Należał do duchownych, którzy w okresie rządów komunistycznych w Polsce aktywnie działali w obronie praw Bożych i ludzkich, i którzy zmarli nagłą śmiercią w niejasnych okolicznościach. Biskup Kazimierz Kluz zginął w wypadku samochodowym w mrocznym okresie stanu wojennego.
"Tragiczna śmierć bp. Kazimierza Kluza okryła żałobą cały Kościół gdański, któremu zmarły z tak wielkim oddaniem służył jako biskup pomocniczy. Uczestniczę w tej żałobie i modlę się razem z wami o wieczny pokój dla tego wiernego świadka Chrystusa, gorliwego duszpasterza ludzi morza" - pisał papież Jan Paweł II w telegramie kondolencyjnym skierowanym do ówczesnego ordynariusza gdańskiego bp. Lecha Kaczmarka.
Zmarły tragicznie duchowny pochodził z diecezji tarnowskiej. Urodził się 17 stycznia 1925 r. w Olpinach koło Jasła w rodzinie rolniczej. Po maturze w liceum w Tarnowie ukończył Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskując magisterium z historii sztuki kościelnej. Do seminarium duchownego wstąpił w Częstochowie, gdzie studiował jako alumn diecezji gdańskiej (Gdańsk nie posiadał wówczas seminarium). W 1951 r. z rąk bp. Stanisława Czajki przyjął święcenia kapłańskie. W diecezji gdańskiej był wikariuszem w parafiach Matki Bożej Bolesnej w Gdańsku i przy kościele katedralnym w Oliwie. W 1958 r. został proboszczem parafii św. Józefa przy kościele Chrystusa Króla w Gdańsku. Wtedy też rozpoczął działalność w diecezjalnej komisji ds. budownictwa kościelnego i sztuki sakralnej, przyczyniając się do podniesienia estetyki licznych świątyń. Pełnił też posługę spowiednika w seminarium gdańskim.
W 1972 r. papież Paweł VI mianował go biskupem tytularnym Hilty i sufraganem gdańskim. Sakrę przyjął 12 czerwca 1972 r. w bazylice mariackiej w Gdańsku z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego oraz biskupów Lecha Kaczmarka i Andrzeja Wronki. Oprócz obowiązków pasterskich w diecezji pełnił funkcję wykładowcy teologii pastoralnej i historii sztuki w seminarium duchownym. Po ustanowieniu Kapituły Katedralnej w Gdańsku stanął na jej czele jako prałat prepozyt. Po utworzeniu przez Konferencję Episkopatu duszpasterstwa ludzi morza został jego krajowym duszpasterzem. Po przemianach sierpniowych w 1981 r. udało mu się doprowadzić do transmisji Mszy Świętych "dla tych, co na morzu", odprawianych w niedziele w kościele św. Elżbiety w Gdańsku. Towarzyszył Lechowi Wałęsie i delegacji NSZZ Solidarność podczas podróży do Watykanu w styczniu 1981 r. Wspierał internowanych, odwiedzając ich w Strzebielinku.
Do tragicznego wypadku doszło 5 grudnia 1982 r. około godz. 14. Biskup wracał z wizytacji kanonicznej w parafii świętych Apostołów Piotra i Pawła w Trutnowach. Z nieznanych przyczyn jego samochód na prostej drodze uderzył w przydrożne drzewo. Biskup Kluz, który siedział na tylnym siedzeniu, zginął na miejscu, jego kierowca wskutek odniesionych ran zmarł po kilku miesiącach. Pogrzeb z udziałem 20 biskupów odbył się 11 grudnia w katedrze oliwskiej. Przewodniczył mu abp Bronisław Dąbrowski, sekretarz episkopatu. Biskup Kluz został pochowany w krypcie biskupów gdańskich.
http://adonai.pl/sakramenty/kaplanstwo/?id=108
