Marcus Eli Ravage. Prawdziwa mowa przeciwko Żydom.

A Real Case Against the Jews

One of Them Points Out the Full Depth of Their Guilt

written by

Marcus Eli Ravage

published in

The Century Magazine

January 1928

Volume 115, Number 3

pages 346-350

OF COURSE, YOU DO RESENT US. It is no good telling me you don't. So let us not waste any time on denials and alibis. You know you do, and I know it, and we understand each other. To be sure, some of your best friends are Jews, and all that. I have heard that before once or twice, I think. And I know, too, that you do not include me personally—"me" being any particular individual Jew—when you fling out at us in your wholesale fashion, because I am, well, so different, don't you know, almost as good as one of yourselves. That little exemption does not, somehow, move me to gratitude; but never mind that now. It is the aggressive, climbing, pushing, materialistic sort you dislike—those, in a word, who remind you so much of your own up-and-coming brethren. We understand each other perfectly. I don't hold it against you.

Bless my soul, I do not blame anybody for disliking anybody. The thing that intrigues me about this anti-Jewish business, as you play at it, is your total lack of grit. You are so indirect and roundabout with it, you make such fantastic and transparent excuses, you seem to be suffering from self-consciousness so horribly, that if the performance were not grotesque it would be irritating.

It is not as if you were amateurs: you have been at it for over fifteen centuries. Yet watching you and hearing your childish pretexts, one might get the impression that you did not know yourselves what it is all about. You resent us, but you cannot clearly say why. You think up a new excuse—a "reason" is what you call it—every other day. You have been piling up justifications for yourselves these many hundreds of years and each new invention is more laughable than the last and each new excuse contradicts and annihilates the last.

Not so many years ago I used to hear that we were money-grubbers and commercial materialists; now the complaint is being whispered around that no art and no profession is safe against Jewish invasion.

We are, if you are to be believed, at once clannish and exclusive and unassimilable because we won't intermarry with you, and we are also climbers and pushers and a menace to your racial integrity.

Our standard of living is so low that we create your slums and sweated industries, and so high that we crowd you out of your best residential sections.

We shirk our patriotic duty in wartime because we are pacifists by nature and tradition, and we are the arch-plotters of universal wars and the chief beneficiaries of those wars (see the late "Dearborn Independent," passim, and "The Protocols of the Elders of Zion").

We are at once the founders and leading adherents of capitalism and the chief perpetrators of the rebellion against capitalism.

Surely, history has nothing like us for versatility!

And, oh! I almost forgot the reason of reasons. We are the stiff-necked people who never accepted Christianity, and we are the criminal people who crucified its founder.

But I tell you, you are self-deceivers. You lack either the self-knowledge or the mettle to face the facts squarely and own up to the truth. You resent the Jew not because, as some of you seem to think, he crucified Jesus but because he gave him birth. Your real quarrel with us is not that we have rejected Christianity but that we have imposed it upon you!

Your loose, contradictory charges against us are not a patch on the blackness of our proved historic offense. You accuse us of stirring up revolution in Moscow. Suppose we admit the charge. What of it? Compared with what Paul the Jew of Tarsus accomplished in Rome, the Russian upheaval is a mere street brawl.

You make much noise and fury about the undue Jewish influence in your theaters and movie palaces. Very good; granted your complaint is well-founded. But what is that compared to our staggering influence in your churches, your schools, your laws and your governments, and the very thoughts you think every day?

A clumsy Russian forges a set of papers and publishes them in a book called "The Protocols of the Elders of Zion," which shows that we plotted to bring on the late World War. You believe that book: All right. For the sake of argument we will underwrite every word of it. It is genuine and authentic. But what is that beside the unquestionable historical conspiracy which we have carried out, which we have never denied because you never had the courage to charge us with it, and of which the full record is extant for anybody to read?

If you really are serious when you talk of Jewish plots, may I not direct your attention to one worth talking about? What use is it wasting words on the alleged control of your public opinion by Jewish financiers, newspaper owners and movie magnates, when you might as well justly accuse us of the proved control of your whole civilization by the Jewish Gospels?

You have not begun to appreciate the real depth of our guilt. We are intruders. We are disturbers. We are subverters. We have taken your natural world, your ideals, your destiny, and played havoc with them. We have been at the bottom not merely of the latest great war but of nearly all your wars, not only of the Russian but of every other major revolution in your history. We have brought discord and confusion and frustration into your personal and public life. We are still doing it. No one can tell how long we shall go on doing it.

Look back a little and see what has happened. Nineteen hundred years ago you were an innocent, carefree, pagan race. You worshipped countless gods and goddesses, the spirits of the air, of the running streams and of the woodland. You took unblushing pride in the glory of your naked bodies. You carved images of your gods and of the tantalizing human figure. You delighted in the combats of the field, the arena and the battle-ground. War and slavery were fixed institutions in your systems. Disporting yourselves on the hillsides and in the valleys of the great outdoors, you took to speculating on the wonder and mystery of life and laid the foundations of natural science and philosophy. Yours was a noble, sensual culture, unirked by the prickings of a social conscience or by any sentimental questionings about human equality. Who knows what great and glorious destiny might have been yours if we had left you alone.

But we did not leave you alone. We took you in hand and pulled down the beautiful and generous structure you had reared, and changed the whole course of your history. We conquered you as no empire of yours ever subjugated Africa or Asia. And we did it all without armies, without bullets, without blood or turmoil, without force of any kind. We did it solely by the irresistible might of our spirit, with ideas, with propaganda.

We made you the willing and unconscious bearers of our mission to the whole world, to the barbarous races of the earth, to the countless unborn generations. Without fully understanding what we were doing to you, you became the agents at large of our racial tradition, carrying our gospel to the unexplored ends of the earth.

Our tribal customs have become the core of your moral code. Our tribal laws have furnished the basic groundwork of all your august constitutions and legal systems. Our legends and our folk-tales are the sacred lore which you croon to your infants. Our poets have filled your hymnals and your prayer-books. Our national history has become an indispensable part of the learning of your pastors and priests and scholars. Our kings, our statesmen, our prophets, our warriors are your heroes. Our ancient little country is your Holy Land. Our national literature is your Holy Bible. What our people thought and taught has become inextricably woven into your very speech and tradition, until no one among you can be called educated who is not familiar with our racial heritage.

Jewish artisans and Jewish fishermen are your teachers and your saints, with countless statues carved in their image and innumerable cathedrals raised to their memories. A Jewish maiden is your ideal of motherhood and womanhood. A Jewish rebel-prophet is the central figure in your religious worship. We have pulled down your idols, cast aside your racial inheritance, and substituted for them our God and our traditions. No conquest in history can even remotely compare with this clean sweep of our conquest over you.

How did we do it? Almost by accident. Two thousand years ago nearly, in far-off Palestine, our religion had fallen into decay and materialism. Money-changers were in possession of the temple. Degenerate, selfish priests mulcted our people and grew fat. Then a young patriot-idealist arose and went about the land calling for a revival of faith. He had no thought of setting up a new church. Like all the prophets before him, his only aim was to purify and revitalize the old creed. He attacked the priests and drove the money-changers from the temple. This brought him into conflict with the established order and its supporting pillars. The Roman authorities, who were in occupation of the country, fearing his revolutionary agitation as a political effort to oust them, arrested him, tried him and condemned him to death by crucifixion, a common form of execution at that time.

The followers of Jesus of Nazareth, mainly slaves and poor workmen, in their bereavement and disappointment, turned away from the world and formed themselves into a brotherhood of pacifist non-resisters, sharing the memory of their crucified leader and living together communistically. They were merely a new sect in Judea, without power or consequence, neither the first nor the last.

Only after the destruction of Jerusalem by the Romans did the new creed come into prominence. Then a patriotic Jew named Paul or Saul conceived the idea of humbling the Roman power by destroying the morale of its soldiery with the doctrines of love and non-resistance preached by the little sect of Jewish Christians. He became the Apostle to the Gentiles, he who hitherto had been one of the most active persecutors of the band. And so well did Paul do his work that within four centuries the great empire which had subjugated Palestine along with half of the world, was a heap of ruins. And the law which went forth from Zion became the official religion of Rome.

This was the beginning of our dominance in your world. But it was only a beginning. From this time forth your history is little more than a struggle for mastery between your own old pagan spirit and our Jewish spirit. Half your wars, great and little, are religious wars, fought over the interpretation of one thing or another in our teachings. You no sooner broke free from your primitive religious simplicity and attempted the practice of the pagan Roman learning than Luther armed with our gospels arose to down you and re-enthrone our heritage. Take the three principal revolutions in modern times—the French, the American and the Russian. What are they but the triumph of the Jewish idea of social, political and economic justice?

And the end is still a long way off. We still dominate you. At this very moment your churches are torn asunder by a civil war between Fundamentalists and Modernists, that is to say between those who cling to our teachings and traditions literally and those who are striving by slow steps to dispossess us. In Dayton, Tennessee, a Bible-bred community forbids the teaching of your science because it conflicts with our ancient Jewish account of the origin of life; and Mr. Bryan, the leader of the anti-Jewish Ku Klux Klan in the Democratic National Convention, makes the supreme fight of his life in our behalf, without noticing the contradiction. Again and again the Puritan heritage of Judea breaks out in waves of stage censorship, Sunday blue laws and national prohibition acts. And while these things are happening you twaddle about Jewish influence in the movies!

Is it any wonder you resent us? We have put a clog upon your progress. We have imposed upon you an alien book and an alien faith which you cannot swallow or digest, which is at cross-purposes with your native spirit, which keeps you ever-lastingly ill-at-ease, and which you lack the spirit either to reject or to accept in full.

In full, of course, you never have accepted our Christian teachings. In your hearts you still are pagans. You still love war and graven images and strife. You still take pride in the glory of the nude human figure. Your social conscience, in spite of all democracy and all your social revolutions, is still a pitifully imperfect thing. We have merely divided your soul, confused your impulses, paralyzed your desires. In the midst of battle you are obliged to kneel down to him who commanded you to turn the other cheek, who said "Resist not evil" and "Blessed are the peace-makers." In your lust for gain you are suddenly disturbed by a memory from your Sunday-school days about taking no thought for the morrow. In your industrial struggles, when you would smash a strike without compunction, you are suddenly reminded that the poor are blessed and that men are brothers in the Fatherhood of the Lord. And as you are about to yield to temptation, your Jewish training puts a deterrent hand on your shoulder and dashes the brimming cup from your lips. You Christians have never become Christianized. To that extent we have failed with you. But we have forever spoiled the fun of paganism for you.

So why should you not resent us? If we were in your place we should probably dislike you more cordially than you do us. But we should make no bones about telling you why. We should not resort to subterfuges and transparent pretexts. With millions of painfully respectable Jewish shopkeepers all about us we should not insult your intelligence and our own honesty by talking about communism as a Jewish philosophy. And with millions of hard-working impecunious Jewish peddlers and laborers we should not make ourselves ridiculous by talking about international capitalism as a Jewish monopoly. No, we should go straight to the point. We should contemplate this confused, ineffectual muddle which we call civilization, this half-Christian half-pagan medley, and—were our places reversed—we should say to you point-blank: "For this mess thanks to you, to your prophets and to your Bible."

Prawdziwa sprawa przeciwko Żydom

Jeden z nich wskazuje na całą głębokość swojej winy

scenariusz

Marcus Eli Spustoszenie

opublikowane w

Magazyn Stulecia

Styczeń 1928

Tom 115, numer 3

strony 346-350

Oczywiście, że masz do nas pretensje. Nie ma sensu mówić mi, że tak nie jest. Nie traćmy więc czasu na zaprzeczenia i alibi. Ty wiesz, że tak, ja to wiem i rozumiemy się. To prawda, niektórzy z twoich najlepszych przyjaciół to Żydzi i tak dalej. Wydaje mi się, że słyszałem to już raz czy dwa razy. I wiem też, że nie uwzględniasz mnie osobiście – „mnie” czyli konkretnego Żyda – kiedy rzucasz na nas w ten swój hurtowy sposób, bo jestem, cóż, taki inny, wiesz, prawie tak dobry, jak jeden z was. To małe wyjątek w jakiś sposób nie budzi we mnie wdzięczności; ale nieważne, że teraz. Jest to typ agresywny, wspinający się, pchający i materialistyczny, którego nie lubisz – jednym słowem taki, który bardzo przypomina ci twoich własnych, dobrze zapowiadających się braci. Rozumiemy się doskonale. Nie mam ci tego za złe.

Pobłogosław moją duszę, nie winię nikogo za to, że nikogo nie lubię. To, co mnie intryguje w tej antyżydowskiej aferze, tak jak ją przedstawiasz, to twój całkowity brak stanowczości. Jesteś w tym tak pośredni i okrężny, wymyślasz tak fantastyczne i przejrzyste wymówki, wydaje ci się, że tak strasznie cierpisz na samoświadomość, że gdyby przedstawienie nie było groteskowe, byłoby irytujące.

To nie jest tak, że jesteście amatorami: zajmujecie się tym od ponad piętnastu wieków. Jednak patrząc na Was i słysząc Wasze dziecinne preteksty, można odnieść wrażenie, że sami nie wiecie, o co w tym wszystkim chodzi. Masz do nas żal, ale nie potrafisz jasno powiedzieć dlaczego. Wymyślasz nową wymówkę – „powód”, jak to nazywasz – co drugi dzień. Przez te setki lat gromadziliście dla siebie usprawiedliwienia i każdy nowy wynalazek jest bardziej śmieszny niż poprzedni, a każda nowa wymówka zaprzecza i unicestwia poprzednią.

Nie tak wiele lat temu słyszałem, że jesteśmy karczownikami pieniędzy i komercyjnymi materialistami; teraz szepcze się narzekanie, że żadna sztuka i żaden zawód nie jest bezpieczny przed żydowską inwazją.

Jesteśmy, jeśli wierzyć wam, jednocześnie klanowi, ekskluzywni i nieprzyswajalni, ponieważ nie będziemy zawierać z wami małżeństw mieszanych, a także jesteśmy wspinaczami, pchaczami i zagrożeniem dla waszej integralności rasowej.

Nasz standard życia jest tak niski, że tworzymy wasze slumsy i spocone gałęzie przemysłu, i tak wysoki, że wypychamy was z najlepszych dzielnic mieszkaniowych.

W czasie wojny uchylamy się od naszych patriotycznych obowiązków, ponieważ z natury i tradycji jesteśmy pacyfistami, jesteśmy głównymi spiskowcami powszechnych wojen i głównymi beneficjentami tych wojen (patrz nieżyjące już „Dearborn Independent”, passim i „The Protocols of the Mędrcy Syjonu”).

Jesteśmy jednocześnie założycielami i czołowymi zwolennikami kapitalizmu, a także głównymi sprawcami buntu przeciwko kapitalizmowi.

Z pewnością historia nie ma nic takiego jak my pod względem wszechstronności!

I och! Prawie zapomniałem o przyczynach. Jesteśmy ludźmi o twardym karku, którzy nigdy nie przyjęli chrześcijaństwa i jesteśmy zbrodniarzami, którzy ukrzyżowali jego założyciela.

Ale powiadam wam, jesteście oszukiwaczami samych siebie. Brakuje ci samowiedzy i zapału, by stawić czoła faktom i przyznać się do prawdy. Nie macie żalu do Żyda nie dlatego, jak niektórzy z was zdają się sądzić, że ukrzyżował Jezusa, ale dlatego, że go urodził. Wasz prawdziwy spór z nami nie polega na tym, że odrzuciliśmy chrześcijaństwo, ale na tym, że wam je narzuciliśmy!

Twoje luźne, sprzeczne oskarżenia przeciwko nam nie są plamą na czerni naszego udowodnionego historycznego przestępstwa. Oskarżacie nas o wzniecanie rewolucji w Moskwie. Załóżmy, że przyznajemy się do oskarżenia. Co z tego? W porównaniu z tym, czego Paweł, Żyd z Tarsu, dokonał w Rzymie, przewrót w Rosji jest zwykłą bójką uliczną.

Robicie dużo hałasu i wściekłości z powodu nadmiernych wpływów Żydów w waszych teatrach i kinach. Bardzo dobry; przyznaję, że Twoja skarga jest zasadna. Ale co to jest w porównaniu z naszym zdumiewającym wpływem na wasze kościoły, wasze szkoły, wasze prawa i wasze rządy oraz z samymi myślami, które myślicie każdego dnia?

Niezdarny Rosjanin fałszuje zbiór dokumentów i publikuje je w książce zatytułowanej „Protokoły mędrców Syjonu”, z której wynika, że ​​spiskowaliśmy mający na celu wywołanie końca wojny światowej. Wierzysz tej książce: W porządku. Dla celów argumentacyjnych podpiszemy każde słowo. Jest prawdziwy i autentyczny. Ale co to jest poza niekwestionowanym spiskiem historycznym, który przeprowadziliśmy i któremu nigdy nie zaprzeczyliśmy, ponieważ nigdy nie mieliście odwagi nas o to oskarżyć i którego pełny zapis istnieje, aby każdy mógł go przeczytać?

Jeśli naprawdę poważnie mówisz o spiskach żydowskich, czy nie mogę zwrócić twojej uwagi na taki, o którym warto porozmawiać? Jaki sens ma marnowanie słów na rzekomą kontrolę waszej opinii publicznej przez żydowskich finansistów, właścicieli gazet i magnatów filmowych, skoro równie dobrze moglibyście słusznie oskarżać nas o udowodnioną kontrolę nad całą waszą cywilizacją przez żydowskie Ewangelie?

Nie zacząłeś doceniać prawdziwej głębi naszej winy. Jesteśmy intruzami. Jesteśmy zakłócaczami. Jesteśmy wywrotowcami. Zabraliśmy twój naturalny świat, twoje ideały, twoje przeznaczenie i dokonaliśmy w nich spustoszenia. Byliśmy na dnie nie tylko ostatniej wielkiej wojny, ale prawie wszystkich waszych wojen, nie tylko rosyjskiej, ale każdej innej większej rewolucji w waszej historii. Wprowadziliśmy niezgodę, zamieszanie i frustrację do waszego życia osobistego i publicznego. Nadal to robimy. Nikt nie jest w stanie powiedzieć, jak długo będziemy to robić.

Spójrz trochę wstecz i zobacz, co się stało. Dziewiętnaście stuleci temu byliście niewinną, beztroską, pogańską rasą. Czciliście niezliczonych bogów i boginie, duchy powietrza, płynących strumieni i lasów. Byliście bezkrytycznie dumni ze chwały swoich nagich ciał. Rzeźbiłeś wizerunki swoich bogów i kuszącej postaci ludzkiej. Zachwycałeś się walkami na polu, arenie i polu bitwy. Wojna i niewolnictwo były stałymi instytucjami w waszych systemach. Bawiąc się na zboczach wzgórz i w dolinach na świeżym powietrzu, zaczęliście spekulować na temat cudów i tajemnicy życia oraz położyliście podwaliny pod nauki przyrodnicze i filozofię. Twoja kultura była szlachetna, zmysłowa i nie była dotknięta wyrzutami sumienia społecznego ani żadnymi sentymentalnymi pytaniami na temat równości ludzi. Kto wie, jakie wspaniałe i chwalebne przeznaczenie mogłoby być twoje, gdybyśmy zostawili cię w spokoju.

Ale nie zostawiliśmy Was samych. Wzięliśmy Cię w swoje ręce i zburzyliśmy piękną i hojną budowlę, którą wzniosłeś, i zmieniliśmy cały bieg Twojej historii. Podbiliśmy was tak, jak żadne wasze imperium nigdy nie podbiło Afryki ani Azji. A wszystko to zrobiliśmy bez armii, bez kul, bez krwi i zamieszania, bez jakiejkolwiek siły. Dokonaliśmy tego wyłącznie dzięki nieodpartej potędze naszego ducha, dzięki ideom i propagandzie.

Uczyniliśmy was chętnymi i nieświadomymi nosicielami naszej misji wobec całego świata, barbarzyńskich ras ziemi i niezliczonych nienarodzonych pokoleń. Nie rozumiejąc w pełni, co wam robimy, staliście się głównymi przedstawicielami naszej tradycji rasowej, niosąc naszą ewangelię na niezbadane krańce ziemi.

Nasze plemienne zwyczaje stały się rdzeniem waszego kodeksu moralnego. Nasze prawa plemienne dostarczyły podstawowych podstaw wszystkich waszych dostojnych konstytucji i systemów prawnych. Nasze legendy i opowieści ludowe są świętą wiedzą, którą nucicie swoim dzieciom. Nasi poeci zapełnili wasze śpiewniki i modlitewniki. Nasza historia narodowa stała się nieodzowną częścią nauki waszych pasterzy, księży i ​​uczonych. Nasi królowie, nasi mężowie stanu, nasi prorocy, nasi wojownicy są waszymi bohaterami. Nasz starożytny mały kraj jest waszą Ziemią Świętą. Nasza literatura narodowa jest Waszą Świętą Biblią. To, co myśleli i nauczali nasi ludzie, zostało nierozerwalnie wplecione w waszą mowę i tradycję, aż do chwili, gdy nikogo spośród was nie można nazwać wykształconym, kto nie jest zaznajomiony z naszym dziedzictwem rasowym.

Żydowscy rzemieślnicy i żydowscy rybacy są waszymi nauczycielami i waszymi świętymi, z niezliczonymi posągami wyrzeźbionymi na ich podobieństwo i niezliczonymi katedrami wzniesionymi ku ich pamięci. Żydowska dziewczyna jest twoim ideałem macierzyństwa i kobiecości. Żydowski zbuntowany prorok jest centralną postacią waszego kultu religijnego. Usunęliśmy wasze bożki, odrzuciliśmy wasze dziedzictwo rasowe i zastąpiliśmy ich naszym Bogiem i naszymi tradycjami. Żaden podbój w historii nie może nawet w najmniejszym stopniu równać się z tym czystym atakiem naszego podboju nad tobą.

Jak to zrobiliśmy? Prawie przez przypadek. Prawie dwa tysiące lat temu, w odległej Palestynie, nasza religia popadła w upadek i materializm. Świątynię posiadali handlarze pieniędzmi. Zdegenerowani, samolubni kapłani okaleczyli nasz lud i przytyli. Wtedy powstał młody patriota-idealista i krążył po kraju wzywając do odrodzenia wiary. Nie myślał o założeniu nowego kościoła. Podobnie jak wszyscy prorocy przed nim, jego jedynym celem było oczyszczenie i ożywienie starej wiary. Zaatakował kapłanów i wypędził handlarzy ze świątyni. To wprowadziło go w konflikt z ustalonym porządkiem i jego filarami. Władze rzymskie okupujące kraj, obawiając się jego rewolucyjnej agitacji jako politycznego wysiłku ich wyparcia, aresztowały go, osądziły i skazały na śmierć przez ukrzyżowanie, co było wówczas powszechną formą egzekucji.

Wyznawcy Jezusa z Nazaretu, głównie niewolnicy i biedni robotnicy, w swojej żałobie i rozczarowaniu odwrócili się od świata i uformowali się w bractwo pacyfistycznych nie-przeciwstawiających się, dzielących pamięć o swoim ukrzyżowanym przywódcy i żyjących razem komunistycznie. Byli po prostu nową sektą w Judei, pozbawioną władzy i konsekwencji, ani pierwszą, ani ostatnią.

Dopiero po zniszczeniu Jerozolimy przez Rzymian nowe wyznanie wiary zyskało na znaczeniu. Wtedy patriotyczny Żyd imieniem Paweł lub Saul wpadł na pomysł upokorzenia rzymskiej potęgi poprzez zniszczenie morale jej żołnierzy za pomocą doktryn miłości i niestawiania oporu głoszonych przez małą sektę żydowskich chrześcijan. Został Apostołem Pogan, ten, który dotychczas był jednym z najaktywniejszych prześladowców tej bandy. I tak dobrze Paweł wykonał swoje dzieło, że w ciągu czterech stuleci wielkie imperium, które podbiło Palestynę wraz z połową świata, zamieniło się w kupę ruin. A prawo, które wyszło z Syjonu, stało się oficjalną religią Rzymu.

To był początek naszej dominacji w waszym świecie. Ale to był dopiero początek. Od tego momentu wasza historia jest niczym więcej niż walką o panowanie pomiędzy waszym starym pogańskim duchem a naszym żydowskim duchem. Połowa waszych wojen, dużych i małych, to wojny religijne, toczone o interpretację tej czy innej rzeczy w naszych naukach. Gdy tylko uwolniłeś się od swojej prymitywnej prostoty religijnej i podjąłeś próbę praktykowania pogańskiej rzymskiej nauki, już Luter uzbrojony w nasze ewangelie powstał, aby cię obalić i ponownie intronizować nasze dziedzictwo. Weźmy trzy główne rewolucje czasów nowożytnych – francuską, amerykańską i rosyjską. Czym one są, jeśli nie triumfem żydowskiej idei sprawiedliwości społecznej, politycznej i ekonomicznej?

A do końca jeszcze daleko. Nadal nad tobą dominujemy. W tej właśnie chwili wasze kościoły są rozdarte wojną domową między fundamentalistami i modernistami, to znaczy między tymi, którzy dosłownie trzymają się naszych nauk i tradycji, a tymi, którzy powolnymi krokami starają się nas wywłaszczyć. W Dayton w stanie Tennessee społeczność wywodząca się z Biblii zabrania nauczania waszej nauki, ponieważ jest ona sprzeczna z naszym starożytnym żydowskim opisem pochodzenia życia; a pan Bryan, przywódca antyżydowskiego Ku Klux Klanu w Narodowej Konwencji Demokratów, toczy w naszym imieniu najwyższą walkę w swoim życiu, nie zauważając sprzeczności. Raz po raz purytańskie dziedzictwo Judei wybucha falami cenzury scenicznej, ustaw „niedzielnych błękitów” i narodowych zakazów. A kiedy to się dzieje, wy paplacie o żydowskich wpływach w filmach!

Czy można się dziwić, że masz do nas żal? Zablokowaliśmy twój postęp. Narzuciliśmy wam obcą księgę i obcą wiarę, której nie możecie przełknąć ani przetrawić, która jest sprzeczna z waszym rodzimym duchem, która utrzymuje was w ciągłym niepokoju i której brakuje wam albo ducha, aby odrzucić lub przyjąć w całości.

Oczywiście nigdy w pełni nie zaakceptowałeś naszych chrześcijańskich nauk. W swoich sercach nadal jesteście poganami. Nadal kochasz wojnę, wyryte obrazy i konflikty. Nadal jesteś dumny z chwały nagiej postaci ludzkiej. Wasze sumienie społeczne, pomimo całej demokracji i wszystkich rewolucji społecznych, jest nadal rzeczą żałośnie niedoskonałą. Po prostu podzieliliśmy twoją duszę, pomieszaliśmy twoje impulsy i sparaliżowaliśmy twoje pragnienia. W środku bitwy masz obowiązek uklęknąć przed Tym, który nakazał ci nadstawić drugi policzek, który powiedział: „Nie stawiajcie oporu złu” i „Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój”. W swojej żądzy zysku nagle niepokoi cię wspomnienie z czasów, gdy uczęszczałeś do szkółki niedzielnej, o tym, że nie myślałeś o jutrze. Kiedy w waszych zmaganiach przemysłowych rozbijacie strajk bez skrupułów, nagle przypomina wam się, że biedni są błogosławieni i że ludzie są braćmi w Ojcostwie Pana. A kiedy już masz ulec pokusie, twoje żydowskie wychowanie kładzie odstraszającą rękę na twoim ramieniu i zrzuca z twoich ust pełen kielich. Wy, chrześcijanie, nigdy nie zostaliście schrystianizowani. Do tego stopnia zawiedliśmy z wami. Ale na zawsze zepsuliśmy wam zabawę z pogaństwa.

Dlaczego więc nie miałbyś się na nas gniewać? Gdybyśmy byli na twoim miejscu, prawdopodobnie nie lubimy cię bardziej serdecznie niż ty nas. Ale nie powinniśmy się ukrywać, mówiąc ci dlaczego. Nie powinniśmy uciekać się do podstępów i przejrzystych pretekstów. Mając wokół siebie miliony boleśnie szanowanych żydowskich sklepikarzy, nie powinniśmy obrażać waszej inteligencji i naszej własnej uczciwości, mówiąc o komunizmie jako filozofii żydowskiej. A mając miliony ciężko pracujących, biednych żydowskich handlarzy i robotników, nie powinniśmy ośmieszać się, mówiąc o międzynarodowym kapitalizmie jako o żydowskim monopolu. Nie, powinniśmy przejść od razu do rzeczy. Powinniśmy kontemplować ten zamęt, bezskuteczny bałagan, który nazywamy cywilizacją, tę na wpół chrześcijańską, na wpół pogańską mieszaninę, i – gdyby nasze miejsca były odwrócone – powiedzieć wam wprost: „Za ten bałagan dziękuję wam, waszym prorokom i do swojej Biblii.”