The Election of Leo XIV, Cardinal Prevost, is invalid. Wybór kard. Roberta Prevosta na urząd Leona XIV jest prawnie nieważny. On nie jest papieżem. Nie może zostać papieżem.

 

Witamy na from.info. Nazywam się Brat Alexis Pola i jestem wydawcą oraz redaktorem from.info, elektronicznego czasopisma zawierającego komentarze na temat Watykanu, Kościoła katolickiego i Włoch . Wiele osób chciałoby poznać moją opinię na temat kardynała Prevosta i tego, co wydarzyło się wczoraj na konklawe w Kaplicy Sykstyńskiej w Watykanie. Dlatego zamierzam złożyć tę publiczną deklarację. Wybór kardynała proboszcza Roberta Prevosta na urząd Leona XIV jest prawnie nieważny. On nie jest papieżem. Nie może zostać papieżem.

Jest to zgodne z bullą papieską papieża Pawła IV „ Kum x apostolatus officio”, która nigdy nie została uchylona, a w jednym konkretnym punkcie nie została uchylona. Tak więc po pierwsze, kwestia prawa kościelnego, gdy papież wydaje bullę i ustanawia prawo, które pozostaje ważne dopóki inny papież go nie zniesie.

Jeśli jednak inny papież uchwali prawo dotyczące tych samych okoliczności i nie zniesie prawa swego poprzednika, to prawo jego poprzednika może być w pewnych punktach zastąpione lub nie. Skrócone oznacza zastąpione. Bulla papieża Pawła IV z 2015 r., opublikowałam dwuartykułowe studium na ten temat i jest jasne, że nigdy nie została uchylona. Jest nawet cytowana w komentarzach do kodeksu prawa kanonicznego aż do naszych czasów jako źródło prawa, w tym sensie, że opierają się na nim nasze obecne prawa w Kościele katolickim.

Jednakże istnieje jeden fragment tej bulli, który nigdy nie został, uh, umieszczony w kodeksie prawa kanonicznego w ostatnich dwóch kodeksach, ponieważ nie było kodeksu prawa kanonicznego przed 1917 r., a Jan Paweł II opublikował go w 1983 r. I jest to numer szósty tej bulli, który mówi:

   „Jeśli jakikolwiek kardynał zostanie wyniesiony przed wyniesieniem na urząd papieża rzymskiego, zostanie uznany za wyznającego jakąkolwiek herezję lub mówiącego wbrew wierze katolickiej w jakikolwiek sposób, jego wybór jest nieważny i nie może być uznany za ważny bez względu na to, jaki strój nosi, ilu kardynałów zgadza się, że jest papieżem lub ilu biskupów, osób świeckich lub rządów zgadza się, że jest papieżem."

To jest prawo papierowe Pawła VI.

Jest to bardzo wyjątkowe prawo, ponieważ dotyczy bardzo konkretnego przypadku, który nigdy nie miał miejsca w historii kolegium kardynałów, kardynałów katolickich, wybierających człowieka, który jest heretykiem, a zatem formalnie jawnym heretykiem. Obecnie większość katolików już wie, że jeśli jesteś Heretykiem, nie jesteś członkiem Kościoła katolickiego.

Natomiast w prawie kościelnym kościół zajmuje się tym bardzo precyzyjnie i czyni wiele rozróżnień. Pierwszą cechą wyróżniającą heretyka jest to, czy popełnił grzech, czy nie. A drugie pytanie dotyczy tego, czy popełnił przestępstwo, czy nie.

Te rzeczy mają związek z aktem herezji. I są różne sposoby ich oceniania. Na przykład, jeśli ktoś dopuści się w myślach aktu herezji i nigdy tego nie ujawni, gdy pójdzie do spowiednika, aby poprosić o rozgrzeszenie i to wyjaśni, to jest to grzech herezji i nie jest to jawna herezja, ponieważ nigdy jej nie ujawnił. Mówienie o tym spowiednikowi jest oczywiste, że on to manifestuje, ale on tego nie robi, nie obwieszcza tego publicznie. Zgodnie z prawem kanonicznym przestępstwo polega na publicznym głoszeniu heretyckiego stanowiska. A każdy z nas, katolików, jeśli ma dobrze ukształtowaną wiarę i zna swoją religię katolicką, ma zdolność, jeśli ma dobry powód, rozeznanie i informacje, aby powiedzieć, że ten czy inny człowiek wyznał herezję lub zajmuje heretyckie stanowisko.

A to jest tylko wyraz naszej opinii. To nie daje nam praw, ale nakłada na nas obowiązek, bo jeśli uznamy, że ktoś jest heretykiem, musimy go jako heretyka potępić. W XVII lub XVIII wieku był papież, który powiedział: „Jeśli nie potępisz heretyka w ciągu 30 dni, sam jesteś winny współdziałania w jego złu”. Ponieważ akceptuję wszystkie decyzje papieży, akceptuję moralność Kościoła katolickiego taką, jaka zawsze była. Boję się papieża, który złożył taką deklarację. Dlatego składam oświadczenie natychmiast, nie później niż 12 godzin po wczorajszych wyborach.

Prawo papieskie działa więc inaczej, ponieważ normalną procedurą jest doniesienie na kogoś jako na heretyka jego biskupowi lub papieżowi, a Kościół rozpoczyna oficjalne dochodzenie i wydaje wyrok. Porozmawiaj z tą osobą trzy razy i dowiedz się, czy faktycznie popełnia ten błąd. Spójrz na książki, które napisał. posłuchajcie filmów i innych publicznych oświadczeń, które wygłosił, zaproście go na prywatne spotkanie i porozmawiajcie z nim, wskazując, jakie jest nauczanie Kościoła i dlaczego nie można mówić takich rzeczy. Tak właśnie rozwiązuje się kwestię herezji w obecnym systemie kanonicznym. Biskup, papież, albo Święte Oficjum, czyli kongregacja doktryny wiary ostrzegałaby jednostkę trzy razy i dawała jej szansę na zmianę zdania.
I w ten sposób ustala się, że ktoś jest, hmmm, zatwardziałym heretykiem, ponieważ kanon 13654, który mówi, że jeśli jesteś heretykiem, jesteś ipso facto ekskomunikowany, ma związek ze zbrodnią herezji, a popełnienie zbrodni herezji musi być publiczne. To, co mówisz, nie musi być tylko twoją opinią, ale czymś, o czym wiesz, że jest sprzeczne z wiarą, ale nadal to stwierdzasz lub popierasz, i musi to być akt poświadczony przez jednostki, i jeśli zostaniesz trzy razy poprawiony, ale nie przyjmiesz korekty, to stajesz się uparty, że w prawie kanonicznym jesteś nazywany upartym, a następnie władza kościelna potępia cię i stajesz się publicznym heretykiem, ponieważ w prawie kanonicznym prywatne i publiczne nie oznaczają tego, co oznaczają w prawie cywilnym.
W prawie cywilnym prywatne oznacza to, co robię w swoim domu, nikt nie wie, a publiczne to to, co robię publicznie na ulicach, na przykład, ale w prawie kościelnym prywatne to to, co robisz na mocy własnego autorytetu, a publiczne to to, co zostało ustalone przez władzę kościelną.
Tak więc publicznym heretykiem jest ktoś, kogo kościół potępił za herezję i ta osoba nie jest już członkiem kościoła w kanonicznym sensie. Ale zanim nastąpi publiczny osąd, mamy możliwość uznania kogoś za heretyka i odizolowania się od niego, aby nie stwarzał zagrożenia dla nas, naszej rodziny czy społeczności. Ponieważ kościół nie podjął jeszcze decyzji, nie możemy twierdzić, że nasza opinia jest decyzją kościoła.
I tak wygląda dzisiejsza era CS-a.
To się nazywa prywatny osąd. Jednak w bulli Pawła I, Apostolatus Ofio, przyznaje on wszystkim katolikom naprawdę szerokie prawo, które dotyczy szczególnej okoliczności, a mianowicie wyboru heretyka na papieża.
Wystarczy, że będzie jawnym, formalnym heretykiem. Nie musi być publicznym, potępionym heretykiem. Dobra?
Zatem każdy, na mocy tego papierowego gówna, ma prawo powiedzieć o człowieku, który jest heretykiem, że moralnie rzecz biorąc popełnił przestępstwo, ale nie został jeszcze osądzony, aby nie sprawował urzędu, który sprawuje. A w punkcie szóstym, w Liście św. Pawła do Koryntian 5,28-29, stwierdza się, że Kościół Chrystusowy musi być chroniony przed najgorszą tragedią, jaka może się zdarzyć. I tak by było, gdyby formalnie jawny heretyk, czyli ktoś, kto w obecności innych ludzi ujawnia herezję, został kiedykolwiek wybrany na papieża. I w tej bulli oświadczono, że wybory są nieważne, nieważne i niemożliwe do naprawienia.
Oznacza to, że jeśli po wyborze heretyka wyrzeknie się on swojej poprzedniej herezji, to nie będzie ona brana pod uwagę. Jego wybór nadal jest nieważny. Teraz ludzie pytają mnie o zdanie. Jestem rzymskim katolikiem.
Posiadam obywatelstwo włoskie i amerykańskie i mieszkam w kościele rzymskim.
Jako rzymski katolik mam zatem prawo złożyć następujące oświadczenie, że kardynał Provost nie został wybrany na papieża. On nie jest biskupem naszego kościoła. Jest on formalnym, jawnym heretykiem, który zgodnie z prawem nam przyznanym i obowiązkiem nałożonym na nas, katolików w Rzymie, przez bullę Pawła I kapp apostolatus office ofio, stwierdza, że ​​jego wybór jest nieważny i że nikt nie ma obowiązku ani prawa uznawać go za papieża.
Jest zatem antypapieżem Leona I XIV i nigdy nie będzie mógł zostać prawdziwym papieżem, dopóki nie wyrzeknie się herezji i nie zostanie ponownie wybrany przez kolegium kardynałów. Z tego, co widzieliśmy w związku z katastrofą związaną z decyzją papieża Benedykta o nieabdykacji, wynika, że ​​kolegium kardynalskie nie ma zamiaru nigdy szukać w sobie błędów.
Kolegium kardynałów ma urzędowy obowiązek wyboru papieża. Jeśli jednak tego nie zrobią, wierni Rzymu mają prawo to zrobić . Ponieważ kiedy św. Piotr umarł, dał to prawo wiernym Rzymu.
Nie przekazał go Kolegium Kardynalskiemu.
Dotyczy to wyłącznie kolegium kardynałów, które wybiera papieża zgodnie z prawem papieskim, począwszy od Nomin Dominy z 1059 r. autorstwa Mikołaja Mikołaja II, a następnie modyfikowanym przez wielu papieży, z których ostatnim był Benedykt XVI, który swoim ogromnym non-nullis zmodyfikował papieski uniwersytet minory gradu Jana Pawła II i obecnego ustawodawstwa dotyczącego wyboru papieży, które dotyczy jedynie konklawe, chociaż myślę, że jest to szósty akapit wstępu Jana Pawła II do jego pracy University Divinity Graduates, w którym stwierdza, że ​​konklawe nie jest niezbędne do ważnego wyboru rzymskiego papieża, ponieważ oczywiście przez pierwsze 10 tysięcy lat nie istniało żadne kolegium kardynałów. Nie odbyło się żadne zgromadzenie.
Konklawe rozpoczynają się w 1274 r. w Rurbo. No i prawo dotyczy tylko tych konkretnych okoliczności.
Kardynałowie dopuścili się zatem świętokradztwa.
Skorzystali ze swoich uprawnień wynikających z prawa, aby wybrać osobę, która nie ma prawa piastować tego stanowiska. Ponieważ aby móc ubiegać się o urząd, trzeba być katolikiem, żyć w celibacie i wyznawać wiarę katolicką, a nie być heretykiem.
I są oni również zobowiązani przez prawo Pawła IV Filadelfii, dlatego chcę zachęcić wszystkich katolików na świecie, że teraz mają prawo do papieża, który jest katolikiem. Nie masz obowiązku podporządkowywania się komuś, kto nie jest katolikiem.
Masz obowiązek mu się nie podporządkować.
Waszym obowiązkiem jest nie tylko stawić mu opór, ale też zorganizować się tak, abyśmy mieli katolickiego papieża w Rzymie. Cóż, nie zamierzam wymieniać wszystkich politycznych powodów, dla których kardynał Provos jest do bani, tak jak popiera go kardynał Koopik, który jest zatwardziałym homo- heretykiem. Jest on preferowanym kandydatem, ojcem Jamesa Martina, jezuitą, absolutnie zagorzałym homo apostołem, homo apostołem. No cóż, jego wybór został przesądzony jeszcze przed śmiercią papieża Franciszka, że ​​jest on preferowanym kandydatem papieża Franciszka i zamierza realizować swoje heretyckie poglądy, że opowiada się za nielegalną imigracją. Można by długo opowiadać o kardynale Previsie. O, gdyby chronił seryjnego pedofila Richarda McGrata lub Roberta McGrata, współbrata augustianów, gdy był jego przełożonym w Chicago i generalnym przełożonym całego zakonu w Rzymie.
że zignorował ofiary nadużyć seksualnych w Peru i zaprzeczył, że Dasis Peru miało zamiar przekupić ofiary, aby uciszyć je przed zgromadzeniem, które odbędzie się wiosną tego roku. Kiedy Info Vaticanana skonfrontowała go z tą sprawą, przedstawiając mu dokumentację otrzymaną od Kongregacji Nauki Wiary, nie zaprzeczył, że zatuszował molestowanie seksualne księdza w Peru.
Ale najgorsze ze wszystkiego i jedyny powód, dla którego moglibyśmy powiedzieć, że jest heretykiem, ponieważ nie wszystkie te inne rzeczy są przestępstwami, ale nie są herezją, jest to, że pochwala on petentów fiduchia, jasno dając do zrozumienia, że jego stanowisko jest takie, że biskupi decydują, czy wdrożyć te zasady, czy nie, w zależności od czasów, miejsc i kultur, a to oświadczenie jest formalną, oczywistą herezją.
na dwóch poziomach. Po pierwsze, pochwala niewłaściwe używanie najświętszego imienia Boskiego Majestatu w celu aprobaty osób zaangażowanych w perwersyjne stosunki seksualne. Grzech sodomii jest grzechem wołającym o pomstę do Boga . Bóg zniszczył miasta z powodu tego grzechu.
Natomiast w Sodomie i Gomorze nie popełniono grzechu w imię Boga. A ich kapłani nie ganią, lecz chwalą ich za to, co czynią w imię prawdziwego Boga. Dlatego też Feducha twierdzi, że dokument, w którym się wypowiada, stanowi najbardziej diaboliczny, bluźnierczy i świętokradczy atak na drugie przykazanie dekalogu. Pamiętaj, abyś święcił imię Pana, Boga twego. w historii zbawienia, w historii ludzkości, w historii świata. Po drugie, każdy, kto twierdzi, że to możliwe, jest ateistą, nie jest nawet katolikiem i dopuszcza się najbardziej oburzającego ataku na imię Boga. Natomiast obowiązkiem rzymskiego pontis jest ochrona imienia Bożego. Jeśli papież nie robi nic innego, tylko chroni umierające imię, to wypełnił 90% swojego obowiązku, bo od tego są biskupi. Właśnie dlatego Bazylika św. Piotra odniosła sukces. Po drugie, mówiąc, że ten kościół tutaj mógłby to wprowadzić w życie, a w tym roku nie ma takiego obowiązku, zaprzecza boskiemu fundamentowi jedynego, prawdziwego, świętego, katolickiego i apostolskiego kościoła, który nazywa się katolickim i prawosławnym, ponieważ wszędzie, w każdym czasie w ciągu ostatnich 2000 lat wierzyliśmy w to samo, co gdzie indziej. Ćwiczyliśmy to samo .
Nigdy nie powoływaliśmy się na imię Boga, aby poprzeć perwersyjne stosunki seksualne między osobą a parą, bez względu na to, czy nazywają siebie parą, czy nie.
Proponuje więc koncepcję kościoła, która przypomina anglikanizm, gdzie jest to po prostu ludzka instytucja, a głosowanie nad doktryną nie jest zgodne z chrześcijaństwem. Jest więc jasne, że kardynał Prevos jest jawnym i formalnym heretykiem. Wydaje się również, że jest on heretykiem, ale mówię „wydaje się”, ponieważ trwałość sekty ustala jedynie trybunał kościelny.
A ponieważ kardynałowie go wybrali, nie zamierzają ich rozdzielać. Nawet kardynał Burke udzielił mu publicznego poparcia w sanktuarium Matki Bożej z Guad Lupe w Wisconsin. Tak więc w tym momencie my, katolicy z Dasis w Rzymie, na przedmieściach, musimy walczyć o wybór papieża rzymskiego, który będzie prawomocny pod względem chrześcijańskim. To ktoś, kto jest katolikiem. I mamy teraz prawo skorzystać z naszego apostolskiego prawa do wyboru biskupa Rzymu, ponieważ kardynałowie nie wywiązali się ze swoich obowiązków i nie wybiorą kogoś, kto stanie przeciwko antypapieżowi Leonowi I XIV. Jeśli więc mieszkacie poza Rzymem, proszę was o wsparcie tej inicjatywy modlitwą. I będziemy potrzebować wsparcia finansowego. Jeśli jednak jesteś członkiem Kościoła Rzymskokatolickiego, musisz wejść na stronę kza romana.info, zarejestrować się i śledzić nasze działania, gdyż staramy się dokonać czegoś prawie niemożliwego, czyli zorganizować takie wybory.
Dziękuję bardzo. Niech Bóg błogosławi.
Ponieważ ten film jest przesyłany na YouTube i będzie w formacie napisów, po wybraniu ikony napisów, wybraniu koła zębatego i ustawieniu swojego języka ojczystego możesz zobaczyć napisy w dowolnym języku świata.
i dajcie znać swoim znajomym, którzy nie słyszeli, jak mówiłem to na początku tego filmu, bo ja tego nie powiedziałem. Niech Bóg błogosławi. A