Nigdy nie zapomnij Nigdy nie zapomnij (albo inaczej)

[NOTE: due to the urgency of the situation and extenuating personal circumstances this is being posted in rough draft form. Some links and images are missing, as is some information I would dearly love to include here had I not been basically incapacitated for the last six weeks; misspellings and incomplete sentences are likely everywhere. Hopefully, I will be back to regular, properly edited updates at the end of the month, but last time I said that things went very differently. If I do not resurface, please kick the shit out of these parasites for me.]

(in part 3.1, we discussed thoughtcrime legislation, stochastic terrorism as legal principle, and the self-licking ice-cream cone of “multiracial white supremacy.” this is technically a continuation of that article, so [re]read for context)

The diversity industry and the Israeli lobby normally work hand in hand, two tentacles on the same scabrous octopus conducting different sections of the infernal orchestra, as their use of similar tactics in redefining key terms indicates. However, as “racism” has not only expanded but metamorphosed into a legal concept carrying actual penalties, Big Israel has had to scramble to insulate itself from the liabilities born of running an apartheid state fueled by American tax dollars. Like any abusive spouse, it is determined to make its favorite punching bag suffer for this mild inconvenience.

This isn’t the only challenge facing the organized crime ring that operates under the cover of an “only democracy in the Middle East.” As the narrative managers’ failure to censor RFK Jr.’s testimony before the House Committee on Weaponization of the Federal Government last month confirmed, allegations of “antisemitism” have lost much of their power due to years of relentless overuse - labeling anyone who momentarily vexes Big Israel, even unruly Jews, with that same scarlet letter. No longer able to banish their enemies from public life by tagging them with four little syllables - and envious at how the diversity industry has capitalized off their schtick to shoehorn its own delusions of victimhood into the legal code - Big Parasite has stepped up pressure to actually ban the nebulous sentiment itself. While a few countries - including, ironically, Russia - have laws against “antisemitism” on the books, these almost exclusively refer to antisemitic actions - the tombstone-displacements and swastika graffiti perennially hailed as the stirrings of Holocaust 2.0 only for authorities to discover they were the work of attention-seeking Jewish individuals. But in Ukraine, which the US has been using as its laboratory to see how far a country can lumber toward fascism while still swanning around NATO summits in democratic drag, antisemitism is also a form of thoughtcrime.

Scarlet letters for all

One might question the sanity of a group that devotes millions of dollars and countless lifetimes to analyzing every negative sentiment ever expressed about it in a way that categorically denies the validity of those sentiments and their origins, despite being significantly overrepresented in corporate boardrooms, magazines’ “richest” lists, and influential industries like media and medicine. While one would be crossing the line to forbid them from doing so, it is not just crossing the line but tap dancing over it with marching band accompaniment to force such a neurosis on other groups, and it is here that the Biden administration accelerated from mere woke navel-gazing into some sort of narcissistic-sadomasochistic wormhole, its members obsessed with their own imagined victimhood despite their privileged status running the American government and determined to force an understanding of that victimhood fantasy upon others, no matter how irrelevant or frankly insulting to their own lived experience.

Biden’s cabinet, after all, is extremely Jewish. This was widely reported in Jewish media outlets, and even remarked upon by outsiders. But while any other minority might celebrate being recognized for such an achievement, the Blinken Bunch would rather deny it while simultaneously recasting any political criticism of the administration’s actions as antisemitism - as if the only thing that anyone might see as wrong with the manner in which the US has been driven into the ground in the last two years was the ethnic identity of the drivers. Indeed, so insecure are they about filling most of the major positions despite Jews constituting less than 2% of the greater US population that to even mention this characteristic of the Biden administration has been deemed antisemitic hate speech.

We should all be so lucky to be as oppressed as Doug Emhoff, the Second Gentleman, who took the stage earlier this summer to kvell about the Biden administration’s sprawling new National Strategy to Counter Antisemitism - a first-of-its-kind initiative, not just whole-of-government but whole-of-society, in a country that still theoretically offers its citizens equal protection under the law. Emhoff has been on a mission to fight a wholly imaginary “epidemic of hate” by forcing the IHRA definition of antisemitism down the world’s throat ever since he was tasked with establishing a task force to root out “antisemitic” thoughtcrime last year, and his pet project is all about centering Jewish persecution in the pantheon of oppression made so fashionable during 2020’s intersectionality craze. The campaign’s “four pillars” include “raising awareness” of antisemitism, improving security for the Jewish community (which already receives 94% of Homeland Security grants), reversing the “normalization” of antisemitism (as defined by the Anti-Defamation League, which clutches its well-worn pearls every year at the thought that someone, somewhere believes in hateful tropes like “Jews stick together more than other Americans”), and - last and most definitely least - “cross-community solidarity,” an afterthought for 98% of the US population. The deployment of this 60-page slab of pathos while the majority of Americans can’t scrape together $400 for an emergency and private equity vultures are tearing the last shreds off the carcass of homeownership sends an unmistakeable message: Black Lives may Matter, but Jewish Lives Matter Most, and don’t you forget it.

100 points of darkness

The only glimpse of self-awareness in the entire document, which repeats the word “antisemitism” so many times it resembles the gibberish it has been conceptually reduced to before even finishing the introduction, is a “legal disclaimer” on page four acknowledging the 1,000 Jewish leaders who supposedly contributed to it (and the handful of ghostwriters who really did) cannot make law or policy by fiat, nor can they impede the enforcement of those laws and policies that already exist. This does not make the orders it gives the whole of American society to drop what they’re doing and contemplate the plight of Anne Frank any less patronizing, insulting, or obnoxious, and it remains to be seen whether the concluding line of the disclaimer - “This strategy is not intended to, and does not, create any legal right, benefit, or defense, substantive or procedural, enforceable by law or in equity by any party against the United States, its departments, agencies, or entities, its officers, employees, or agents, or any other person, nor does it constitute a waiver of sovereign immunity” - was meant to cover the administration’s ass with regard to Fourteenth Amendment lawsuits (pouring hundreds of millions of dollars into “protecting” 2% of the population while the rest of the country can barely keep a roof over its head is a howling violation of the Equal Protection clause) or simply to ward off predatory lawyers who might try to retroactively sue the government for reparations, citing its self-confessed failure to sufficiently protect Jewish and other minority interests. 

The Strategy is framed at once as both “essential to our broader fight against all forms of hate” and the only thing standing between Debra Lipstadt’s Passover seder and Kristallnacht 2.0. Its hyperbole is designed to be translated into orders for seemingly every agency in government via official antisemitism liaisons with those agencies, while its 100 directives and 100 more recommendations leave no stone unturned hunting down goyim who have not dedicated their lives to the persecution complexes of others, demanding (among many, many other things) that private employers punish workers for wrongthink and wrongspeak taking place not just on the job but outside of work as well, should either run afoul of the notoriously vague and arbitrary IHRA definition of antisemitism. The document’s authors admit on the second page that this unprecedented effort to control American thought is only the beginning - the bloated document “also serves as a blueprint for tackling other forms of bigotry, hate, and bias that fuel toxic divisions in America.” Just as the IHRA’s word salad made “antisemitism” the all-purpose scarlet letter, so would “multiracial white supremacy” keep thought-criminals of all races, religions and political persuasions dutifully toeing the narrative line lest they be subjected to the same kind of sociopolitical and economic warfare as those with the scarlet “A” on their chests.

Like the UN’s Sustainable Development Goals, the strategy’s “four pillars” are perfectly innocuous at first glance while concealing a breezy blueprint for total control of the information ecosystem and, through it, the physical world. Wielding what is certainly the largest collaboration of US government agencies ever to be brought to bear for an issue that even hypothetically could only affect 2% of the population, the Strategy appears determined to stamp out any remaining bright spots of American creativity, innovation, and happiness by forcing the population to replace its supposedly antisemitic survival instincts with a slate of precarious neuroses that renders them maximally manipulable.  Dangling the carrot of “cross-community solidarity” in front of other minorities has worked so far, and as the white supremacy actions (described in the previous half of this article) make clear, they’re only getting started. Jewish communities already receive 94% of security funding from the DHS - do they really need more? But of course to ask these questions is to be tarred and featured as an antisemite in what is frankly an act of epistemological greed. One cannot be at once an outcast and at the same time enjoy universality of opinion. Clutching pearls about how 60% of respondents to a survey didn’t know what Auschwitz was is meaningless in light of the fact that many modern schoolchildren can’t even count to 60, and the report quietly demands teachers already forced to tell kids that math is racist drop the reading and writing too, in favor of resentment. 

The strategy points to statistics reported (created) by the ADL and its fellow travelers stating 2022 was the worst year for antisemitic hate crimes on the record and that Jews account for 63% of religious hate crime victims despite being 2% of the population. It would be difficult for anyone else to dominate that category, since most other religious minorities are counted by their racial background when typing up the police report (Muslims and Sikhs would likely be described as Arab/Middle Eastern, African, and/or Indian), and in fact a quick look at the ADL report claiming there are more people harboring “significant” antisemitic beliefs in the US than there have been in decades reveals the organization has merely expanded the definition over the years as it has shoehorned disdain for Israeli government policy into the (already bursting at the seams) concept of antisemitism. Nevertheless, the fact that the rest of society does not wail and rend its garments when Greenblatt opens his mouth to sing his song of woe is indicative that anti-Jewish bigotry is becoming “normalized.” Once again, this is the neurosis of a largely-Jewish cabinet attempting to deflect the burden of the nation’s hatred by claiming it’s due to their religion instead of the terrible job they’re doing.

The Strategy is already playing out in the private sector. Twitter - now known as X Corp in keeping with the totalitarian fantasy of the ADL’s 

This nauseating sideshow may have been low-hanging fruit meant to distract from the appearance of a new button on tweets allowing users to report anything considered wrongthink by the EU, because it doesn’t take a rocket scientist to figure out what will happen to thought-criminals whose biometrics are in an Israeli database. And the Platform Formerly Known as Twitter is far from alone in bending over backwards to toady to the antisemitism-industrial complex. Musk’s declaration that he will (someday) sue the ADL is more mere pageantry and should be treated as such until Greenblatt is actually whipping out his checkbook. If you think the richest man in the world is fighting the good fight, I have a whole bushel of bridges to sell you.

Florida Governor Ron DeSantis, who was sued his first year in office for prioritizing the interests of Israel over those of his constituents, has eagerly spearheaded this assault on the First Amendment. In May, he flew to Jerusalem to sign a law that made leaving printed material like flyers containing “hate speech” falling under the IHRA definition of “antisemitism” (“a certain perception of Jews, which may be expressed as hatred toward Jews,” but may be “directed toward Jewish or non-Jewish individuals and/or their property” - see Part II for an extended discussion of this farce) on private property a third-degree felony punishable by 5 years in prison. 

The inspiration for this legislative trainwreck was the Goyim Defense League, a deliberately unappealing crew of stereotypically-“antisemitic” activists who had been staging flyer drops across the country for months in the hope of provoking legislation just like this. While the group claimed its aim was informing the public of the corrosive influence of Jewish power, with flyers purporting to show the Jewish role in Covid-19, the financial crisis, and other catastrophes, their decision to target upscale Jewish neighborhoods for the flyer drops while shouting ethnic slurs from their cars ensured this “education” spree would attract massive amounts of negative publicity and police attention while torpedoing the credibility of anyone expressing remotely similar ideas. GDL flyers poison inconvenient truths by piling on inflammatory language and Pavlovian visual cues, ensuring the average person recoils not only from their message but from anyone else who has voiced those inconvenient truths - minus the blood-drenched stars of David and clip-art Totenkopfen - and often eliciting public sympathy for even the most unsympathetic of characters.

 

The GDL designed the flyers that were handed out by the National Socialist Movement, a cell of domesticated wannanazis the Anti-Defamation League trots out whenever they need to discredit an opponent but don’t have a legitimate argument to fall back on, during that group’s picket of the Broadway musical Parade, a delusionally revisionist spin on the story of Leo Frank, whose conviction (the musical would say wrongful) for raping and murdering his 13-year-old factory employee Mary Phagan spawned the ADL. While the ADL constantly hypes the threat posed by such groups, declaring every year that the number of “antisemitic incidents” is on the rise, they have admitted that both groups’ entire membership could fit comfortably in a studio apartment, and their meticulous, bordering on obsessive documentation of every move ever made by GDL founder Jon Minadeo coupled with a tendency (documented hilariously in the Israeli film Defamation) to imagine or even invent out of whole cloth offenses against themselves suggests they are more involved in his organization than they let on. The GDL’s activities so neatly dovetail with Big Israel’s persecution complex that it is difficult not to see the flyer drops as part of a larger strategy to convince the uninformed public that certain powerful people should be protected from criticism just because they're Jewish, especially as the group’s cartoonish behavior is clearly aimed at delegitimizing opposition to those same powerful parasites with its sophomoric sieg-heiling sausage-fests straight out of American History X - sausage-fests which, as of this month at least, have been allowed to continue in Florida despite its appalling new law.

New York nearly went one step further than Florida with a bill that would have imposed its open-ended definition of “hate speech” on the entire internet and drafted an army of informants to enforce this bogus construct. Cynically rammed through on the heels of yet another mass shooting, specifically the incident in Buffalo in which a young “white supremacist” with an impossibly thick manifesto and at least one FBI agent among his close online friends shot up a supermarket, it sought to force social media platforms to adopt onerous speech control policies, effectively drafting even dissident websites as citizen snitches and making them complicit in their own oppression by forcing them to read from the Corporate State’s script. Any site that failed to track and respond to all reports of content that“humiliates” or “vilifies” or “incites violence against” an individual based on “race, color, religion, ethnicity, national origin, disability, sex, sexual orientation, gender identity, or gender expression” would have been subject to open-ended civil penalties, all but ensuring small or independent platforms would be shut down while Big Tech would continue to prosper, and it was only a lawsuit from the Foundation for Individual Rights and Expression that prevented it from taking effect.

Michigan blew them both out of the water this summer when its state legislature passed a bill making it a “hate crime” to threaten or “intimidate” anyone else based on race, religion, sex, sexual orientation, gender identity/expression, physical/mental disabilities, age, ethnicity, national origin, or association with an identified group. Except like the LAWS Act (see part 3.1), intimidation is in the eye of the beholder, making HB 4474 the broadest thoughtcrime law to pass a statehouse yet. Intimidation is defined as “willful course of conduct involving repeated or continuing harassment of another individual that would cause a reasonable individual to feel terrorized, frightened or threatened and that actually causes the victim to feel terrorized, frightened or threatened” - while reasonable is left to the imagination of the measure’s enforcers. Given that rationality has been consigned to the epistemological naughty corner as a hallmark of “white culture,” merely attempting to interpret such a standard is tantamount to felony thoughtcrime in itself. Unlike LAWS, Michigan’s mess won’t put you away for the rest of your life, but it does come with a $10,000 fine per offense, meaning “professional victim” will soon be a legitimate American occupation - in Detroit, at least.

Taking a whack at the First Amendment piñata has become a rite of passage for a certain type of upwardly-mobile young politician who walks around Washington with a “Compromise Me!” sign taped to his back. War on Terror veteran Paul Rieckhoff last month called for devising a Patriot Act-style legislative truncheon to be used on conservatives because the current laws “didn’t work” to silence the speech of people he doesn’t like and because it’s the only way to win over the “people who are on the fence” - presumably hoping such a cartoonishly overstated show of force would cure post-Covid malaise. While his MSNBC appearance was lampooned on social media, the near-constant testing of the waters by the narrative managers regarding the demolition of Americans’ right to speak their minds is no accident.

Even if DeSantis’ Israel-fellating hate crime bill is the only one of the current crop of budding legislation successful in taking a bite out of the First Amendment, there are enough old laws on the books, ignored for decades but lurking in the criminal code like landmines, that examples can be made even in the absence of new ones. Resurrecting the specter of Russian collusion, the Justice Department recently charged a handful of black liberation activists whose African People’s Socialist Party was founded decades before the current Kremlin Fever struck the US with “conspiring to have US citizens act as illegal agents of the Russian government,” threatening the St. Petersburg (Florida, not Russia) residents with five years’ imprisonment because they had the audacity to record a statement supporting the newly-independent Donetsk People’s Republic in 2020. That this and unspecified “statements of solidarity with the Russian government” could be said to amount to criminality simply because the Floridians were first contacted by a Russian with purported Kremlin connections bodes ill for both free will and free thought - one need only “seek” to “sow discord, spread pro-Russia propaganda and interfere in elections” to be convicted of such, according to the Justice Department, which made it clear back in 2016 that “sowing discord” was the next big thing in thoughtcrime. They couldn’t crucify the dissidents back then - just knock them off the internet - but seven years of histrionics wrapped around the worst crime against humanity ever committed has ratcheted up American complacency to a supernatural level.

But prison is the least of the thought-criminal’s worries, as the FBI made clear last month when agents murdered a 75-year-old Utah resident in cold blood for making empty threats online. For the unforgivable sin of shitposting against the Biden regime while owning a bunch of guns, Craig Robertson, whom neighbors described as “frail of health” and manifestly incapable of taking potshots at the president, was unceremoniously gunned down by agents from the bureau who’d flown cross-country to chat with him about his Facebook posts, in which he fantasized about shooting Biden, Harris, and the prosecutors waging the Justice Department’s lawfare campaign against Trump.

The indictment of the reality TV star carried powerful symbolic value as the culmination, literally and figuratively, of all those January 6th protester prosecutions. Starting with the show trial - actually a civil suit, but you wouldn’t know it from the media coverage - of unhinged magazine columnist E. Jean Carroll’s rape claim, the multi-pronged legal assault on Trump’s public person, like so much about the Bad Orange Man, an instruction manual to the angry inarticulate masses yearning for someone to tell them what to hate, teaching them how to enact a sort of reverse jury-nullification in order to convict a target of charges no one in their right mind would ever believe them guilty of. Don’t even remember when the crime took place? That’s fine. No evidence or even suggestion by prosecutors that any evidence exists? As the Proud Boys trial proved, that’s not a deal-breaker either. Even the lawyers have joined the intellectual-children’s crusade against the rule of law: not qualified to prosecute a case? No worries, just belly up to the buffet and start piling on felonies - it’s on the House.

 

The indictment-fest has predictably galvanized Trump supporters, allowing them to forget the torrent of bait-and-switches he delivered in place of a drained swamp and American excellence. According to special prosecutor Jack Smith, it was Trump’s claim of victory - i.e. constitutionally-protected speech - in the face of expert advice insisting he had lost that laid the foundation for the four conspiracy charges filed against him, making the former US president not just the first with such a title to be federally indicted, but the first to be indicted for thoughtcrime. He wasted no time emphasizing this point to the throngs of cheering crowds who continue to follow him from arena to arena.

Unsurprisingly, he left out his own complicity in midwifing an America where failure to hold the correct opinions is a crime. It was his own Truth Social platform that reported Robertson to the FBI for his “threatening” posts, putting the septuagenarian on the agency’s radar, then deplatformed him and left him to cool his heels (and taunt the feds, hurting their famously fragile fee-fees) on Facebook, just as it was his own call to march to the Capitol on January 6 that allowed the FBI and the DHS to entrap over a thousand people in the name of fluffing up the Domestic Terrorism threat. To paraphrase Henry Kissinger, a man determined to live forever just to spite humanity, to be Trump’s enemy is dangerous, but to be his supporter is fatal.

WoolPullers, Inc.

It was under the supposedly Constitution-friendly Trump that the State Department completed its transformation into an arm of Israeli foreign policy, committing to “target,” “fight,” and “kill” the Boycott, Divestment and Sanctions movement, the initiative launched by Palestinian activists to cut their tormentor off from international support using a similar strategy to that which took down apartheid South Africa that so frightened the organized crime ring masquerading as a country that it created an entire government department, the Ministry of Strategic Affairs, to smear the movement and its activists as (what else?) antisemitic. Under then-Secretary of State “Rapture Mike” Pompeo, the diplomatic office made one of its top priorities ramming the IHRA definition of “antisemitism” - discussed in detail in part 3.1 - down allies’ throats. The final phase of the US’ long march against freedom of speech has its roots in politicians’ near-unanimous embrace of the Israel lobby’s campaign against BDS, during which both parties studiously looked the other way while the lobby took ever larger bites out of the First Amendment, unwilling to bite the hand that feeds.

Given the apparent glee with which theologically-confused “Christian Zionists” on the American Right collaborated with Israeli war criminals and their neocon agents in the US, first to lay waste to the Middle East and then to smear all critics as terrorists and sympathizers thereof, it is more than a little ironic that their own religion has found itself in the crosshairs of the thought-police state apparatus they helped build. While the Left has retained its principles around the Israel/Palestine issue better than its foes, it has at the same time allowed itself to be hijacked by identity-politics-obsessed eunuchs who wouldn’t know a class struggle if it sank its teeth into their invariably ample asses, leading liberals to abandon their once-strident advocacy for civil liberties lest they offend these obvious infiltrators. They pointed and laughed as J6 defendants were dragged out of their homes by uniformed thugs, until Cop City protesters (currently being charged with domestic terrorism for attempting to occupy a forest) began meeting the same fate. Still, rather than unite with their similarly-oppressed brothers and sisters across the spectrum, they hurl the same canned insults at one another like mass-market Molotovs of mediocrity handed off by Big Parasite xyrself: “groomers” on one side, “white supremacists” on the other.

Because the diversity-industrial complex isn’t just borrowing from the Israel lobby’s playbook by redefining “white supremacy” like the IHRA redefined “antisemitism.” It’s moved on to forcing public and private sector employees and even students to sign pledges in support of intersectionalist dogma if they wish to remain enrolled/employed. It is primarily private institutions doing this - a whistleblower from Antioch University in December revealed degree-seeking students were required to sign a “civility pledge” acknowledging that “racism, sexism, heterosexism, classism, ableism, ageism, nativism, and other forms of interpersonal and institutionalized forms of oppression exist” and promising to “do [one’s] best to better understand [one’s] own privileged and marginalized identities and the power that these afford [one],” even as psychology students were instructed to shift the focus of their patients’ therapy sessions to race no matter the original reason or the patients’ visit (thus perpetuating the same oppression merry-go-round they had just pledged to dismantle). However, Vice’s American Terror podcast revealed the diversity-industrial complex has secured the FBI’s assistance in screening US military recruits (already in perilously short supply, according to the Pentagon) for ideological purity by running their tattoos through a database and asking a series of leading questions (are you or have you ever been an extremist?, like are you or have you ever been a terrorist?, is unlikely to be answered in the affirmative even if true, real-life Der Stürmer caricature Heidi Beirich sniffed). If the military is to hold zero tolerance merely for harboring “extremist” beliefs, it will close its doors even faster than Defense Secretary Lloyd Austin’s “cut your dick off to avoid deployment” initiative might have predicted - it takes a truly American-sized blind spot not to understand that a willingness to murder complete strangers in the name of a country whose controllers think you’re cattle at best, a virus to be cured at worst, is itself a form of extremism.

Anti-BDS pledges began privately too, before bursting onto the public scene in contracts handed to public sector employees that required them to promise not to boycott a foreign country that had nothing to do with their job. By 2017, even the Washington Post could no longer ignore the absurdity of such legislation, which forced applicants for hurricane relief in Dickinson, Texas to pledge they would not boycott Israel. Loyalty oaths to Israel had been an open secret in the upper echelons of US politics for decades until former congresswoman Cynthia McKinney (D-Atlanta) blew the whistle on the practice, at the cost of her political career, which the wildly popular Democrat lost to a came-from-nowhere ignoramus who believed islands were merely floating landmasses in the ocean that could flip over or “capsize” if asked to hold too much weight. After smothering the loyalty oath scandal in its cradle, AIPAC merely substituted a requirement that candidates write a paragraph about how much Israel meant to them if they wanted campaign funding.

New York City already adopted a “values pledge” in the 2022 midterm election - an issue I was apparently one of the few people 

Why racism?

While some may protest that there is some good in a city or university or even the federal government making a public statement against racism and other forms of discrimination, it is only because racism is already so reviled in the US that this tactic is so effective, which ultimately renders such statements meaningless for their purported purpose. No one wants to be called a racist, at least not in public, and most will go out of their way to avoid such a label. However, while calling out a private citizen as a liar, a pedophile, or a war criminal may be legally actionable as slander or libel, calling them a racist - like calling them an antisemite, or a “conspiracy theorist” - is ultimately a matter of opinion. Expanding the definition of racism retroactively unpersons more and more people until the narrative managers are satisfied - a state of being that rarely lasts for more than a year or two before it’s back to the memory-hole rooms at Merriam Webster and Oxford.

Racism, antisemitism, and newer thoughtcrimes like transphobia and “anti-science aggression” all serve as waypoints in the void of consciousness upon which the internal Ministry of Truth must be constructed if Big Parasite is to maintain its standard of living post-Singularity (since when AI deprives the masses of the jobs that currently sap most of their mental energy, they are likely to realize just how deeply and in how many holes they have been fucked and begin organizing to decapitate those responsible). The overlap among these concepts’ chief advocates is no accident, nor is the resemblance between their tactics. Time is running out - 2030 is just around the corner - and if humanity is to be persuaded to enslave itself to a glorified Tamagotchi (which will be in turn operated by the same elites as plausible deniability against the kind of crimes of humanity the haven’t even thought of yet), there’s no sense in reinventing the wheel.

The pedophiles who hide behind advocacy for “trans children” are already demanding protective social media censorship and even legal action without being fully out of the closet, borrowing the Israeli lobby’s use of morally-acceptable ideological cousins (your gay friend as opposed to your Jewish friend) as human shields - “an attack on one of us is an attack on all of us,” they cry, while eviscerating anyone who then treats them as a monolithic population - to render themselves immune to criticism, which is equated to literal physical violence. Like European Jewish settlers ransacking Palestinian villages as they rushed to occupy stolen land before the UN gave the all-clear on Israel’s establishment, grown men with a lust for little girls are colonizing girls’ bathrooms, changing spaces, and sports teams - then pointing at the non-pedo LGBT mainstream and shouting “how dare you say that about them!”

They are also attempting to piggyback on the deification of The Science during the pandemic experiment by borrowing the Covid cultists’ line that disinformation leads to death. This they do by pushing the same discredited “safe and effective” narrative that has carried the increasingly genocidal childhood vaccine program into an era where 1 in 3 American boys are on the autism spectrum: the science is settled, every professional organization of substance agrees, and disagreeing is dangerous.

Vaccinologist Peter Hotez, who has so fiercely devoted himself to protecting the honor of The Science that he forgot to actually read or understand it, is to the Covid-19 narrative what attention-seeking female impersonator Dylan Mulvaney is to LGBT expansionism, complete with an outspoken plea to the Biden administration to target enemies of The Science with Homeland Security investigations and FBI raids. They are both meant to tempt even the most tolerant pod person into an intolerant comment, at which point the jaws of censorship (or legal penalties) snap shut. This is why Mulvaney has minced across every major BlackRock brand’s commercials in the last year, and why Hotez’s insertion of his digital foot into his mouth in response to Robert F. Kennedy Jr’s appearance on the Joe Rogan show was backed by the entire US media establishment. The slightest twitch of revulsion on your face and it’s back to the Clockwork Orange conditioning room at the reeducation camp, you antisemitic, anti-scientific transphobe you. 

Getting Americans to fear and hate the foundations of their own society is integral to Big Parasite’s conditioning of its host. Key survival instincts which would normally lead the individual to throw off or avoid the parasite entirely must be suppressed and - if possible - reversed. This is why so much emphasis is placed on convincing parents to willingly give their toddlers up to sex offenders for Drag Queen Story Hours, or to public school teachers eager to educate them about masturbation, or to the general public to not merely inject themselves and their children with untested pharmaceutical concoctions but clamor to be the first in line to be able to do so. We are literally being made to poison our own wells.

The impulse to cry for help when under attack is also strong, and the United Nations’ new hate speech initiative is designed to permanently squelch that. Its definition of “hate speech” should give any dissident pause - “a virulent form of discrimination that targets and undermines the human rights of persons and peoples based on their - presumed - identity and serves as a driver of populist narratives and violent extremist ideologies” - as should the fact that it is directed at children. One of its creators, Cynthia Miller-Idriss, has acknowledged that individuals who believe in “conspiracy myths” cannot be successfully “re-converted,” and thus the Corporate State’s hope lies in instilling “media literacy” - a euphemism censorship advocates have adopted to mean the stifling of critical thinking - in children. These children, raised in “safe and inclusive hate-free learning environments” who imbibe tolerance with their mother’s (or father’s) milk, are effectively defenseless, entirely incapable of recognizing patterns and determining who or what is causing them and their families harm. The hate speech curriculum laid out by UNESCO totally permeates every aspect of life such that the child is unaware it exists at all, like a fish in water. What the UN’s guide does  not address is that truly marginalized groups often have no weapons to fight for their survival except words - words which could easily be dismissed as hate speech by their oppressor and used as grounds to further immiserate the population. In one final blow to its own credibility, the UN lumps in “disinformation, misinformation and malformation” into the third-tier category of hate speech: the State and its propaganda are now a protected class, and criticizing them will get you barred from the Agenda 2030 utopia. Google recently announced it would bar all non-establishment news sites from its search results, driving yet another nail into the coffin of the informational freedom the internet once offered.

While wannabe police states have salivated at the prospect of precrime becoming an arrestable offense since the concept first emerged, actually realizing that dream has always been the sticking point in the totalitarian program, until very recently. Between AI (the subject of a coming article/video) and quantum supercomputers, it is now quite possible not only to pick out the faces of and arrest every single “MAGA grandma” in the crowd at January 6 but to identify and predict patterns of online behavior of anyone who reads about those arrests and predict enough simultaneous trajectories among ideological compatriots to assign “risk scores” which will then be used as an excuse to restrain - physically, psychologically and electronically - those who threaten to disrupt the parasites’ control of their hosts.

It’s important to note that none of this is hypothetical. The DHS contracted with the University of Alabama at Birmingham in 2018 on Project Night Fury, which would identify “key influencers of pro-terrorist thought” and name and shame the bots spreading “terrorist propaganda” and “foreign influence campaigns.”  Content related to drug trafficking and “disinformation” was later added to the program’s remit, even as the DHS was admitting it couldn’t figure out how to quantify terrorist sympathies - much less automate that quantification. 

Night Fury is only known to the public because it got the axe in 2019 for prodigious privacy violations. With nearly a dozen government programs launched to fight “disinformation” - thoughtcrime - since 2016, there are likely scores more just like it, all eagerly lapping up your tax dollars like thirsty puppies. Americans should not be worrying about a social credit score, singular, but about multiple social credit metrics that will function like a stack of Swiss cheese to prevent enemies of an increasingly totalitarian state from escaping through the holes. This is not hypothetical and should not be treated as such.

While all eyes are on the governments currently masticating these pre-crime laws, corporations have already instituted their own version, as one long-time Amazon smart-home customer was horrified to discover last month after his entire house stopped working. Upon contacting the company, he learned a deliveryman had reported him - or rather, his house - for racism, claiming the man’s Ring doorbell was barking racial slurs when he delivered his package. Brandon Jackson was locked out of his Alexa account for a week and had to prove he had not used racist terms - a burden of proof the snitch did not have to meet. Given that hundreds of Amazon employees had access to Ring cameras for years, the potential for abuse is staggering.

We need not use our imagination to understand what the world will look like under the ADL’s thought-police state. In Brazil, agents of the World Bank and other entities set up and financed a cheap knockoff of January 6 - complete with a QAnon Shaman in the colors of the Brazilian flag - to frame outgoing president Jair Bolsonaro as a sore-loser fascist who’d sicced his angry mobs on Our Democracy™ in a fit of pique over their refusal to vote for him. The Brazilian courts obediently coughed up some of the strictest speech laws in the Western Hemisphere, while the Superior Electoral Court barred him from running for office again until 2030, finding he had abused his power by casting doubt on the legitimacy of the election results - effectively engaging in a kind of stochastic terrorism that excited his supporters into their Senate-stomping rage.

Or worse, Germany. Always the fascist bridesmaid and never the thousand year reich bride, the industrial heart of Europe runs a bustling industry of deliberately obtuse snitching that would make the Stasi blush. The same deliberate misunderstanding of Robert F. Kennedy Jr.’s comments about Anne Frank during a rally against Covid-19 mandates in Berlin in 2021 powers the call for holocaust survivor Vera Sharav to be prosecuted for “trivializing the holocaust” for comparing the evils of human experimentation under fascism and Faucism and the attacks on Pink Floyd’s Roger Waters for the SS uniform-sporting villain he has portrayed in the group’s rock opera The Wall for decades. Satirist CJ Hopkins is being prosecuted for questioning the magical powers of face masks, a central talisman of the Cult of Corona as I have documented here. And in neighboring Austria, which went further than anywhere else in Europe in mandating citizens submit to toxic, life-shortening experimental injections, rapper Philip Josef Hassler - better known as Mr. Bond - is serving a ten-year prison sentence for song lyrics.

Closer to home, the other Five Eyes are eagerly waging their own law fare campaigns against their citizens, with an eye toward eventually uniting the successes into an all-encompassing United Nations Ministry of Truth. And to do that, they need your cooperation. Do not give it to them.

[UWAGA: ze względu na pilność sytuacji i wyjątkowe okoliczności osobiste, niniejszy artykuł jest publikowany w formie wstępnej. Brakuje niektórych linków i obrazów, a także niektórych informacji, które bardzo chciałbym tu zamieścić, gdybym nie była w zasadzie niezdolna do pracy przez ostatnie sześć tygodni; błędy ortograficzne i niekompletne zdania są prawdopodobnie wszędzie. Mam nadzieję, że pod koniec miesiąca wrócę do regularnych, odpowiednio zredagowanych aktualizacji, ale ostatnim razem mówiłam, że sprawy potoczyły się zupełnie inaczej. Jeśli nie wypłynę na powierzchnię, proszę, wywal ode mnie te pasożyty.]

(w części 3.1 (in part 3.1, omówiliśmy ustawodawstwo dotyczące myśloprzestępczości, terroryzm stochastyczny jako zasadę prawną i samoliżący się rożek lodowy „wielorasowej białej supremacji”. Z technicznego punktu widzenia jest to kontynuacja tego artykułu, więc [przeczytaj] ponownie dla kontekstu) 

Przemysł różnorodności i izraelskie lobby zwykle pracują ramię w ramię, dwie macki na tej samej chropowatej ośmiornicy dyrygują różnymi sekcjami piekielnej orkiestry, jak wskazuje ich użycie podobnej taktyki przy redefiniowaniu kluczowych terminów. Jednakże, w miarę jak „rasizm” nie tylko się rozprzestrzenił, ale przekształcił w koncepcję prawną pociągającą za sobą rzeczywiste kary, Wielki Izrael musiał się postarać, aby odizolować się od zobowiązań wynikających z kierowania państwem apartheidu napędzanym amerykańskimi podatkami. Jak każdy agresywny małżonek, jest zdeterminowany, aby jego ulubiony worek treningowy cierpiał z powodu tej niewielkiej niedogodności.

To nie jedyne wyzwanie stojące przed siatką przestępczości zorganizowanej, która działa pod przykrywką „jedynej demokracji na Bliskim Wschodzie”. Zeznania RFK Jr. przed Komisją Izby Reprezentantów ds. Uzbrojenia Rządu Federalnego w zeszłym miesiącu potwierdziły, że zarzuty o „antysemityzm” straciły wiele ze swojej mocy z powodu lat nieustannego nadużywania – etykietowania każdego, kto chwilowo irytuje Wielki Izrael, nawet niesfornych Żydów, z tą samą szkarłatną literą. Nie będąc już w stanie wygnać swoich wrogów z życia publicznego poprzez oznaczanie ich czterema małymi sylabami – i zazdroszczę, jak przemysł różnorodności wykorzystał swój spryt, aby wepchnąć własne złudzenia o byciu ofiarą do kodeksu prawnego – Wielki Pasożyt zwiększył presję, aby faktycznie zakazać samego mglistego uczucia. Chociaż w kilku krajach – w tym, jak na ironię, w Rosji – obowiązują przepisy przeciwdziałające „antysemityzmowi”, odnoszą się one prawie wyłącznie działań antysemickich wywracania nagrobków i graffiti ze swastyką od lat okrzyknięte zwiastunem Holokaustu 2.0 tylko po to, by władze odkryły, że są dziełem szukających uwagi Żydów. Ale na Ukrainie, którą Stany Zjednoczone wykorzystują jako laboratorium, -  aby zobaczyć, jak daleko kraj może posunąć się w stronę faszyzmu, wciąż nachodząc szczyty NATO w demokratycznych przemówieniach, antysemityzm jest również formą  myśloprzestępczości.

Szkarłatne litery dla wszystkich

Można kwestionować rozsądek grupy, która poświęca miliony dolarów i niezliczone wcielenia na analizowanie wszelkich negatywnych opinii, jakie kiedykolwiek wyrażono na jej temat, w sposób, który kategorycznie zaprzecza zasadności tych opinii i ich pochodzeniu, mimo że jest znacznie nadreprezentowana w zarządach korporacji, magazynach listy „najbogatszych” oraz wpływowe branże, takie jak media i medycyna. Chociaż ktoś przekroczyłby granicę, zabraniając im tego, to nie samo przekroczenie granicy, ale stepowanie nad nią przy akompaniamencie orkiestry marszowej może wywołać taką nerwicę w innych grupach i to właśnie w tym przypadku administracja Bidena przyspieszyła od zaledwie obudziłem się, wpatrując się w jakiś narcystyczny-sadomasochistyczny tunel czasoprzestrzenny,

W końcu gabinet Bidena jest  niezwykle żydowski .  Było  to szeroko relacjonowane  w  mediach żydowskich , a nawet komentowane przez osoby z zewnątrz. Ale choć jakakolwiek inna mniejszość mogłaby świętować uznanie za takie osiągnięcie, Banda Blinken wolałaby temu  jednocześnie  zaprzeczyćprzekształcenie wszelkiej krytyki politycznej działań administracji jako antysemityzm – tak jakby jedyną rzeczą, którą ktokolwiek mógł uznać za błędną w sposobie, w jaki Stany Zjednoczone zostały wpędzone w ruinę w ciągu ostatnich dwóch lat, była tożsamość etniczna kierowców. Rzeczywiście, ich pewność jest tak niepewna, jeśli chodzi o obsadę większości głównych stanowisk, mimo że Żydzi stanowią mniej niż 2% większej populacji USA, że nawet wspomnienie tej cechy charakterystycznej administracji Bidena zostało uznane za antysemicką mowę  nienawiści  .

Wszyscy powinniśmy mieć szczęście, że jesteśmy tak uciskani jak Doug Emhoff, Drugi Dżentelmen, który  na początku tego lata wszedł na scenę  , aby opowiedzieć o nowej, rozległej Narodowej Strategii Przeciwdziałania Antysemityzmowi administracji Bidena – pierwszej w swoim rodzaju inicjatywie, a nie tylko cały rząd, ale całe społeczeństwo, w kraju, który teoretycznie nadal zapewnia swoim obywatelom równą ochronę prawną. Emhoff miał misję zwalczania całkowicie wyimaginowanej „ epidemii nienawiści”.” wpychając światu definicję antysemityzmu IHRA, odkąd w zeszłym roku powierzono mu zadanie powołania grupy zadaniowej mającej wykorzenić „antysemicką” myśloprzestępczość, a jego ulubiony projekt polega na skupieniu prześladowań Żydów w panteonie ucisku, który stał się tak modny podczas szaleństwa intersekcjonalności w 2020 roku. „Cztery filary” kampanii obejmują „podnoszenie świadomości” na temat antysemityzmu, poprawę bezpieczeństwa społeczności żydowskiej (która otrzymuje już 94% dotacji z zakresu Bezpieczeństwa Wewnętrznego), odwrócenie „normalizacji” antysemityzmu (w rozumieniu Ligi Przeciwko Zniesławieniom, która co roku ściska swoje znoszone perły na myśl, że ktoś gdzieś wierzy w  nienawistne tropiki jak „Żydzi trzymają się razem bardziej niż inni Amerykanie”) i – na koniec i zdecydowanie najmniej – „solidarność między społecznościami”, o czym myśli 98% populacji USA. Publikacja tej 60-stronicowej płyty patosu, podczas gdy większość Amerykanów nie jest w stanie zebrać 400 dolarów na pilną potrzebę, a sępy private equity odrywają ostatnie strzępy z padliny własności domów, wysyła jednoznaczny komunikat: Życie Czarnych może mieć znaczenie, ale Żydów Życie jest  najważniejsze i nie zapominaj o tym.

100 punktów ciemności

Jedynym przebłyskiem samoświadomości w całym dokumencie, w którym słowo „antysemityzm” powtarza się tyle razy, że przypomina bełkot, do jakiego został koncepcyjnie zredukowany jeszcze przed zakończeniem wstępu, jest „zastrzeżenie prawne” na stronie czwartej, potwierdzające 1000 Żydowscy przywódcy, którzy rzekomo się do tego przyczynili (oraz garstka Ghostwriterów, którzy naprawdę to zrobili) nie mogą stanowić prawa ani polityki za pomocą dekretu, ani nie mogą utrudniać egzekwowania tych praw i polityk, które już istnieją. Nie oznacza to, że rozkazy, jakie wydaje całemu społeczeństwu amerykańskiemu, aby porzuciło to, co robi i kontemplowało trudną sytuację Anny Frank, stały się mniej protekcjonalne, obraźliwe lub wstrętne, i okaże się, czy końcowy fragment zastrzeżenia: „Niniejsza strategia nie ma na celu tworzenia i nie tworzy żadnych praw, korzyści ani obrony, - „Niniejsza strategia nie ma na celu i nie tworzy żadnych praw, korzyści ani obrony, materialnej lub proceduralnej, możliwych do wyegzekwowania na mocy prawa lub na zasadzie słuszności przez jakąkolwiek stronę przeciwko Stanom Zjednoczonym, ich departamentom, agencjom lub podmiotom, ich urzędnikom , pracowników, agentów lub jakiejkolwiek innej osoby, ani nie stanowi zrzeczenia się immunitetu suwerennego” – miało ukryć tyłek administracji w związku z procesami sądowymi związanymi z Czternastą Poprawką (wpompowanie setek milionów dolarów w „ochronę” 2% populacji, podczas gdy reszta kraju ledwo utrzymuje dach nad głową, jest rażącym pogwałceniem klauzuli równej ochrony) lub po prostu odeprzeć drapieżnych prawników, którzy mogliby próbować z mocą wsteczną pozwać rząd o odszkodowania, powołując się na jego samozwańczy brak wywiązania się z wystarczająco chronić interesy Żydów i innych mniejszości.

Strategię od razu określa się jako „niezbędną do naszej szerszej walki z wszelkimi formami nienawiści” i jedyną rzecz stojącą pomiędzy sederem paschalnym Debry Lipstadt a Nocą Kryształową 2.0. Jej hiperbola ma zostać przełożona na rozkazy dla pozornie każdej agencji rządowej poprzez oficjalne powiązania z tymi agencjami na rzecz antysemityzmu, natomiast  100 dyrektyw i 100 kolejnych zaleceń nie pozostawiać kamienia na kamieniu, ścigając Gojów, którzy nie poświęcili swojego życia kompleksom prześladowczym innych, żądając (między innymi), aby prywatni pracodawcy karali pracowników za niewłaściwe myślenie i niewłaściwą mowę mającą miejsce nie tylko w pracy, ale poza nią, jak cóż, powinien albo naruszyć notorycznie niejasną i arbitralną definicję antysemityzmu IHRA. Autorzy dokumentu przyznają na drugiej stronie, że ten bezprecedensowy wysiłek kontrolowania amerykańskiej myśli to dopiero początek – nadęty dokument „służy także jako plan walki z innymi formami bigoterii, nienawiści i uprzedzeń, które podsycają toksyczne podziały w Ameryce”. Tak jak sałatka słowna IHRA uczyniła „antysemityzm” uniwersalną szkarłatną literą, tak „wielorasowa biała supremacja” zatrzyma myśloprzestępców wszystkich ras,

Podobnie jak Cele Zrównoważonego Rozwoju ONZ, „cztery filary” tej strategii są na pierwszy rzut oka całkowicie nieszkodliwe, a jednocześnie kryją w sobie przewiewny plan całkowitej kontroli nad ekosystemem informacyjnym, a za jego pośrednictwem – światem fizycznym. Wykorzystując z pewnością największą współpracę amerykańskich agencji rządowych, jaką kiedykolwiek nawiązano w sprawie problemu, który nawet hipotetycznie może dotyczyć jedynie 2% populacji, strategia wydaje się zdeterminowana, aby wykorzenić wszelkie pozostałe jasne punkty amerykańskiej kreatywności, innowacji i szczęścia, zmuszając społeczeństwo do zastąpienia rzekomo antysemickich instynktów przetrwania szeregiem niepewnych nerwic, które czynią je maksymalnie podatnymi na manipulację. Jak dotąd wymachiwanie marchewką „solidarności między społecznościami” przed innymi mniejszościami zadziałało, i jak jasno wynika z działań białej supremacji (opisanych w poprzedniej części tego artykułu), dopiero się one rozpoczynają. Społeczności żydowskie otrzymują już 94% środków na bezpieczeństwo z DHS – czy naprawdę potrzebują więcej? Ale oczywiście zadawanie takich pytań oznacza bycie smołowanym i przedstawiane jako antysemita, co jest, szczerze mówiąc, aktem epistemologicznej chciwości. Nie można być jednocześnie wyrzutkiem i jednocześnie cieszyć się powszechnością opinii. Chwytanie perełek w tym, że 60% respondentów ankiety nie wiedziało, czym był Auschwitz, jest bez znaczenia w świetle faktu, że wiele współczesnych uczniów nie potrafi nawet liczyć do 60, a w raporcie po cichu żąda się od nauczycieli, którzy już są zmuszeni wmawiać dzieciom tę matematykę jest rasistowskie, porzuć także czytanie i pisanie na rzecz urazy.  . 

Strategia wskazuje na statystyki zgłoszone (stworzone) przez ADL i jej towarzyszy, według których rok 2022 był najgorszym w historii rokiem pod względem antysemickich przestępstw z nienawiści i że Żydzi stanowią 63% ofiar przestępstw z nienawiści na tle religijnym, mimo że stanowią 2% populacji. Nikomu innemu trudno byłoby zdominować tę kategorię, ponieważ większość pozostałych mniejszości religijnych podczas sporządzania raportu policyjnego jest liczona na podstawie pochodzenia rasowego (muzułmanie i sikhowie zostaliby prawdopodobnie opisani jako Arabowie/Bliskowschodni, Afrykanie i/lub Hindusi). i właściwie szybkie spojrzenie na  raport ADL twierdzenie, że w USA jest więcej osób żywiących „znaczące” przekonania antysemickie niż było od dziesięcioleci, pokazuje, że organizacja na przestrzeni lat jedynie rozszerzyła tę definicję, wpychając pogardę dla polityki rządu izraelskiego do (już pękającej w szwach) koncepcji antysemityzmu. Niemniej jednak fakt, że reszta społeczeństwa nie lamentuje i nie rozdziera szat, gdy Greenblatt otwiera usta, by zaśpiewać swą pieśń nieszczęścia, wskazuje, że antyżydowska bigoteria staje się „normalizowana”. Po raz kolejny jest to nerwica rządu w dużej mierze żydowskiego, który próbuje zdjąć ciężar nienawiści narodu, twierdząc, że jest to spowodowane ich religią, a nie straszliwą pracą, którą wykonują.

Strategia już sprawdza się w sektorze prywatnym. Twitter – obecnie znany jako X Corp, zgodnie z totalitarną fantazją ADL 

 „notatki społeczności”, które pomocni użytkownicy dołączyli do corocznej próby ADL wybielenia zabójstwa jej założycielskiej sprawy, celebryty, morderczego pedofila Leo Franka, a wszystko to podczas dołączania do jej szefa w wygłaszaniu najbardziej żenujących wymówek grupowych („zgodne z prawem, ale okropne!”). strona śpiewnika pod-osobowego Brave New World „gram jest lepszy niż cholera”.

Ten przyprawiający o mdłości efekt uboczny mógł być nisko wiszącym owocem, mającym odwrócić uwagę od pojawienia się nowego przycisku na tweetach umożliwiającego użytkownikom zgłaszanie wszystkiego, co UE uzna za niewłaściwe, ponieważ nie trzeba naukowca zajmującego się rakietami, aby dowiedzieć się, co stanie się z myślą -przestępcy, których dane biometryczne znajdują się w izraelskiej bazie danych. Platforma znana wcześniej jako Twitter nie jest osamotniona w pochylaniu się nad kompleksem antysemityjno-przemysłowym. Oświadczenie Muska, że ​​(pewnego dnia) pozwie ADL, jest raczej widowiskiem i tak powinno być traktowane, dopóki Greenblatt nie wypłaci swojej książeczki czekowej. Jeśli myślisz, że najbogatszy człowiek na świecie toczy dobrą walkę, mam do sprzedania cały przęsła mostów (sprzedawanie kolumny Zygmunta).

Gubernator Florydy Ron DeSantis, który został  pozwany po pierwszym roku sprawowania urzędu  za przedkładanie interesów Izraela nad interesy swoich wyborców, chętnie stanął na czele ataku na Pierwszą Poprawkę. W maju poleciał do Jerozolimy, aby podpisać ustawę, zgodnie z którą pozostawianie drukowanych materiałów, takich jak ulotki zawierające „mowę nienawiści”, będzie objęte definicją „antysemityzmu” IHRA („ pewne postrzeganie Żydów, które może wyrażać się jako nienawiść do Żydów”, ale może być „skierowane przeciwko osobom pochodzenia żydowskiego lub nie-Żydowskiego i/lub ich własności” – szczegółowe omówienie tej farsy można znaleźć w Części II) na własności prywatnej jest to przestępstwo trzeciego stopnia zagrożone karą 5 lat więzienia. 

Inspiracją dla tej legislacyjnej katastrofy była Gojowska Liga Obrony, celowo nieatrakcyjna ekipa stereotypowo „antysemickich” aktywistów, która od miesięcy organizowała zrzuty ulotek w całym kraju w nadziei sprowokowania właśnie takiego ustawodawstwa. Chociaż grupa twierdziła, że ​​jej celem jest informowanie opinii publicznej o destrukcyjnym wpływie władzy żydowskiej za pomocą ulotek mających pokazywać rolę Żydów w Covid-19, kryzysie finansowym i innych katastrofach, jej decyzja o skierowaniu ulotek do ekskluzywnych dzielnic żydowskich spada wykrzykując z samochodów etniczne obelgi, zapewnili, że ten szał „edukacyjny” przyciągnie ogromną liczbę negatywnego rozgłosu i uwagi policji, torpedując jednocześnie wiarygodność każdego, kto wyraża choć w przybliżeniu podobne poglądy.

 

WDL zaprojektowała ulotki rozdawane przez Ruch Narodowo-Socjalistyczny, komórkę udomowionych niedoszłych nazistów, do których Liga Przeciwko Zniesławieniom wyrusza, gdy tylko chcą zdyskredytować przeciwnika, ale nie mają uzasadnionego argumentu, na którym mogliby się oprzeć, podczas pikieta przed musicalem Parade na Broadwayu, urojeniowo  rewizjonistyczna wersja  historii Leo Franka, którego skazanie (musical powiedziałby, że bezprawne) za zgwałcenie i zamordowanie 13-letniej pracowniczki fabryki Mary Phagan zrodziło ADL. Chociaż ADL nieustannie nagłaśnia zagrożenie, jakie stwarzają takie grupy, deklarując z roku na rok, że liczba „incydentów antysemickich” rośnie, przyznała, że ​​w kawalerce zmieściliby się wszyscy członkowie obu grup, a ich skrupulatne, graniczne NA obsesyjna dokumentacja każdego posunięcia założyciela GDL Jona Minadeo w połączeniu z tendencją (udokumentowaną przezabawnie w izraelskim filmie Zniesławienie) do wyobrażania sobie lub nawet wymyślania niespodziewanych przestępstw przeciwko sobie sugeruje, że są oni bardziej zaangażowani w jego organizację, niż im się wydaje. Działalność GDL tak doskonale łączy się z kompleksem prześladowań Wielkiego Izraela, że ​​trudno nie dostrzec upuszczenia ulotki jako części szerszej strategii mającej na celu przekonanie niedoinformowanej opinii publicznej, że niektórych wpływowych ludzi należy chronić przed krytyką tylko dlatego, że są Żydami, zwłaszcza że karykaturalne zachowanie grupy wyraźnie ma na celu delegitymizację opozycji wobec tych samych potężnych pasożytów z jej drugoklasistami-festiwalami kiełbasek rodem z Historii Ameryki X – festynami kiełbasek, które przynajmniej od tego miesiąca

Nowy Jork prawie poszedł o krok dalej niż Floryda, wprowadzając ustawę, która by to  nałożyła swoją otwartą definicję „mowy nienawiści” w całym Internecie i stworzył armię informatorów, którzy mieli egzekwować tę fałszywą konstrukcję. Cynicznie starając się przeforsować kolejną masową strzelaninę, a zwłaszcza incydent w Buffalo, podczas którego młody „biały zwolennik supremacji” z niewiarygodnie grubym manifestem i co najmniej jednym agentem FBI wśród swoich bliskich internetowych znajomych ostrzelił supermarket, próbował wymusić na nim platformy mediów społecznościowych do przyjęcia uciążliwych polityk kontroli wypowiedzi, skutecznie opracowując nawet strony internetowe dysydentów jako donosy obywateli i czyniąc ich współwinnymi własnego ucisku, zmuszając ich do czytania scenariusza państwa korporacyjnego. Jakakolwiek witryna, która nie śledzi i nie odpowiada na wszystkie zgłoszenia zawierające treści „poniżające”, „oczerniające” lub „nawołujące do przemocy” wobec osób ze względu na „rasę, kolor skóry, religię, pochodzenie etniczne, narodowość, uniemożliwił  jej wejście w życie.

Stan Michigan zmiażdżył ich obu tego lata, kiedy legislatura stanowa przyjęła ustawę uznającą za „przestępstwo z nienawiści” grożenie lub „zastraszanie” komukolwiek ze względu na rasę, religię, płeć, orientację seksualną, tożsamość/ekspresję płciową, stan fizyczny/fizyczny/ niepełnosprawnością umysłową, wiekiem, pochodzeniem etnicznym, narodowością lub przynależnością do określonej grupy. Z wyjątkiem ustawy LAWS (patrz część 3.1), zastraszanie jest widoczne w oczach patrzącego, co czyni HB 4474 najszerszą  ustawą o myśloprzestępczości  , jaka została dotychczas uchwalona przez izbę stanową. Zastraszanie  definiuje się jako „umyślne zachowanie polegające na powtarzającym się lub ciągłym molestowaniu innej osoby, które powoduje, że rozsądna osoba czuje się terroryzowana, przerażona lub zagrożona, i które w rzeczywistości powoduje, że ofiara czuje się terroryzowana, przerażona lub zagrożona” – podczas gdy zastraszanie zasadność  zależy od wyobraźni organów egzekwujących dany środek. Biorąc pod uwagę, że racjonalność została  zepchnięta  do epistemologicznego zakątka niegrzeczności jako cecha charakterystyczna „białej kultury”, zwykła próba interpretacji takiego standardu jest sama w sobie równoznaczna z myśloprzestępstwem. W przeciwieństwie do LAWS, bałagan w Michigan nie sprawi, że będziesz skazany na karę więzienia do końca życia, ale grozi za to kara grzywny w wysokości 10 000 dolarów za każde wykroczenie, co oznacza, że ​​„ofiara zawodowa” wkrótce stanie się legalnym amerykańskim okupacją – przynajmniej w Detroit.

Przyjęcie piniaty z Pierwszą Poprawką stało się rytuałem przejścia dla pewnego typu młodych polityków, którzy pną się w górę, przechadzając się po Waszyngtonie z hasłem „Pokompromisuj mnie!” znak przyklejony taśmą do jego pleców. Weteran wojny z terroryzmem Paul Rieckhoff wezwał w zeszłym miesiącu do opracowania pałki legislacyjnej w stylu Patriot Act, którą można by zastosować przeciwko konserwatystom, ponieważ obecne przepisy „nie sprawdziły się”, aby uciszyć wypowiedzi osób, których nie lubi, i ponieważ jest to jedyny sposób aby pozyskać „ludzi, którzy są na płocie” – prawdopodobnie mając nadzieję, że taki karykaturalnie przesadny pokaz siły wyleczy złe samopoczucie po Covid. Choć jego występ w MSNBC został  ośmieszony  w mediach społecznościowych, niemal ciągłe sprawdzanie stanu wód przez osoby odpowiedzialne za narrację w związku z pozbawieniem Amerykanów prawa do wypowiadania się, nie jest przypadkiem.

Nawet jeśli przygotowana przez DeSantisa ustawa DeSantisa o przestępstwach z nienawiści jest jedyną ustawą z obecnego zbioru rodzących się przepisów, która skutecznie odgryzła Pierwszą Poprawkę, w księgach znajduje się wystarczająco dużo starych przepisów, ignorowanych przez dziesięciolecia, ale czających się w kodeksie karnym jak miny lądowe, że przykłady można tworzyć nawet w przypadku braku nowych. Departament Sprawiedliwości postawił niedawno zarzuty wskrzeszające widmo rosyjskiej zmowy  według Departamentu Sprawiedliwości, który już w 2016 r. jasno dał do zrozumienia, że ​​„siewanie niezgody” to kolejna wielka rzecz w myśloprzestępczości. Nie mogli wtedy ukrzyżować dysydentów – po prostu wyrzucić ich z Internetu – ale siedem lat historiografii wokół najgorszej zbrodni przeciwko ludzkości, jaką kiedykolwiek popełniono, spowodowało, że amerykańskie samozadowolenie osiągnęło nadprzyrodzony poziom.

Jednak więzienie to najmniejsze zmartwienie przestępcy, jak FBI wyjaśniło w zeszłym miesiącu, kiedy agenci zamordowali z zimną krwią 75-letniego mieszkańca Utah za składanie pustych gróźb w Internecie. Za niewybaczalny grzech zamieszczania bzdur przeciwko reżimowi Bidena, mając przy sobie mnóstwo broni, Craig Robertson, którego sąsiedzi opisywali jako „słabego zdrowia” i wyraźnie niezdolny do oddania strzału w prezydenta, został bezceremonialnie zastrzelony przez agentów biura,  którzy  „ przeleciał przez cały kraj, aby porozmawiać z nim na temat jego postów na Facebooku, w których fantazjował o zastrzeleniu Bidena, Harrisa i prokuratorów prowadzących kampanię Departamentu Sprawiedliwości przeciwko Trumpowi.

Akt oskarżenia gwiazdy reality show miał potężną wartość symboliczną jako kulminacja, dosłownie i w przenośni, wszystkich postępowań przeciwko protestującym z 6 stycznia. Począwszy od pokazowego procesu – właściwie pozwu cywilnego, ale nie dowiemy się tego z doniesień medialnych – w sprawie oskarżenia szalonej felietonistki magazynu E. Jeana Carrolla o gwałt, wielotorowego ataku prawnego na osobę publiczną Trumpa, jak wiele w sprawie Zły Pomarańczowy Człowiek, instrukcja obsługi dla wściekłych, niewypowiedzianych mas, pragnących, aby ktoś powiedział im, czego mają nienawidzić, ucząc ich, jak wprowadzić coś w rodzaju odwrotnego unieważnienia ławy przysięgłych, aby skazać osobę oskarżoną, której nikt przy zdrowych zmysłach nigdy by nie zrobił uwierzyć, że są winni. Nawet nie pamiętasz, kiedy doszło do przestępstwa? W porządku. Brak dowodów lub nawet sugestia ze strony prokuratorów, że istnieją jakiekolwiek dowody? Jak udowodnił proces Proud Boys, to również nie oznacza zerwania umowy. Nawet prawnicy dołączyli do krucjaty dzieci intelektualistów przeciwko praworządności: nie macie kwalifikacji do prowadzenia sprawy? Nie martw się, po prostu podejdź do bufetu i zacznij narzucać przestępstwa – to zależy od Izby.

 

Jak można się było spodziewać, festiwal aktów oskarżenia pobudził zwolenników Trumpa, pozwalając im zapomnieć o potoku przynęt i przełączników, które dostarczał w miejsce osuszonego bagna i amerykańskiej doskonałości. Według specjalnego prokuratora Jacka Smitha to oświadczenie Trumpa o zwycięstwie – tj. przemówienie chronione konstytucyjnie – w obliczu opinii ekspertów twierdzących, że przegrał, położyło podwaliny pod cztery zarzuty postawione mu w sprawie spisku, czyniąc byłego prezydenta USA nie tylko pierwszy z takim tytułem postawiony w stan oskarżenia federalnego, ale pierwszy postawiony w stan oskarżenia o myśloprzestępczość. Nie tracił czasu  na podkreślanie  tego faktu tłumom wiwatujących tłumów, które podążały za nim od areny do areny.

Nic więc dziwnego, że pominął swój udział w położnictwie w Ameryce, gdzie brak właściwych opinii jest przestępstwem. To jego własna platforma Truth Social zgłosiła Robertsona do FBI za jego „groźby” posty, umieszczając siedemdziesięciolatka na radarze agencji, a następnie zdetronizowała go i zostawiła, aby ochłonął (i drwił z federalnych, raniąc ich słynące z kruchego  wynagrodzenia ) opłaty) na Facebooku, podobnie jak jego własne wezwanie do marszu na Kapitol 6 stycznia umożliwiło FBI i DHS usidlenie ponad tysiąca osób w imię rozdmuchania zagrożenia terroryzmem krajowym. Parafrazując Henry'ego Kissingera, człowieka zdeterminowanego, by żyć wiecznie tylko na złość ludzkości, bycie wrogiem Trumpa jest niebezpieczne, ale bycie jego zwolennikiem jest śmiertelne.

WoolPullers, Inc.

To pod rządami rzekomo przyjaznego Konstytucji Trumpa Departament Stanu zakończył transformację w ramię izraelskiej polityki zagranicznej, zobowiązując się do „wycelowania”, „walki” i „zabicia” ruchu bojkotu, zbycia inwestycji i sankcji, inicjatywy zapoczątkowanej przez palestyńskich aktywistów do odcięcia swojego oprawcy od międzynarodowego wsparcia, stosując strategię podobną do tej, która obaliła apartheid w Republice Południowej Afryki, która tak przeraziła siatkę przestępczości zorganizowanej udającej kraj, że utworzyła cały departament rządowy, Ministerstwo Spraw Strategicznych, w celu oczerniania ruchu i jego działaczy jako (co jeszcze?) antysemitów. Pod przewodnictwem ówczesnego sekretarza stanu „Rapture Mike’a” Pompeo, biuro dyplomatyczne za jeden ze swoich głównych priorytetów uznało wbicie do gardeł sojusznikom definicji „antysemityzmu” IHRA – omówionej szczegółowo w części 3.1.

Biorąc pod uwagę widoczną radość, z jaką teologicznie zdezorientowani „chrześcijańscy syjoniści” z amerykańskiej prawicy współpracowali z izraelskimi zbrodniarzami wojennymi i ich neokonserwatywnymi agentami w USA, najpierw spustoszając Bliski Wschód, a następnie oczerniając wszystkich krytyków jako terrorystów i jego sympatyków, to więcej niż trochę ironiczne, że  ich własna religia znalazła się na celowniku państwowego aparatu myślowo-policyjnego, który pomogli zbudować. Chociaż lewica zachowała swoje zasady dotyczące kwestii izraelsko-palestyńskiej lepiej niż jej wrogowie, jednocześnie dała się porwać eunuchom mającym obsesję na punkcie polityki tożsamości, którzy nie znaliby walki klasowej, gdyby zatopiła zęby w ich niezmiennie obfite tyłki, co skłoniło liberałów do porzucenia ich niegdyś ostrego orędowania na rzecz swobód obywatelskich, aby nie urazić tych oczywistych infiltratorów. Wskazywali i śmiali się, gdy oskarżeni z J6 byli wyciągani z domów przez umundurowanych bandytów, aż do czasu, gdy protestujący w Cop City (obecnie oskarżeni o  terroryzm krajowy) za próbę zajęcia lasu) zaczął spotykać ten sam los. Mimo to, zamiast zjednoczyć się ze swoimi podobnie uciskanymi braćmi i siostrami z całego spektrum, obrzucają się nawzajem tymi samymi pustymi obelgami, jak przeciętność Mołotowa na rynku masowym rozdawana przez Wielkiego Pasożyta xyrselfa: „pielęgniarze” po jednej stronie, „zwolennicy białej supremacji” " na inne.

Ponieważ kompleks różnorodności i przemysłu nie tylko czerpie ze schematu izraelskiego lobby, redefiniując „białą supremację”, tak jak IHRA na nowo zdefiniowała „antysemityzm”. Doszło do zmuszania pracowników sektora publicznego i prywatnego, a nawet studentów do podpisywania deklaracji poparcia dogmatu intersekcjonalistycznego, jeśli chcą pozostać zapisani/zatrudnieni. Robią to przede wszystkim instytucje prywatne –  sygnalista z Uniwersytetu w Antiochii ujawniło, że od studentów ubiegających się o uzyskanie stopnia naukowego wymagano podpisania „przyrzeczenia obywatelskiego”, w którym uznano, że „istnieje rasizm, seksizm, heteroseksizm, klasizm, niezdolność do pracy, dyskryminacja ze względu na wiek, natywizm i inne formy interpersonalnych i zinstytucjonalizowanych form ucisku” oraz obiecujące „zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby lepiej zrozumieć [swoją] własną uprzywilejowaną i marginalizowaną tożsamość oraz władzę, jaką ona [jednej] daje”, mimo że studenci psychologii zostali pouczeni, aby przenieść punkt ciężkości sesji terapeutycznych swoich pacjentów na wyścigi bez względu na pierwotny powód lub wizyta pacjentów (w ten sposób utrwalając tę ​​samą karuzelę ucisku, którą właśnie zobowiązali się zlikwidować). Jednakże,czy jesteś lub byłeś ekstremistą? , czy  jesteś lub byłeś kiedykolwiek terrorystą? , raczej nie można odpowiedzieć twierdząco, nawet jeśli prawdziwa, autentyczna karykatura Der Stürmer Heidi Beirich  pociągnęła nosem ). Jeśli wojsko ma zachować zerową tolerancję jedynie w związku z pielęgnacją „ekstremistycznych” przekonań, zamknie swoje podwoje nawet szybciej, niż mogła przewidywać inicjatywa sekretarza obrony Lloyda Austina „odciąć ci fiuta, aby uniknąć rozmieszczenia” – potrzeba prawdziwie amerykańskiej wielkości nie rozumieć, że chęć mordowania zupełnie obcych sobie osób w imieniu kraju, którego kontrolerzy uważają, że w najlepszym przypadku jest się bydłem, a w najgorszym wirusem, który należy wyleczyć, sama w sobie jest formą ekstremizmu.

Zadeklarowania sprzeciwu wobec BDS zaczęły się także prywatnie, zanim wkroczyły na scenę publiczną w postaci kontraktów wręczanych pracownikom sektora publicznego, które wymagały od nich obietnicy, że nie będą bojkotować obcego kraju, który nie ma nic wspólnego z ich pracą. Do 2017 r. nawet „Washington Post”  nie mógł już ignorować tej kwestii absurdalność takiego ustawodawstwa, które zmusiło osoby ubiegające się o pomoc przed huraganem w Dickinson w Teksasie do przyrzeczenia, że ​​nie będą bojkotować Izraela. Przysięgi lojalności wobec Izraela przez dziesięciolecia pozostawały tajemnicą polityczną na wyższych szczeblach amerykańskiej polityki, dopóki była kongresmenka Cynthia McKinney (ze stanu Atlanta) nie ujawniła tej praktyki kosztem swojej kariery politycznej, którą niezwykle popularna Demokratka przegrała z przybyły znikąd ignorant, który wierzył, że wyspy to po prostu pływające masy lądowe w oceanie, które mogą się przewrócić lub „wywrócić”, jeśli zostaną poproszone o utrzymanie zbyt dużego ciężaru. Po stłumieniu skandalu związanego z przysięgą lojalności w kołysce, AIPAC jedynie wprowadził wymóg, aby kandydaci napisali akapit o tym, jak wiele znaczy dla nich Izrael, jeśli chcą finansowania kampanii.

Miasto Nowy Jork przyjęło już „przyrzeczenie wartości” podczas wyborów śródokresowych w 2022 r. – jest to kwestia, którą najwyraźniej byłem jedną z niewielu osób 

, co w praktyce oznacza, że ​​Państwo Korporacyjne odcina wam nogi poniżej kolan, aby mógł je mieć wasz nienormalnie niski sąsiad, a wy oboje jesteście za niscy, aby jeść z Drzewa Wiedzy), tworząc w rządzie Komisję ds. Kapitału, która ma zweryfikować wszystkich pracowników federalnych za wierność ideologiczną. Te złośliwe komórki komisarzy intersekcjonalności mają za zadanie podporządkować prawdziwy cel swojej agencji celowi, jakim jest samookaleczanie, rytualne upokorzenie i dehumanizacja. Każdy, kto wierzy, że tego rodzaju myśloprzestępczość w sektorze prywatnym nie będzie ścigana, jest tak beznadziejnie naiwny, że zaprzecza. 

Dlaczego rasizm?

Chociaż niektórzy mogą protestować, że w mieście, na uniwersytecie, czy nawet w rządzie federalnym wygłoszono publiczne oświadczenie przeciwko rasizmowi i innym formom dyskryminacji, jest coś dobrego, taktyka ta jest tak skuteczna tylko dlatego, że rasizm jest już tak potępiany w USA, co ostatecznie czyni takie oświadczenia bezsensownymi dla ich rzekomego celu. Nikt nie chce być nazywany rasistą, przynajmniej nie publicznie, a większość zrobi wszystko, co w jego mocy, aby uniknąć takiej etykiety. Jednakże, o ile nazwanie prywatnego obywatela kłamcą, pedofilem lub zbrodniarzem wojennym może podlegać zaskarżeniu jako pomówienie lub zniesławienie, nazwanie go rasistą – tak jak nazwanie go antysemitą lub „teoretykiem spiskowym” – jest ostatecznie kwestią opinii.

Rasizm, antysemityzm i nowsze myśloprzestępstwa, takie jak transfobia i „agresja antynaukowa”, wszystko to służy jako punkty orientacyjne w pustce świadomości, na których musi zostać zbudowane wewnętrzne Ministerstwo Prawdy, jeśli Wielki Pasożyt ma utrzymać swój standard życia po Osobliwości (ponieważ kiedy sztuczna inteligencja pozbawi masy pracy, która obecnie wysysa większość ich energii psychicznej, prawdopodobnie zdadzą sobie sprawę, jak głęboko i w ilu dziurach zostali wyruchani, i zaczną organizować dekapitację osobom odpowiedzialnym). Nakładanie się głównych zwolenników tych koncepcji nie jest przypadkowe, podobnie jak podobieństwo między ich taktyką.

Pedofile, którzy ukrywają się za poparciem dla „transpłciowych dzieci”, już żądają ochronnej  cenzury mediów społecznościowych  , a nawet  podjęcia kroków prawnych  , nie ukrywając się całkowicie, zapożyczając od izraelskiego lobby wykorzystywanie moralnie akceptowalnych ideologicznych kuzynów (twojego przyjaciela geja w przeciwieństwie do żydowskiego przyjaciel) jako ludzkie tarcze – „atak na jednego z nas jest atakiem na nas wszystkich” – wołają, patroszając każdego, kto następnie traktuje ich jak monolityczną populację – aby uodpornić się na krytykę, która jest utożsamiana z dosłownym  fizycznym przemoc. Podobnie jak europejscy żydowscy osadnicy plądrują palestyńskie wioski, chcąc zająć skradzioną ziemię, zanim ONZ dała całkowitą zgodę na izraelski establishment, tak dorośli mężczyźni żądni małych dziewczynek kolonizują łazienki dziewcząt, przebieralnie i drużyny sportowe – a następnie wskazują na mainstreamu LGBT, który nie jest pedofilem, i krzyczy: „Jak śmiecie tak o nich mówić!”

Próbują także wykorzystać deifikację Nauki podczas eksperymentu pandemicznego, zapożyczając stanowisko kultystów Covida, że ​​dezinformacja prowadzi do śmierci. Robią to poprzez forsowanie tej samej zdyskredytowanej „bezpiecznej i skutecznej” narracji, która wprowadziła coraz bardziej ludobójczy program szczepionek dla dzieci w erę, w której 1 na 3 amerykańskich chłopców ma spektrum autyzmu: nauka jest ustalona, ​​każda organizacja zawodowa zgadza się z tym, a brak zgody jest niebezpieczny.

Wakcynolog Peter Hotez, który tak zaciekle poświęcił się ochronie honoru nauki, że zapomniał ją przeczytać i zrozumieć, jest dla narracji o Covid-19 tym, czym poszukująca uwagi odtwórczyni roli Dylan Mulvaney jest dla ekspansjonizmu LGBT, wraz z szczery apel do administracji Bidena, aby wziął na cel wrogów „Nauki” dochodzeniami dotyczącymi bezpieczeństwa wewnętrznego i nalotami FBI. Obydwa mają na celu skusić nawet najbardziej tolerancyjnego człowieka do nietolerancyjnego komentarza, w którym to momencie szczęki cenzury (lub kary prawne) zatrzaskują się. To dlatego Mulvaney w zeszłym roku przeszukał reklamy wszystkich głównych marek BlackRock i dlatego włożenie przez Hoteza cyfrowej stopy do ust w odpowiedzi na pojawienie się Roberta F. Kennedy'ego Jr w programie Joe Rogana zostało poparte przez cały amerykański establishment medialny . 

Nakłonienie Amerykanów do strachu i nienawiści do podstaw ich własnego społeczeństwa jest integralną częścią uwarunkowania żywiciela przez Wielkiego Pasożyta. Kluczowe instynkty przetrwania, które normalnie prowadziłyby jednostkę do odrzucenia lub całkowitego uniknięcia pasożyta, muszą zostać stłumione i – jeśli to możliwe – odwrócone. Dlatego tak duży nacisk kładzie się na przekonanie rodziców, aby chętnie oddawali swoje dzieci przestępcom seksualnym w ramach Drag Queen Story Hours lub nauczycielom szkół publicznych, którzy chcą uczyć je o masturbacji, lub ogółowi społeczeństwa, aby nie tylko wstrzykiwali sobie i swoim dzieci z nieprzetestowanymi miksturami farmaceutycznymi, ale domagają się bycia pierwszymi w kolejce, aby móc to zrobić. Dosłownie zmusza się nas do  zatruwania naszych własnych studni .

Impuls do krzyczenia o pomoc, gdy ktoś zostaje zaatakowany, jest również silny, a nowa inicjatywa ONZ dotycząca mowy nienawiści ma na celu trwałe stłumienie tego zjawiska. Zawarta w niej definicja „mowy nienawiści” powinna dać do myślenia każdemu dysydentowi – „zjadliwej formy dyskryminacji, która wycelowana jest w prawa człowieka osób i narodów i je podważa w oparciu o ich – domniemaną – tożsamość i służy jako siła napędowa populistycznych narracji i brutalnych ideologii ekstremistycznych” - podobnie jak fakt, że jest skierowany do dzieci. Potwierdziła to jedna z jego twórczyń, Cynthia Miller-Idriss  że jednostek wierzących w „mity spiskowe” nie da się skutecznie „nawrócić”, w związku z czym nadzieja Państwa Korporacyjnego leży w zaszczepieniu dzieciom „umiejętności korzystania z mediów” – eufemizm, który zwolennicy cenzury przyjęli na oznaczenie tłumienia krytycznego myślenia – u dzieci. Te dzieci, wychowywane w „bezpiecznych i włączających, wolnych od nienawiści środowiskach uczenia się”, które wchłaniają tolerancję mlekiem matki (lub ojca), są w rzeczywistości bezbronne, całkowicie niezdolne do rozpoznawania wzorców i ustalania, kto lub co wyrządza krzywdę im i ich rodzinom. Program  nauczania mowy nienawiści zaproponowane przez UNESCO całkowicie przenika każdy aspekt życia w taki sposób, że dziecko w ogóle nie jest świadome jego istnienia, jak ryba w wodzie. Przewodnik ONZ nie porusza kwestii tego, że prawdziwie zmarginalizowane grupy często nie mają żadnej broni do walki o przetrwanie  poza  słowami – słowami, które ich prześladowca może z łatwością odrzucić jako mowę nienawiści i wykorzystać jako podstawę do dalszego zubożenia społeczeństwa. Ostatecznym ciosem zadanym własnej wiarygodności jest to, że ONZ wrzuca „dezinformację, dezinformację i zniekształcenia” do trzeciej kategorii mowy nienawiści: państwo i jego propaganda są obecnie klasą chronioną, a krytykowanie ich spowoduje wykluczenie z Unii Europejskiej. Utopia Agendy 2030. Niedawno ogłosiło to Google  uniemożliwiłoby to dostęp do wyników wyszukiwania wszystkim witrynom informacyjnym niepowiązanym z establishmentem, wbijając kolejny gwóźdź do trumny wolności informacji, jaką kiedyś oferował Internet.

Chociaż niedoszłe państwa policyjne śliniły się na myśl, że przedprzestępczość stanie się przestępstwem podlegającym aresztowaniu od chwili pojawienia się tej koncepcji, tak naprawdę zdały sobie sprawę, że marzenie zawsze było punktem spornym w programie totalitarnym, aż do niedawna. Pomiędzy sztuczną inteligencją (tematem nadchodzącego artykułu/wideo) a superkomputerami kwantowymi jest teraz całkiem możliwe nie tylko wykrycie twarzy i aresztowanie każdej „babci MAGA” w tłumie 6 stycznia, ale także identyfikacja i przewidywanie wzorców zachowań zachowanie w Internecie każdego, kto czyta o tych aresztowaniach i przewiduje wystarczającą liczbę jednoczesnych trajektorii wśród ideologicznych rodaków, aby przypisać im „ oceny ryzyka ”, które następnie zostaną wykorzystane jako pretekst do powstrzymania – fizycznie, psychicznie i elektronicznie – tych, którzy grożą zakłóceniem kontroli pasożytów ich gospodarze.

Ważne jest, aby pamiętać, że nic z tego nie jest hipotetyczne. W 2018 r. DHS podpisał kontrakt z Uniwersytetem Alabama w Birmingham na projekt Night Fury, który miał zidentyfikować „kluczowe osoby wpływowe na myśl proterrorystyczną” oraz wskazać i zawstydzić boty szerzące „propagandę terrorystyczną” i „kampanie wpływów zagranicznych”. Treści związane z handlem narkotykami i „dezinformacją” zostały później dodane do zakresu programu, mimo że DHS przyznało, że nie potrafi określić ilościowo sympatii terrorystów, a tym bardziej zautomatyzować tę kwantyfikację. 

Nocna Furia jest znana opinii publicznej tylko dlatego, że została ukarana w 2019 r. za kolosalne naruszenia prywatności. Od 2016 r. uruchomiono prawie tuzin programów rządowych mających na celu walkę z „dezinformacją” – myśloprzestępczością – i prawdopodobnie podobnych programów jest znacznie więcej, a wszystkie z zapałem zgarniają Twoje podatki niczym spragnione szczenięta. Amerykanie nie powinni martwić się pojedynczą punktacją kredytu społecznego, ale wieloma wskaźnikami kredytu społecznego, które będą działać jak stos szwajcarskiego sera, zapobiegając przedostawaniu się przez dziury wrogom coraz bardziej totalitarnego państwa. Nie jest to hipoteza i nie należy jej tak traktować.

Chociaż oczy wszystkich zwrócone są na rządy, które obecnie miażdżą te przepisy sprzed przestępczości, korporacje wprowadziły już własną wersję, jak z przerażeniem odkrył w zeszłym miesiącu jeden z długoletnich klientów inteligentnych domów Amazon, gdy cały jego dom przestał działać. Po skontaktowaniu się z firmą dowiedział się, że dostawca zgłosił go – a raczej jego dom – z powodu rasizmu, twierdząc, że dzwonek do drzwi mężczyzny Ring wykrzykiwał rasistowskie obelgi, gdy dostarczał paczkę. Brandon Jackson miał  na tydzień zablokowany dostęp  do swojego konta Alexa i musiał udowodnić, że  nie  użył rasistowskich określeń – znicz nie musiał stawić czoła ciężarowi dowodu. Biorąc pod uwagę, że setki pracowników Amazona przez lata miały dostęp do  kamer Ring  , potencjał nadużyć jest zdumiewający.

Nie musimy używać naszej wyobraźni, aby zrozumieć, jak będzie wyglądał świat w państwie policji myśli ADL. W Brazylii agenci Banku Światowego i inne podmioty zorganizowali i sfinansowali tanią podróbkę z 6 stycznia – wraz z szamanem QAnon w kolorach brazylijskiej flagi – aby wrobić ustępującego prezydenta Jaira Bolsonaro w bezbożnego  faszystę który w przypływie irytacji złościł się na swój wściekły tłum w „Naszej demokracji™” z powodu odmowy głosowania na niego. Sądy brazylijskie posłusznie zlekceważyły ​​niektóre z najsurowszych przepisów dotyczących wypowiadania się na półkuli zachodniej, podczas gdy Najwyższy Sąd Wyborczy zabronił mu ponownego ubiegania się o urząd do 2030 r., uznając, że nadużył swojej władzy, podając w wątpliwość legalność wyników wyborów – w praktyce angażując się w rodzaj stochastycznego terroryzmu, który podniecił jego zwolenników do szalejącej wściekłości w Senacie.

Albo, co gorsza, Niemcy. Przemysłowe serce Europy, zawsze faszystowska druhna, a nigdy panna młoda tysiącletniej Rzeszy, prowadzi tętniący życiem przemysł celowo tępego donosicielstwa, który wywołałby rumieniec Stasi. To samo celowe niezrozumienie komentarzy Roberta F. Kennedy'ego Jr. na temat Anny Frank podczas wiecu przeciwko mandatom Covid-19 w Berlinie w 2021 r. uzasadnia wezwanie do postawienia przed sądem Very Sharav, która przeżyła holokaust, za „banalizowanie holokaustu” za porównywanie zła eksperymentów na ludziach w czasach faszyzmu i faucyzmu oraz ataków na Rogera Watersa z Pink Floyd ze względu na złoczyńcę w mundurze SS, którego przez dziesięciolecia portretował w rockowej operze grupy The Wall. Satyryk CJ Hopkins jest  ścigany za kwestionowanie magicznej mocy masek na twarz, głównego talizmanu Kultu Korony, jak udokumentowałem tutaj. Natomiast w sąsiedniej Austrii, która posunęła się dalej niż gdziekolwiek indziej w Europie, nakazując obywatelom poddawanie się toksycznym, skracającym życie eksperymentalnym zastrzykom, raper Philip Josef Hassler – lepiej znany jako Mr. Bond – odsiaduje wyrok dziesięciu lat więzienia za teksty  piosenek .

Bliżej domu, pozostałe Pięć Oczu z zapałem prowadzą własne kampanie przeciwko swoim obywatelom, mając na celu ostateczne zjednoczenie sukcesów w wszechogarniającym Ministerstwie Prawdy Narodów Zjednoczonych. Aby to osiągnąć, potrzebują  Twojej współpracy.  Nie dawaj im tego.