Vichy antyżydowskie ustawodawstwo

Antyżydowskie prawa zostały uchwalone przez rząd Vichy France w 1940 i 1941 roku, wpływając na metropolię Francji i jej terytoria zamorskie podczas II wojny światowej. Ustawy te były de facto dekretami szefa państwowego marszałka Philippe'a Pétaina , ponieważ Parlament nie pełnił już funkcji 11 lipca 1940 r. Motywacja do wprowadzenia przepisów była spontaniczna i nie była obowiązkowa w Niemczech. Prawa te zostały unieważnione 9 sierpnia 1944 r. Po wyzwoleniu i przywróceniu legalności republikańskiej.

Ustawy miały na celu pozbawienie Żydów prawa do sprawowania urzędu publicznego , wyznaczania ich jako niższej klasy i pozbawiania ich obywatelstwa . Wielu Żydów zostało następnie aresztowanych w obozie internowania w Drancy, zanim zostali deportowani do eksterminacji w nazistowskich obozach koncentracyjnych .

Zawartość

• 1Historia
• 2Odpowiedzialność
• 3Inne grupy
• 4Ustawy i ustawy
• 5Zobacz także
• 6Referencje
• 7Dalsze czytanie

Historia 

Ustawa o denaturalizacji została uchwalona 16 lipca 1940 r., Zaledwie miesiąc po ogłoszeniu reżimu Vichy w Petain. W dniu 22 lipca 1940 r. Zastępca sekretarza stanu Raphaël Alibert utworzył komisję do przeglądu 500 000 naturalizacji wydanych od 1927 r. W wyniku tego 15 000 osób zostało pozbawionych obywatelstwa francuskiego, z których 40% stanowili Żydzi. Alibert był sygnatariuszem Statutu o Żydach .

Pierwsze ustawy o statusie żydowskim z 3 października 1940 r. Wykluczały Żydów z wojska, prasy, handlu i przemysłu oraz służby cywilnej. Druga ustawa o statusie została uchwalona w lipcu 1941 r. I wymagała rejestracji żydowskich przedsiębiorstw i wykluczenia Żydów z jakiegokolwiek zawodu, komercyjnego lub przemysłowego.

Kolejna ustawa o "Cudzoziemcach rasy żydowskiej" z 4 października 1940 r., Ogłoszona równocześnie z żydowskimi ustawami o statusie, umożliwiła natychmiastowe internowanie zagranicznych Żydów. ^[1] Zgodnie z prawem 40 000 Żydów było internowanych w różnych obozach w strefie libre , południowej strefie: Nexon , Agde , Gurs , Noé , Récébédou  [ fr ], Rivesaltes i Le Vernet . ^[2] 1 lipca 1940 r. Niemcy wyrzucili do francuskiej strefy tysiące francuskich Żydów z Alzacji i Lotaryngii. Niektórzy osiedlali się w miastach takich jak Limoges, inni kończyli w obozach takich jak Gurs.

Te prawa zostały skopiowane z nazistowskich praw i obrzędów, tak że były równie surowe dla ich ofiar. Te przepisy były bardziej rygorystyczne niż włoskie prawa rasowe w okupowanej Nicei. Te prawa przedawnienia zostały wprowadzone od początku nowego systemu przez Pétaina: pierwsza ustawa została wprowadzona zaledwie miesiąc po utworzeniu rządu Vichy.

Kolaboracji reżim umieścić również w praktyce politykę nazistowską polowania na Żydów, który został wykonany przez policję francuską, wysyłania Żydów do niewoli kolejowych stacji, gdzie będą one wysyłane do obozów koncentracyjnych francuskich w ramach ostatecznego rozwiązania .

Podobne ustawodawstwo zostało następnie zastosowane przez Algierię (7 października 1940 r.), Maroko (31 października) i Tunezję (30 listopada), które w tamtych czasach były w większości własnością francuską Vichy. ^[3]

Odpowiedzialność 

Rząd Vichy dobrowolnie przyjął, bez przymusu ze strony sił niemieckich, prawa, które wykluczały Żydów i ich dzieci z pewnych ról w społeczeństwie. Według szefa sztabu marszałka Philippe Pétaina: "Niemcy nie były źródłem antyżydowskiego ustawodawstwa Vichy, a ustawodawstwo to było spontaniczne i autonomiczne". ^[4] Prawa te zostały unieważnione 9 sierpnia 1944 r. Po wyzwoleniu i przywróceniu legalności republikańskiej. ^[5]

Inne grupy 

Inne kategorie ludności, takie jak masoni i komuniści , również byli uciskani przez ten reżim Vichy. Do czasu inwazji Związku Radzieckiego w dniu 22 czerwca 1941 r. Polowanie na komunistów nie było priorytetem dla agendy nazistowskiej, z powodu podpisania paktu nazistowsko-sowieckiego w dniu 23 sierpnia 1939 r. ^{[ Potrzebne źródło ]}

Prawa i statuty 

Adolf Hitler doszedł do władzy w Niemczech 30 stycznia 1933 r. Pétain doszedł do władzy we Francji 17 czerwca 1940 r. Poniższa tabela podsumowuje antysemickie środki ustawodawcze w Vichy France przeciwko nazistowskim Niemcom i czas potrzebny na przyjęcie odpowiednich środków. Czas pomiędzy instalacją rządu a uchwaleniem statutu jest oznaczony w nawiasach.

Szkic Statut des Juifs z adnotacjami samego Pétaina

Zobacz także 

• Maurice Papon
• Historia Żydów we Francji

Referencje 

1. Skocz do góry^Ponumerowane 29. Opublikowane w Dzienniku Urzędowym państwa francuskiego, 18 października 1940 r., Str. 5324.
2. Skocz do góry^Michèle Cointet,L'Eglise sous Vichy, 1940-1945: la repentance en question(Kościół pod Vichy, 1940-1945, skruszony) Perrin 1998.ISBN 9782262012311. s.181.
3. Skocz do góry^Robert Satloff(2006):Wśród Sprawiedliwych: Stracone historie z Długiego zasięgu Holocaustu na ziemie arabskie.  ISBN1-58648-399-4. s.26 
4. Skocz do góry^Henri du Moulin de la Barthète. 26 października 1946 r. Cytowany w Cirtis,Werdykt o Vichy. str.111. Cytat z: Robert Satloff (2006):Wśród Sprawiedliwych. str. 31
5. Skocz do góry^ "Ordonnance du 9 août 1944 r. Względnie au rétablissement de la légalité républicaine sur le territoire continental - Wersja konsolidée au 10 août 1944"[Ustawa z 9 sierpnia 1944 r. O przywróceniu prawnie ustanowionej Republiki na kontynencie - skonsolidowana wersja 10 sierpnia 1944 r.]. fr . Legifrance. 9 sierpnia 1944. Archiwum z oryginału w dniu 2009-07-16 . Źródło: 2015-10-21 . Artykuł 1: Formą Rządu Francji jest i pozostaje Republika. Zgodnie z prawem nie przestała istnieć.
   Artykuł 2: Poniższe są zatem nieważne: wszystkie akty prawne lub regulacyjne, a także wszelkie działania jakiegokolwiek opisu podjęte w celu ich egzekwowania, ogłoszone w Metropolitan France po 16 czerwca 1940 r. I do czasu przywrócenia Rządu Tymczasowego Republiki Francuskiej . To unieważnienie zostaje niniejszym wyraźnie zadeklarowane i należy je odnotować.

https://en.wikipedia.org/wiki/Vichy_anti-Jewish_legislation