Sygn. akt XI Kzw 864/23
|
POSTANOWIENIE Dnia 27 października 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XI Wydział Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych w składzie: Przewodniczący - Sędzia SO Anna Iwaszko Protokolant - starszy sekr. sądowy Magdalena Jarosz przy udziale Prokuratora - Roberta Skawińskiego po rozpoznaniu na posiedzeniu sprawy skazanego Andrzeja Łukawskiego, s. Ryszarda zażalenia wniesionego przez obrońcę skazanego na postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z dnia 25 sierpnia 2023 r., sygn. akt XII Ko 3765/23 w przedmiocie zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w. postanawia zażalenia nie uwzględnić i utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie; UZASADNIENIE Andrzeja Łukawskiego skazano wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 23 marca 2020 r., sygn. akt XVIII K 6/20, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2021 r., sygn. akt II AKa 212/20 na karę łączną 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 (trzech) lat próby. Ponadto na podstawie art. 71 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych w kwocie po 20 (dwadzieścia) złotych. Na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 k.k. zobowiązano skazanego do zaniechania publikowania w Internecie wypowiedzi znieważających i zawierających treści dyskryminujące z uwagi na przynależność narodową i etniczną oraz przeczytania książki autorstwa Witolda Szabłowskiego „Sprawiedliwi zdrajcy. Sąsiedzi z Wołynia”, wydawnictwo „XXXX” 2016 r. Postanowieniem z dnia 13 października 2022 r„ sygn. akt XII Ko 4122/22 Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie nie uwzględnił wniosku kuratora i nie zarządził wobec skazanego wykonania warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności. Postanowieniem z dnia 25 sierpnia 2023 r., sygn. akt XII Ko 3765/23 Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie na podstawie art. 75 § 2 k.k. zarządził wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności. |
|
Na powyższe postanowienie obrońca skazanego złożył zażalenie. W ocenie sądu odwoławczego zażalenie to nie zasługuje na uwzględnienie. Nie wskazano, bowiem, na okoliczności, które by skutecznie podważały trafność zaskarżonego orzeczenia. Skarżący zarzucił Sądowi Rejonowemu naruszenie przepisów postępowania karnego: - art. 7 k.p.k. w i art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 99 § 1 k.p.k. poprzez pominięcie przy wydaniu postanowienia wyjaśnień skazanego złożonych na posiedzeniu w dniu 25 października 2023 r. i zaniechanie wyjaśnienia tego pominięcia w uzasadnieniu; - art. 167 k.p.k. poprzez zaniechanie dopuszczenia dowodu z zeznań kuratora sądowego oraz przedstawiciela lub przedstawicieli Związku Ukraińców w Polsce, tj. podmiotów wskazujących na niewywiązywanie się Andrzeja Łukawskiego z obowiązków wynikających z wyroku skazującego, podczas gdy we wniosku o zarządzenie wykonania kary ani w piśmie Związku Ukraińców w Polsce nie zostało wyjaśnione co w publikacjach skazanego stanowi znieważenie lub treści dyskryminujące z uwagi na przynależność narodową lub etniczną; - art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 99 § 1 k.p.k. oraz art. 4 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez zaniechanie wyjaśnienia w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, na czym konkretnie polegało naruszenie skazanego obowiązków nałożonych na niego wyrokiem skazującym i ograniczenie się w tym zakresie do powtórzenia argumentów zawartych we wniosku kuratora sądowego, w konsekwencji Sąd nie rozpoznał istoty sprawy i uniemożliwił skazanemu uzyskanie wiedzy, które z wpisów w sieci Internet i dlaczego Sąd uznał za naruszające wskazane obowiązki i czy podstawą faktyczną zaskarżonego postanowienia jest uznanie, że skazany odmówił wykonania obowiązku przeczytania wskazanej w wyroku skazującym książki: - art. 410 k.p.k. w zw. z art. 99 § 1 k.p.k. poprzez zaniechanie uwzględnienia przy wydawaniu zaskarżonego postanowienia w zakresie wniosku o zwolnienie skazanego z obowiązku przeczytania książki, stanowiska zawartego w postanowieniu tutejszego Sądu z dnia 13 października 2022 r. (sygn. akt XII Ko 4122/20). Na wstępie należy zauważyć, że obraza przepisów postępowania ma istotny wpływ na treść orzeczenia dopiero wtedy, gdy zasadnie wykaże się, iż podważane orzeczenie byłoby w istotny sposób odmienne od tego, które w sprawie zapadło. Zwłaszcza, że wbrew temu, co twierdzi skarżący, Sąd Rejonowy wnikliwie rozważył problem przebiegu okresu próby w przypadku Andrzeja Łukawskiego, w tym wyjaśnienia skazanego złożone na posiedzeniu w dniu 25 sierpnia 2023 r. Bezsprzecznie w orzecznictwie sądów słusznie podkreśla się, iż w pojęciu „uchylania się” od obowiązków, orzeczonych środków karnych itd. mieści się negatywny stosunek psychiczny skazanego do nałożonych obowiązków, będący wyrazem jego złej woli i sprawiający, że mimo obiektywnej możliwości podporządkowania się |
|
wymienionym rygorom skazany nie czyni tego, bo nie chce, a więc z powodów przez siebie zawinionych. Należy zatem zwrócić uwagę na fakt, że Andrzej Łukawski do dnia wydania zaskarżonego postanowienia w dalszym ciągu nie wykonał orzeczonego wobec niego obowiązku przeczytania książki autorstwa Witolda Szabłowskiego „Sprawiedliwi zdrajcy. Sąsiedzi z Wołynia”, wydawnictwo „XXXX” 2016 r. Nie można tracić z pola widzenia, że zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy ewidentnie pokazuje, że uchybienie w tym zakresie nie jest marginalne. Skazany w toku sprawowanego wobec niego dozoru w sposób jednoznaczny deklarował, że nie zamierza wywiązywać się z ww. obowiązku. Faktem jest, że Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie w toku postępowania w sprawie XII Ko 4122/22 nie uwzględnił wniosku kuratora i nie zarządził wobec skazanego wykonania warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności, mimo nie zrealizowania przez niego przedmiotowego obowiązku. Sąd Okręgowy nie podziela jednak stanowiska Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie wyrażonego w toku postępowania w sprawie XII Ko 4122/22. W ocenie Sądu Okręgowego obowiązek ten podlega wykonaniu i wyrażony na posiedzeniu przez Sądem Rejonowym w dniu 25 sierpnia 2023 r. przez skazanego pogląd, że powyższa publikacja nie ma dobrej opinii nie usprawiedliwia faktu nie zrealizowania przez Andrzeja Łukawskiego nałożonego na niego obowiązku probacyjnego, który zastosowany został w okresie próby w celu wychowawczego oddziaływania. Nie bez znaczenia jest również fakt, że skazany przy wykorzystaniu swojego konta w serwisie społecznościowym Facebook w dalszym ciągu publikował treści, które zawierały zniewagi (określenia „nachodźczy”, czy „banderyzacja” - wpisy z dnia 27 marca i z dnia 6 kwietnia 2023 r.) w stosunku do grupy ludności narodowości ukraińskiej. Niewątpliwie social media dają nam nieograniczone możliwości publikowania różnorodnych treści, jednakże posty i komentarze dokonywane w serwisach społecznościowych mają swoje granice. Zwłaszcza użyty przez skazanego termin „nachodźca” zdaniem Sądu Okręgowego ma charakter iście pejoratywny, godzący w osoby uciekające z Ukrainy w związku z trwającym na jej terytorium konfliktem zbrojnym. Wobec tego, należy stwierdzić, że dotychczas stosowany wobec Andrzeja Łukawskiego środek probacji związany z warunkowym zawieszeniem wykonania kary nie spowodował u skazanego trwałej, pozytywnej zmiany w jego zachowaniu. Kolejno podkreślenia wymaga fakt, że przepis art. 167 k.p.k. nakłada na Sąd obowiązek przeprowadzenia dowodów z urzędu, ale tylko w takim zakresie, jaki jest niezbędny dla wydania merytorycznego rozstrzygnięcia. Ani skazany ani jego obrońca nie wystąpili z formalnym wnioskiem dopuszczenia dowodu z zeznań kuratora sądowego oraz |
|
przedstawiciela lub przedstawicieli Związku Ukraińców w Polsce. Zatem Sąd Rejonowy winien byłby do przeprowadzenia tegoż dowodu z urzędu dopiero wówczas, gdy dokonując oceny dowodów uznałby, że materiał dowodowy jest niepełny i nasuwa wątpliwości, co do stanu faktycznego sprawy i tym samym wymaga uzupełnienia. Na gruncie niniejszej sprawy nie mogło zatem dojść do obrazy art. 167 k.p.k. Nie sposób także uznać, aby w stosunku do skazanego zaistniały szczególne względy powodujące konieczność odstąpienia od zarządzenia wykonania kary, zaś te wskazane w zażaleniu, iż skazany jest osobą w zaawansowanym wieku i leczy się onkologicznie, takimi nie są. Z uwagi na powyższe, zażalenia nie uwzględniono, gdyż nie wskazano w nim na zarzuty mogące wzruszyć zasadność zaskarżonego postanowienia, z urzędu także nie dopatrzono się uchybień i utrzymano w mocy zaskarżone postanowienie.
Mając powyższe na względzie, na mocy art. 437 § 1 k.p.k., orzeczono jak na wstępie. |
