztopionego Europejczyka-Amerykanina. W związku z tym polityka bio-polityczna Europy została pozostawiona na rzecz tego, co gdzie indziej nazwałem "powinowactwem wyborczym". Powołania do wyboru oznaczają linearną i wzajemnie powiązaną tradycję zachodniej cywilizacji i narodów - czujemy się częścią cywilizacji europejskiej. W związku z tym surowy biologiczny determinizm nordyckiej supremacji zdradził bardziej racjonalny argument preferencji wewnątrz grupy, "wspólne poczucie nas", jak to określił Charles Maurras. "Żydzi stanowili zagrożenie dla integralnego narodu nie swoją krwią, lecz swoją własną nieliniową historią i alternatywną tradycją, poprzez zakłócenie integralnej formacji swojej obecności w narodzie sprowokowanym w narodzie-pracy. Żyd jest ostateczną postacią nie-Greków lub anty-Greków (a więc nie-Francuzów lub anty-Francuzów ... ") Zobacz: Carroll, David.Francuski faszyzm literacki: nacjonalizm, antysemityzm i ideologia kultury . Princeton, NJ: Princeton University Press, 1995. Print. 88.

Maurras ma zasadniczo takie same poglądy, jak Wolter: "Jądro poglądów Woltera na Żydów jest jednak następujące: istnieje kulturowa, filozoficzna i etniczna tradycja Europy, która zstąpiła, poprzez ludzkie zasoby tego kontynentu, z wartości intelektualne nauczane przez Greków. Te zostały z kolei przeniesione do wszystkich zakątków świata europejskiego przez Rzymian. Jest to kultura normatywna, którą zatwierdził Wolter. Żydzi są inną rodziną, a ich religia jest zakorzeniona w ich charakterze. "Zobacz: Arkush, Allan. "Wolter o judaizmie i chrześcijaństwie". AJS Review , vol. 18, nie. 2, 1993, str. 223-243. Z Rushkoffem Żyd może mieć swoje ciasto i też je jeść.