3 июля важнейшая дата в истории Русской нации – День Победы Русского войска князя Святослава над Хазарским каганатом. Пока мы, Русские, живы, мы будем славить Великие Победы наших дедов. 3 июля 964 года дружина князя русов – Святослава одержала сокрушительную победу над войском Хазарского каганата. Столица Каганата – Итиль была взята войском Святослава и разрушена, затем были взяты и разрушены ключевые крепости иудейской Хазарии, составлявшие основу её паразитарной власти. Хазарский каганат хищническое паразитическое государство, которое в течении многих лет истребляла население славянских племён, разоряло набегами все южные области Руси и распространяло своё влияние всё дальше на север.
Святослав не только сокрушил Хазарский каганат, но и пытался закрепить завоёванные территории за собой. На месте Саркела появлется русское поселение Белая Вежа, Тмутаракань переходит под власть Киева, есть сведения о том, что русские отряды находились в Итиле и Семендере до 990-х.
Zwycięstwo nad Chazarskim Kaganatem
3 lipca najważniejszą datą w historii narodu rosyjskiego jest Dzień Zwycięstwa armii rosyjskiej księcia Światosława nad Chazarskim Kaganatem. Dopóki my, Rosjanie, żyjemy, będziemy gloryfikować Wielkie Zwycięstwa naszych dziadów. 3 lipca 964 r. oddział księcia ruskiego Światosława odniósł miażdżące zwycięstwo nad armią Chazarskiego Kaganatu. Stolica Kaganatu - Itil została zajęta przez wojska Światosława i zniszczona, następnie zostały zdobyte i zniszczone kluczowe twierdze żydowskiej Chazarii, które stanowiły podstawę jej pasożytniczej potęgi. Kaganat Chazarski to drapieżne państwo pasożytnicze, które przez wiele lat eksterminowało ludność plemion słowiańskich, pustoszyło najazdami wszystkie południowe regiony Rosji i rozszerzało swoje wpływy coraz dalej na północ.
Światosław nie tylko zmiażdżył Chazarski Kaganat, ale także próbował dla siebie zabezpieczyć podbite terytoria. W miejsce Sarkela pojawiła się rosyjska osada Belaya Vezha, Tmutarakan przeszedł pod panowanie Kijowa, są informacje, że wojska rosyjskie znajdowały się w Itil i Semender do lat 90-tych.
Kaganat Chazarski był pierwszym stanem, z którym starożytna Ruś musiała się zmierzyć. Od wyniku walki między tymi dwoma państwami zależał los nie tylko plemion wschodnioeuropejskich, ale także wielu plemion i ludów Europy i Azji.
Pierwsza wiarygodna wzmianka o Chazarach pochodzi z lat 60-80. VI wieku, kiedy jako podwładni biorą udział w kampaniach Turkyutów na Zakaukaziu. Podobno na początku lat 90. VI wieku Chazarowie stali się wiodącą siłą na wschodnim Ciscaucasia, uznając jednak najwyższą moc tureckiego Kaganatu. Wraz z upadkiem zachodniego tureckiego kaganatu w latach 50. VII wieku Chazarowie uzyskują niepodległość. Od tego czasu możemy mówić o początkach Kaganatu Chazarskiego. Przywódca Chazarów ogłosił się przywódcą wszystkich tureckich i koczowniczych plemion Eurazji, czyli kaganów. Po zwycięstwie nad Bułgarami Chazarowie znacznie się wzmocnili. Pod ich panowaniem znalazł się cały północny region Morza Czarnego, większa część Krymu, region Azowski, Północny Kaukaz, region Dolnej Wołgi i region kaspijski. W drugiej połowie VII wieku. dotyczy także podboju przez Chazarów strefy leśno-stepowej przyszłej Rusi Kijowskiej. Pamięć o tym czasie została zachowana w „Opowieści o minionych latach” w opowieści o żądaniu przez Chazarów daniny z pól. Większość plemion tureckich i ugryckich, które wędrowały po Morzu Czarnym i stepach kaspijskich, podlegała Chazarom.
Około 730/731 jeden ze szlachetnych mieszkańców Chazarii, Bulan, przeszedł na wiarę żydowską. W X wieku Chazaria, która ujarzmiła część plemion wschodniosłowiańskich, była potężnym ośrodkiem rozprzestrzeniania się judaizmu i jego poglądów.
Śmiertelny cios w Kaganat Chazarski, który położył kres jego niezależnej egzystencji, zadał książę Światosław, syn Igora.
Przygotowując się do ofensywy na Chazarię, Światosław odrzucił frontalny atak przez międzyrzecze Wołga-Don i podjął wielki manewr okrężny. Przede wszystkim książę przeniósł się na północ i podbił ziemie zależnego od kaganatu słowiańskiego plemienia Vyatichi, wyprowadzając je ze strefy wpływów Chazarów. Po przeciągnięciu łodzi z Desny do Oka drużyna książęca popłynęła wzdłuż Wołgi, gdzie pokonała plemiona Wołgi Bułgarów i Burtasów zależnych od kaganatu. Tak więc Światosław zapewnił bezpieczeństwo swojej północnej flance. Chazarowie nie spodziewali się uderzenia z północy. Byli zdezorganizowani przez taki manewr i nie byli w stanie zorganizować poważnej obrony. Docierając do stolicy Chazaru - Itil, Światosław zaatakował armię kagana, która próbowała ją uratować, i pokonał ją w zaciętej bitwie. Ponadto książę kijowski podjął kampanię w regionie Kaukazu Północnego, gdzie pokonał twierdzę Chazarów - twierdzę Semender. Podczas tej kampanii Światosław podbił plemiona Kasogów i założył księstwo Tmutarakan na półwyspie Taman. Następnie oddział Światosława przeniósł się do Donu, gdzie szturmem przejęli i zniszczyli wschodnią placówkę chazarską - twierdzę Sarkel. W ten sposób Światosław, po bezprecedensowej kampanii tysięcy kilometrów, zdobył główne twierdze Chazarów nad Donem, Wołgą i Północnym Kaukazem. Jednocześnie stworzył bazę dla wpływów słowiańskich na Kaukazie Północnym - księstwo Tmutarakan. Kampanie te zmiażdżyły potęgę Kaganatu Chazarskiego, który przestał istnieć na przełomie X-XI wieku. W wyniku kampanii Światosława państwo staroruskie osiągnęło bezpieczeństwo swoich południowo-wschodnich granic i stało się w tym czasie główną siłą w regionie Wołga-Kaspijskim.
Kaganat Chazarski został zmiażdżony przez Światosława. Koniec Chazarii oznaczał zjednoczenie w jednym państwie, Rusi Kijowskiej, większości plemion wschodniosłowiańskich. Podczas kampanii zmiażdżone zostały również ziemie Bułgarów, Burtasów, Yasów i Kasogów, zależnych od kaganatu. Potęga Chazarów została zmiażdżona nie tylko w centrum Chazarii, ale także na jej obrzeżach. Koniec Chazarii oznaczał swobodę podróży Rosji nad Morze Kaspijskie, Chorezm i Zakaukazie. Rosja otworzyła sobie wolną drogę na Wschód. Więzy handlowe między Rosją a Wschodem zostały wzmocnione dzięki eliminacji pośredników Chazarii. Zwycięstwo księcia Światosława oznaczało także ideologiczne zwycięstwo Rosji w prawo wyboru specjalnej drogi dla swojego duchowego rozwoju.
Jak zauważa wielu badaczy, rozbicie Chazarii, której przywódcy wyznawali judaizm i wspierali go wśród podległych i otaczających narodów poprzez szerzenie korzystnego dla ich światopoglądu - zniewolenia, niewolnictwa, posłuszeństwa i wyższości Żydów, oznaczało zerwanie kajdan najcięższy ucisk - duchowy, który mógłby zniszczyć fundamenty jasnego, pierwotnego życia duchowego Słowian i innych narodów Europy Wschodniej.
Ruś Kijowska okazała się najpotężniejszym i najbardziej konsekwentnym wrogiem żydowskiego Chazarskiego Kaganatu. Wojnę o wyzwolenie Słowian Wschodnich przeciwko Chazarskiemu Kaganatowi zakończyła kampania księcia Światosława. Po zmiażdżeniu głównych sił zbrojnych kaganatu dowodzonego przez kaganów i zniszczeniu głównych twierdz Chazarów nad Środkową i Dolną Wołgą, na Północnym Kaukazie i Dolnym Donie, książę Światosław pozbawił władzy oraz handlu i lichwiarskiej elity Chazarii podstawy ich pasożytniczej egzystencji.
Dla Rusi Kijowskiej zwycięstwo to oznaczało kolosalne wzmocnienie potęgi państwa rosyjskiego, pojawienie się Rusi w głównych rolach ówczesnej polityki światowej, triumf rosyjskiej broni i duchową wyższość nad pasożytniczym państwem chazarskim.
Хазарский каганат был первым государством, с которым пришлось столкнуться Древней Руси. От исхода борьбы этих двух государств зависела судьба не только восточно-европейских племен, но и многих племен и народов Европы и Азии.
Первое достоверное упоминание о хазарах относится к 60-80-м годам VI века, когда они как подчиненные участвуют в походах тюркютов в Закавказье. По-видимому, в начале 90-х годов VI века хазары становятся ведущей силой в Восточном Предкавказье, признавая однако верховную власть Тюркского каганата. С крушением в 50-х годах VII века Западно-тюркского каганата, хазары обретают независимость. С этого времени и можно говорить о начале Хазарского каганата. Глава хазар объявил себя главой всех тюркских и кочевых племен Евразии, то есть каганом. Одержав победу над булгарами, хазары значительно усилились. Под их власть подпало все Северное Причерноморье, большая часть Крыма, Приазовье, Северный Кавказ, Нижнее Поволжье и Прикаспийское Заволжье. Ко второй половине VII в. относится и покорение хазарами лесостепной полосы будущей Киевской Руси. Воспоминание об этом времени сохранилось в «Повести временных лет» в рассказе о требовании хазарами дани с полян. В подчинении у хазар оказалось большинство тюркских и угрских племен, кочевавших в Причерноморских и Прикаспийских степях.
Примерно в 730/731 году один из знатных людей Хазарии Булан обращается в иудейскую веру. К X веку Хазария, подчинившая часть восточно-славянских племен, была мощным очагом распространения иудаизма и его воззрений.
Смертельный удар Хазарскому каганату, положивший конец его самостоятельному существованию, был нанесен князем Святославом, сыном Игоря.
Готовя наступление на Хазарию, Святослав отверг фронтальный натиск через волго-донское междуречье и предпринял грандиозный обходной маневр. Прежде всего князь двинулся на север и покорил зависимые от каганата земли славянского племени вятичей, выведя их из зоны хазарского влияния. Перетащив ладьи из Десны на Оку, княжеская дружина поплыла по Волге, где разгромила зависимые от каганата племена волжских булгар и буртасов. Так Святослав обеспечил безопасность своего северного фланга. Хазары не ожидали удара с севера. Они были дезорганизованы подобным маневром и не смогли организовать серьезную оборону. Достигнув хазарской столицы – Итиля, Святослав атаковал пытавшееся спасти ее войско кагана и в жестокой битве разбил его. Далее киевский князь предпринял поход в Северо-Кавказский регион, где разгромил опорный пункт хазар – крепость Семендер. Во время этого похода Святослав покорил племена касогов и основал на Таманском полуострове Тмутараканское княжество. После этого дружина Святослава двинулась к Дону, где взяла штурмом и разрушила восточный хазарский форпост – крепость Саркел. Таким образом Святослав, совершив безпрецедентный поход длиной в тысячи километров, захватил основные опорные пункты хазар на Дону, Волге и Северном Кавказе. Одновременно он создал базу для славянского влияния на Северном Кавказе – Тмутараканское княжество. Эти походы сокрушили мощь Хазарского каганата, который прекратил свое существование на рубеже X–XI вв. В результате походов Святослава Древнерусское государство добилось безопасности своих юго-восточных рубежей и стало в тот период основной силой в Волжско-Каспийском регионе.
Хазарский каганат был сокрушен Святославом. Конец Хазарии означал объединение в едином государстве, Киевской Руси, большей части восточнославянских племен. Во время похода были сокрушены и зависимые от каганата земли булгар, буртасов, ясов и касогов. Власть хазар была сокрушена не только в центре Хазарии, но и на ее окраинах. Конец Хазарии означал свободу проезда Руси в Каспийское море, Хорезм и Закавказье. Русь открыла себе свободную дорогу на Восток. Торговые связи Руси с Востоком укрепились, благодаря устранению посредников Хазарии. Победа князя Святослава означала и мировоззренческую победу Руси в праве выбора особого пути своего духовного развития.
Как отмечают многие исследователи, сокрушение Хазарии, верхи которой исповедовали иудаизм и поддерживали его среди подвластных и окружающих народов через распространение выгодного для их мировоззрения – порабощения, рабства, покорности и превосходства иудеев, означало сокрушение оков наиболее тяжкого угнетения – духовного, которое могло погубить основы яркой, самобытной духовной жизни славян и других народов Восточной Европы.
Киевская Русь оказалась самым могучим и последовательным врагом иудейского хазарского каганата. Освободительная война восточных славян против хазарского каганата была завершена походом князя Святослава. Сокрушив основные военные силы каганата во главе с каганом и разрушив основные опорные узлы хазар на Средней и Нижней Волге, на Северном Кавказе и Нижнем Дону, князь Святослав лишил власти и торгово-ростовщическую верхушку Хазарии основы их паразитического существования.
Для Киевской Руси же эта победа означало колоссальное укрепление могущества русского государства, выход Руси на главные роли в мировой политике того времени, торжество русского оружия и духовного превосходства над паразитическим хазарским государством.
http://3rm.info/36757-pobeda-nad-hazarskim-kaganatom.html
