Kanada pod kontrolą globalistów 

Pod rządami federalnego reżimu premiera Justina Trudeau Kanada stała się poligonem doświadczalnym lub programem pilotażowym globalistycznego eksperymentu. Kanada, podobnie jak większość krajów zachodnich, została poddana poważnemu dekonstrukcyjnemu wyzwaniu. Wszystkie aspekty życia zostały poddane miażdżącej kulturze krytyki . Nowa Kanada, która wyłania się z ruin tradycji, jest bardzo zgodna z prototypowym programem globalistycznym.

Klaus Schwab, globalistyczny założyciel Światowego Forum Ekonomicznego (WEF), zasadniczo określił tak zwaną czwartą rewolucję przemysłową i Wielki Reset jako wydarzenia, które doprowadzą do zniesienia własności prywatnej i ustanowienia nowego porządku światowego. Wolnorynkowy kapitalizm zostanie zrezygnowany na rzecz kapitalizmu interesariuszy, systemu, w którym rządy i banki centralne, związane z WEF, będą dyktować obywatelom i prywatnym przedsiębiorstwom, co powinni myśleć, jak powinni się zachowywać i jakie powinny być ich priorytety . W tej mrocznej przyszłości „nie będziecie mogli posiadać żadnej prywatnej własności, a waszym jedynym ratunkiem będzie życie w stanie trwałej zależności od niewielkiej liczby bogatych elitarystów, którzy posiadają wszystko”.

WEF wyszedł na czoło ostatnio z powodu bezczelnych publicznych oświadczeń Klausa Schwaba . W 2017 r. Schwab chwalił się na przykład, że prawie cały kanadyjski gabinet był pod wpływem WEF, ponieważ ogromna część jego obecnego składu składała się z byłych młodych liderów WEF. Z dumą stwierdza, że ​​WEF „infiltrował” rządyna całym świecie. Schwab wyraźnie wspomina o Kanadzie: „Muszę powiedzieć, że kiedy wymieniam teraz nazwiska, takie jak pani (Angela) Merkel, a nawet Władimir Putin itd., wszyscy oni byli Młodymi Globalnymi Liderami Światowego Forum Ekonomicznego. Ale teraz jesteśmy bardzo dumni z młodego pokolenia, takiego jak premier (Justin) Trudeau. … Wnikamy do gabinetu. Tak więc wczoraj byłem na przyjęciu dla premiera Trudeau i wiem, że połowa jego gabinetu, a nawet ponad połowa, to w rzeczywistości Młodzi Globalni Liderzy”.

Rodzi to pytania o to, w jaki sposób WEF, instytucja, na którą obywatele nie mogą głosować, miała nieproporcjonalny wpływ na politykę przyjętą przez rząd kanadyjski na każdym szczeblu. Chociaż WEF jest tylko jedną z ogromnej konstelacji globalistycznych organizacji pozarządowych (NGO), jest podstępnym przykładem tego, jak globalistyczne instytucje, w dużym stopniu zgodne z etosem otwartych granic George’a Sorosa, mogą mieć głęboki wpływ na sposób, w jaki są regulowane.

Globalny system charakteryzujący się otwartymi granicami, kapitalizmem interesariuszy, transhumanizmem i całą litanią innych środków transformacyjnych promowanych przez WEF pana Schwaba, Open Society George'a Sorosa i anglo-żydowską amerykańską klasę rządzącą, już działa w Stany Zjednoczone, Kanada, Wielka Brytania, szersza anglosfera — i cała Europa. Scott Howard, w jednym ze swoich skrupulatnie uzasadnionych artykułów, stwierdza, że ​​pan Schwab był „u zbiegu znacznej części transhumanistyczno-globalistycznej działalności Hivemind i jej przyszłego kierunku, i warto przyjrzeć się głębiej Schwabowi, Światowemu Forum Ekonomicznemu i podobne do macek połączenia, które obejmują cały glob w celu całkowitego jego objęcia”. Pan Howard dalej stwierdza, że ​​partnerzy i afilianci WEF „włączają praktycznie każdego głównego gracza nie tylko w szerszy program globalistyczny, ale który tworzą jądro władzy dominującej frakcji transhumanistów pchającej świat w jego obecnym, okropnym kierunku”.

Co ciekawe, pozornie niekończąca się ekspansja Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) na wschód niesie ze sobą ten sam destrukcyjnie transformujący globalizm. Obecną, trwającą wojnę między Rosją a Ukrainą można postrzegać jako egzemplifikację wojny między globalizmem a państwem narodowym. Globaliści widzą „Putina jako symbol białej tożsamości i populizmu na świecie i chcą wyrzucić Rosję ze sceny światowej”. Nawiasem mówiąc, Larry Fink, dyrektor generalny wartej wiele bilionów dolarów korporacji zarządzającej inwestycjami Blackrock, przyznał, że Rosja Władimira Putina udaremnia plany globalistów. Pan Fink stwierdził, że rosyjska inwazja na Ukrainę „położyła kres globalizacji, której doświadczyliśmy w ciągu ostatnich trzech dekad”.

Dlatego wymowne i przewidywalne jest to, że oficjalne stanowisko Kanady wobec wojny rosyjsko-ukraińskiej jest zbieżne ze stanowiskiem globalistów: „Kanada i Ukraina są niezłomnymi partnerami i bliskimi przyjaciółmi. Wraz ze swoimi międzynarodowymi partnerami i sojusznikami, w solidarności z rządem i narodem Ukrainy, Kanada jednoznacznie potępia decyzję Rosji o uznaniu niepodległości obwodów donieckiego i ługańskiego na Ukrainie. Działania Rosji stanowią bezczelne pogwałcenie suwerenności, integralności terytorialnej i niepodległości Ukrainy i są wyrazem rażącego lekceważenia prawa międzynarodowego”.

Badając idee George'a Sorosa i jego mentora, Karla Poppera, historyk Ricardo Duchesne stwierdza, że ​​„sprzeciw wobec europejskiego „plemiennictwa” i „nacjonalizmu” jest najważniejszym celem i funkcją Fundacji Społeczeństwa Otwartego”.

Wielką przeszkodą dla globalistycznego społeczeństwa otwartego jest jakakolwiek forma samostanowienia przez narody lub ludy, zwłaszcza Białych Europejczyków. Autorka Michelle Malkin w Open Borders Inc pisze: „Pamiętaj: narodowe samostanowienie jest nieznośną 'przeszkodą' na drodze do otwartego społeczeństwa Sorosa”. [Michelle Malkin, Open Borders Inc. , (Washington DC: Regnery, 2019), s.51] A skala tego samostanowienia wydaje się nie mieć znaczenia dla naszych wrogich elit: czy są to kanadyjscy kierowcy ciężarówek, amerykańscy patrioci, czy państwa rosyjskiego, wszyscy są postrzegani z wrogością. Broń używana przeciwko tym wrogom różni się jedynie stopniem. Samostanowienie przez białą populację większościową w Kanadzie jest rozwiązywane na różne sposoby, w tym masową migrację, presja finansowa, cenzura, bezkarna masowa przestępczość , niewłaściwe nauczanie, przemoc fizyczna/polityczna oraz środki masowego przekazu.

Teoretyk polityki Alexander Dugin podobnie stwierdza, że ​​jedną z taktyk stosowanych w celu doprowadzenia do Wielkiego Resetu jest „powszechne stosowanie „demonizacji”, „de-platformingu” i ostracyzmu sieciowego (anulowania kultury) przeciwko wszystkim, którzy mają poglądy odmienne od globalistyczny (zarówno za granicą, jak i w samych Stanach Zjednoczonych).”

Karl Haemers w swoim artykule zatytułowanym „The not-so-friendly people at the World Economic Forum” całkiem słusznie stwierdza, że ​​Chrystia Freeland  jest nie tylko członkiem zarządu WEF, ale jest także obecnie wicepremierem i ministrem finansów Kanady . Jak podkreśla pan Haemers, negocjowała ona ważne globalne porozumienia o „wolnym handlu” oligarchicznej kontroli, takie jak kompleksowa umowa gospodarczo-handlowa (CETA) z Unią Europejską oraz umowa Kanada-Stany Zjednoczone-Meksyk; Freeland napisał także książkę zatytułowaną  Plutocrats: The Rise of the New Global Super-Rich and the Fall of Every Else.  

O statusie Miss Freeland jako członka zarządu WEF pisano również w kanadyjskiej prasie głównego nurtu, choć w ograniczony sposób. W artykule, który ukazał się w National Post w 2021 roku, pisarz podkreśla rażący konflikt interesów: Miss Freeland obecnie zasiada w radzie powierniczej WEF, będąc jednocześnie wicepremierem Kanady i ministrem finansów.

Wewnętrzne wiadomości WEF chwalą hojność Kanady, jeśli chodzi o akceptację uchodźców i imigrantów. Jednak utopijne wizje uchodźców bezproblemowo integrujących się z Kanadą są złudną fantazją, mrzonką. Wielu z tych, którzy zostali przyjęci, kosztem kanadyjskiego podatnika, kończy na ulicy, w schroniskach i nie ma umiejętności ani środków, aby wejść na rynek pracy. W niedawnym rządowym raporcie wykazano, że po 10 latach pobytu w Kanadzie 45 procent uchodźców było na zasiłku.

W artykule z 2018 roku WEF pochwalił Kanadę za otwartość na zagranicznych studentów z Indii: „Podczas gdy Stany Zjednoczone i Wielka Brytania powoli zamykają swoje drzwi, Kanada gwałtownie się otworzyła, a indyjscy studenci wdzierają się. W 2017 roku indyjscy studenci, którzy Według oficjalnych danych liczba zabezpieczonych wiz kanadyjskich wzrosła o prawie 60% niż rok temu. W sumie indyjscy studenci otrzymali 83 410 z 317 110 kanadyjskich zezwoleń na studia przyznanych w ciągu roku”.

Zarówno pan Trudeau, jak i pani Freeland wypowiedzieli się na temat rozmów WEF, jednocześnie wypowiadając się publicznie o tym, jak pandemia Covid-19 stworzyła ogromną szansę na przekształcenie Kanady. Są na dobrej drodze do zapewnienia wieczystej hegemonii elektoratu poprzez import nowego elektoratu. Istnieje wiele zagrożeń, ponieważ zabezpieczenia przesiewowe zostały usunięte: osoby oskarżone o terroryzm, przestępczość i inne wywrotowe przestępstwa są w stanie utrzymać, a nawet uzyskać obywatelstwo.

Media w Kanadzie również są w niebezpieczeństwie: mainstreamowe media w Kanadzie wraz z pewnymi wpływowymi mediami społecznościowymi zostały kupione i opłacone. Działają jako rzecznik obecnego reżimu federalnego.

W swoim budżecie na 2019 r. rząd federalny przeznaczył prawie 600 milionów dolarów na dotacje dla wybranych mediów, które uzyskały zgodę rządu federalnego. Ostatni czek na 600 milionów dolarów ma wypełnić martwe pole w wywieraniu wpływu rządu na kanadyjskie media drukowane i internetowe. … Przekazując prawie 600 milionów dolarów bezpośrednio wybranym gazetom, rząd nie robi nic nowego. To tylko rozszerzenie kontroli, którą miał nad innymi mediami, na tradycyjne gazety głównego nurtu.

Niedawno, dzięki Access to Information przez Rebel News, uzyskano notatki informacyjne wysokiego szczebla dotyczące spotkania WEF na temat Wielkiego Resetu, które odbyło się 8 grudnia 2020 r. Dokumenty zostały przekazane Chrystii Freeland, która była wówczas ministrem spraw globalnych Kanady. Freeland współprzewodniczył spotkaniom wraz z urzędnikami z Japonii, Holandii, RPA, Google i Goldman Sachs. Dokumenty eufemistycznie stwierdzają, że celem WEF jest wykorzystanie niestabilności pandemicznej COVID-19 do restrukturyzacji społeczeństwa, anulowania rozwoju ropy i gazu oraz cenzurowania Internetu. Inicjatywy, które są w toku w Kanadzie w ramach federalnego reżimu WEF-Trudeau.

Chociaż w tym artykule próbowano ustalić, że rząd Kanady został zinfiltrowany przez polityków i biurokratów związanych z WEF, w żadnym wypadku nie jest to w pełni wyczerpująca księgowość. W kolejnych pracach autor ma nadzieję udokumentować, w jaki sposób ponadnarodowe globalistyczne podmioty prowadzą politykę, która jest przekleństwem dla interesów historycznego narodu kanadyjskiego.

Gunnar Alfredsson opisuje siebie jako „pisarza i badacza z zamarzniętej totalitarnej Kanady, trochę durnia”.