Lista Nagłych Zgonów: 20200916 Maxim Siergiejewicz Marcinkiewicz

Losy Marcinkiewicza i Nawalnego przypominają relacje między KSS KOR (żydami) a opozycjonistami — do PRL — Polakami.
Polacy zostali wybici i dzięki temu żydzi mogli łatwiej przejąć władze w polin. Tu podobnie, faworyt polskich rusofili Putin morduje bezwzględnie wszelki odruch rosyjskiej ksenofobi i zacofania antydemokratycznego, a licznych Nawalnych ustawia w roli opozycji.

Red. Gazeta Warszawska

+

Maxim Martsinkevich

Maxim "Tesak" Martsinkevich
Максим "Тесак" Марцинкевич

Urodzony08 maja 1984

Zmarły16 września 2020 (w wieku 36)

Narodowość RosyjskiInne nazwyTesak Obywatelstwo Rosyjski Alma Mater Rosyjski Państwowy Uniwersytet Społeczny (niedokończony)

Znany zLider rosyjskich organizacji neonazistowskich i antygejowskich

Zarzut (y) karne	Podżeganie do nienawiści rasowej lub etnicznej; rabunek, niszczenie mienia i chuligaństwo
Kara karna	Wiele kadencji, w tym 10 lat w kolonii pracy według ścisłego reżimu
Status karny	Zmarły
Podpis

Maxim Siergiejewicz Marcinkiewicz ( rosyjski : Максим Сергеевич Марцинкевич , 08 maj 1984 - 16 września 2020), lepiej znany jako Tesák (rosyjski dla Cleaver , Hatchet , Toporek , Machete ), ^[1] był rosyjski neonazistowskich działacz, media osobowość, vlogger , lider i współzałożyciel ruchu Restruct, który przejawiał się w krajach postsowieckich .

Tesak po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę opinii publicznej jako skinhead o białej sile i lider skrajnie prawicowej grupy młodzieżowej Format 18 , która została opisana jako „zbrojne skrzydło” Narodowego Towarzystwa Socjalistycznego . W ramach ruchu Restruct Martsinkiewicza istnieje wiele gałęzi, z których najważniejszym jest Occupy Pedophilia , twierdząc, że jego celem jest walka z pedofilami i szerzenie poglądów narodowego socjalizmu wśród młodzieży. Brutalne podejście Tesaka i ataki na homoseksualistów były krytykowane, chociaż jego działania doprowadziły do ​​uwięzienia wysoko postawionego funkcjonariusza rosyjskiego wymiaru sprawiedliwości.

Martsinkiewicz otrzymał trzy wyroki więzienia za podżeganie do nienawiści rasowej lub etnicznej. Tesak został po raz pierwszy postawiony w stan oskarżenia w 2007 roku, po zakłóceniu politycznych debat wykonaniem nazistowskiego salutu i wrzeszczenia „ Sieg Heil! ” W klubie książki w Moskwie. ^[2] W 2009 roku został skazany na trzy lata więzienia za nakręcenie filmu z treściami rasistowskimi. Wspomnienia Martsinkiewicza z tego pobytu w więzieniu są wyrażone w jego książce Restruct . Po zwolnieniu z więzienia Tesak był bezrobotny, publikował vlogi i zarabiał na życie , żądając od innych udziału w jego „polowaniach na pedofilów” i uczęszczaniu na jego wykłady o życiu w więzieniu, sposobach kradzieży w sklepach i innych tematach. ^[3]Jesienią 2013 roku Tesak został ponownie postawiony w stan oskarżenia za wydanie nowych filmów z rasistowskimi uwagami. W rezultacie 15 sierpnia 2014 r. Został skazany na pięć lat więzienia. W dniu 11 listopada 2014 r. Sąd skrócił karę do dwóch lat i 10 miesięcy.

27 czerwca 2017 r. Moskiewski sąd rejonowy Babushkinsky skazał Martsinkiewicza na dziesięć lat karnej kolonii robotniczej za udział w atakach na handlarzy kannabinoidami syntetycznymi . ^[4]

Martsinkiewicz za swojego życia wskazał, że był pochodzenia rosyjskiego , polskiego , litewskiego i białoruskiego . Jego rodzicami są Sergey Yevgenyevich Martsinkevich i Viktoriya Leonidovna Martsinkevich. Jak zostało wyrażone w pierwszej autobiograficznej książce audio Tesaka Destruct , jego matka nie podzielała ekstremistycznych poglądów syna, podczas gdy jego ojciec wspierał go. W wywiadzie z września 2012 roku Martsinkevich powiedział, że nie jest żonaty i nie ma dzieci. ^[5] Według raportu w Meduza, znaleziono list samobójczy po tym, jak Martsinkevich został znaleziony martwy w jego celi. Zgłoszono, że notatka zawierała prośbę o przekazanie przez urzędników prywatnego dziennika i książki o komunizmie żonie Martsinkiewicza w Jekaterynburgu . ^[6] Martsinkevich dwukrotnie napisał na swoim profilu VKontakte, że w żadnych okolicznościach nie popełni samobójstwa. W ostatnich miesiącach swojego życia Martsinkiewicz donosił swojemu prawnikowi o torturach i nazwał to piekłem.

Martsinkevich został wcielony do armii rosyjskiej , chociaż twierdził, że został zwolniony po kilku dniach po ocenie zdrowia psychicznego spowodowanej pobiciem kolegi z pochodzenia azerbejdżańskiego . Przydomek Tesaka był związany z jego zainteresowaniem nożami. Ukończył średnią szkołę zawodową na wydziale architektury i został usunięty z Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Socjalnego . ^[7] Martsinkevich powiedział, że był zatrudniony jako inżynier przez trzy i pół roku. ^[8] Sprzedawał także filmy i próbował sprzedawać muzykę za pośrednictwem swojej strony internetowej. ^{[ potrzebne źródło ]}

Format 18 [ edytuj ]

Tesak był członkiem grupy skinheadów „Russian Purpose” prowadzonej przez Siemiona Tokmakowa . Martsinkiewicz był także członkiem Narodowej Partii Ludowej do 2003 roku. W 2005 roku założył organizację skinheadów „ Format 18 ”. Liczba 18 to kod lub eufemizm dla „Adolfa Hitlera”, ponieważ litera A jest pierwszą w alfabecie łacińskim, a H jest ósmą. Członkowie Format 18 pobili azjatyckich pracowników migrujących i bezdomnych, filmując ataki i udostępniając filmy przez Internet. Martsinkevich nakręcił fikcyjne filmy promujące nienawiść do Czarnych i antyfaszystów. Rosyjski Reporter magazyn opublikował historię o jednym z filmów, w których "Tadżycki handlarz narkotyków „…” powieszony i rozczłonkowany przez ludzi przebranych za członków Ku-Klux-Klanu „…” wkrótce ujawnił się jako inscenizowany, a mięso poćwiartowanego jeńca okazało się wołowiną ”. ^[9] Martsinkevich i inni członkowie Format 18 pojawili się także w brytyjskim programie telewizyjnym Ross Kemp o Gangach : rosyjscy neonaziści , a także w Current TV 's From Russia with Hate .

Organizacja utrzymywała stronę internetową, która została zakazana w 2007 roku po skardze jednego z autorów na antyfaszystowską stronę internetową. Wielu obserwujących Format 18 przesłało również własne filmy wideo przedstawiające upokorzenia i przemoc fizyczną. Najbardziej rozpoznawalny film tego typu został opisany jako „egzekucja Tadżyka i Dagestańczyka ”, który ukazał się w sierpniu 2007 roku, kiedy Martsinkiewicz był już uwięziony. Komitet Śledczy Federacji Rosyjskiej wydał oświadczenie wskazujące, że egzekucje pokazane w filmach zostały zweryfikowane jako prawdziwe.

Format 18 został zakazany za ekstremizm rosyjskim orzeczeniem sądowym we wrześniu 2010 roku.

Film Rosja 88 [ edytuj ]

Działania neonazistowskiej organizacji Format 18 zainspirowały rosyjskiego reżysera Pawła Bardina do stworzenia dramatu Rosja 88 . Film opowiada o bandzie skinheadów, których bawi filmowanie bicia ludzi o niesłowiańskim wyglądzie, które mają trafić do Internetu. Jeden z publicznie dostępnych filmów Format 18 o nazwie „ Dacha History X” przedstawia starą kobietę (w tej roli jeden ze skinheadów), która nienawidzi czarnych ludzi i jej wnuka, który zakopuje ich w ogrodzie. Podobne wydarzenie ma miejsce w filmie Rosja 88 . Główny bohater filmu nosi przydomek Shtyk ( Bayonet ) i podobnie jak Tesak bierze kamerę i filmuje Rosjan, pytając ich o opinię na temat imigrantów z Kaukazu. i Azji.

Pierwsze przekonanie [ edytuj ]

28 stycznia 2007 Martsinkevich i jego przyjaciele odwiedzili klub książki Bilingua w Moskwie. W tym czasie służył jako platforma debat politycznych z udziałem dziennikarzy Julii Latyniny i Maksyma Kononenki . Tesak zapytał, czy zgadzają się, że aby Rosja się poprawiła, każdy demokrata musi zostać zabity, po czym krzyknął „Sieg!”. i podniósł rękę w nazistowskim pozdrowieniu, a za nim jego przyjaciele krzyczeli „Heil!”. Krzyki trwały jeszcze przez kilka minut, a kilka uczestniczek krzyczało: „faszyzm nie przejdzie!”. w odpowiedzi. Kononenko zasugerował wezwanie policji, ponieważ wykonywanie nazistowskich salutów w miejscach publicznych było w Rosji zabronione. Nie wezwano policji. Ostatecznie prowadzący debaty Aleksiej Nawalnyskierował pismo do rosyjskiej prokuratury. ^[10]

W dniu 2 lipca 2007 r. Około 10 członków rosyjskiej jednostki antyterrorystycznej aresztowało Martsinkiewicza na siłowni, na której trenował. 18 lutego 2008 Tesak został skazany na trzy lata więzienia za podżeganie do nienawiści etnicznej lub rasowej (w Rosji artykuł 282). ^[11] Rosyjska gazeta Nowa Gazeta opublikowała opinię, w której stwierdzono, że śledczy zignorowali najgorsze przypadki zbrodniczej działalności tego neonazisty, co doprowadziło do łagodnej kary.

Drugie przekonanie [ edytuj ]

W 2006 roku 20 osób przebranych za członków Ku Klux Klanu zainscenizowało egzekucję tadżyckiego handlarza narkotykami, filmując ją i udostępniając w Internecie. Organizatorami przedstawienia byli Martsinkevich i Artem Zuev. Zuev dostarczył również lektora do wideo.

Za te czyny w dniu 16 stycznia 2009 roku Tesak został oskarżony o podżeganie do nienawiści etnicznej i otrzymał wyrok trzech lat więzienia. Sąd uwzględnił dobre zachowanie więźnia i dostosował karę do trzech i pół roku więzienia począwszy od pierwszego skazania. Artem Zuev otrzymał trzyletni wyrok w zawieszeniu.

Martsinkiewicz został zwolniony 31 grudnia 2010 roku. Pół roku później próbował wstąpić do Rady Koordynacyjnej Rosyjskiej Opozycji i został zarejestrowany jako kandydat w wyborach, ale został następnie zdyskwalifikowany za swoje neonazistowskie poglądy i brak sprzeciwu wobec rosyjskiego rządu. ta ostatnia była częściowo związana z wniesieniem przez niego opłaty za zgłoszenie członka prorządowego ruchu młodzieżowego Nashi .

Zajmij pedofilię [ edytuj ]

Po wyjściu z więzienia Martsinkiewicz zapoczątkował ruch Occupy Pedophilia ( ros . Оккупай-педофиляй , zromanizowany :  Okkupay-pedofilyay ), skupiający się na biciu i poniżaniu mężczyzn uznawanych za pedofilów . Członkowie ruchu znaleźli ofiary przez Internet, udawali nieletnich mężczyzn i poszli na randkę. Następnie grupa ludzi spotkała domniemanego pedofila i upokorzyła go, czasami wylewając mu mocz na głowę, podczas kręcenia filmu do publikacji w Internecie. ^[1]

We wrześniu 2013 roku media zaczęły donosić o jednym z filmów Tesaka nagranych w mieszkaniu w Moskwie, w wyniku którego aresztowano Andrieja Kaminowa, byłego zastępcę szefa Federalnej Służby Komorniczej w obwodzie moskiewskim. Kaminov został oskarżony o popełnianie nieprzyzwoitych aktów seksualnych wobec nieletniego.

Martsinkevich określił Occupy Pedophilia jako „społeczny projekt mający na celu promowanie narodowego socjalizmu , ujawnienie istoty liberalnych poglądów i zwrócenie uwagi społeczeństwa na tę kwestię. Pobierał od ludzi określoną sumę pieniędzy za udział w„ polowaniach na pedofilów ”, często opisywanych jako „ safari ” członków ruchu.

Działacze ruchu, a zwłaszcza Tesak, byli krytykowani przez media za czujność, przemoc i powiązania z inną gałęzią ruchu Restruct Martsinkiewicza, zwaną Occupy Gerontophilia ( ros . Оккупай-геронтофиляй ). partnerzy seksualni. Działania członków obu oddziałów zostały również opisane jako kampanie przeciwko osobom LGBT , a jeden z liderów lokalnej grupy Occupy Pedophilia powiedział, że „praktycznie wszyscy geje [są] pedofilami”. ^[12]

Trzecie przekonanie [ edytuj ]

Jesienią 2013 r. Postawiono Tesakowi nowy zarzut karny. Uciekając przed oskarżeniem, Martsinkevich udał się na Kubę przez Białoruś , planując kolejne nagrania .

W grudniu 2013 r. Został skazany zaocznie za ekstremizm na podstawie orzeczenia sądu w Moskwie. Powodem była publikacja trzech filmów na YouTube z udziałem Tesaka. Dwa z nich były jego recenzjami rosyjskich filmów Stalingrad i Okolofutbola ( Kicking Off ) z rasistowskimi uwagami, podczas gdy trzeci film krytykował wszystkich kandydatów na burmistrza Moskwy i sugerował usunięcie imigrantów jako sposób na poprawę miasta. ^[13]Zbadano również filmy związane z ruchem „Okupuj pedofilię”. Martsinkiewicz powiedział, że akt oskarżenia został zarządzony przez „pedofilskie lobby” szukające zemsty, wspominając o oficjalnym Andriejem Kaminowie, którego złapał podczas randki z nieletnią zorganizowaną przez Maxima.

Tesak został aresztowany na Kubie 17 stycznia 2014 r. W dniu 27 stycznia 2014 r. Został skuty kajdankami i deportowany z Hawany do Moskwy za nadmierny pobyt, a następnie aresztowany przez władze rosyjskie. 29 stycznia Martsinkiewicz został postawiony w stan oskarżenia.

Moskiewski sąd rozpoczął rozpoznanie sprawy 30 lipca 2014 r. Martsinkiewiczowi postawiono zarzut podżegania do nienawiści etnicznej groźbą użycia przemocy (część 2 art. 282 kodeksu karnego w Rosji). Prokuratura argumentowała, że ​​oskarżony pokazał na swojej osobistej stronie w sieci społecznościowej Vkontakte trzy filmy z ekstremistycznymi treściami i groźbami psychologicznymi autorstwa Martsinkevicha . Sąd zgodził się i 15 sierpnia 2014 r. Skazał Martsinkiewicza na pięć lat kolonii karnej ze ścisłym reżimem. W dniu 11 listopada 2014 r. Adwokaci więźnia odwołali się od decyzji i sąd skrócił karę do dwóch lat i dziesięciu miesięcy. ^[1]

Czwarte przekonanie [ edytuj ]

18 marca 2015 r. Poinformowano, że Martsinkiewicz został oskarżony o rabunek i chuligaństwo . Jego prawnik powiedział, że zarzuty były związane z działaniami Tesaka przeciwko dealerom mieszanek do palenia . Sprawa została rozpatrzona w Sądzie Rejonowym Babushkinsky w listopadzie 2016 roku, a Marsinkiewicz nie przyznał się do winy. ^[14] Prokurator zwrócił się o 11 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności w ścisłym reżimie korekcyjnej kolonii pracy. Tesak został uznany winnym zamachów - jeden z nich zakończył się śmiercią, a 27 czerwca 2017 r. Sędzia Aleksander Glukhov skazał Martsinkiewicza na 10 lat w kolonii pracy o ścisłym reżimie, począwszy od 27 stycznia 2014 r. Inny napastnik otrzymał 10 lat, podczas gdy inni otrzymali od 3 do 5.

W dniu 21 maja 2018 roku poinformowano, że Moskiewski Sąd Miejski uchylił wyrok z 27 czerwca 2017 roku i zażądał kolejnej rozprawy, pozostawiając Martsinkiewicza w więzieniu. W grudniu 2018 roku Sąd Okręgowy Babushkinsky ponownie skazał Martsinkiewicza na 10 lat kolonii pracy według ścisłego reżimu. Martsinkevich złożył apelację. Odbywał wyrok w Matrosskaya Tishina . ^[15]

Inne problemy prawne [ edytuj ]

W lutym 2013 Tesak przebywał w Mińsku na Białorusi, aby poddać się laserowej korekcji wzroku. Podczas wizyty wdał się w bójkę z grupą antyfaszystowskich kibiców FC Partizan , w wyniku czego został aresztowany przez policję pod zarzutem chuligaństwa. Wkrótce został zwolniony bez postawionych zarzutów.

Jeden z prawników Martsinkiewicza wydał publiczne oświadczenie w październiku 2014 r., Mówiąc, że jego klient został niedawno oskarżony o chuligaństwo za obcięcie włosów mężczyźnie. ^[16]

W listopadzie 2014 Tesak został oskarżony o podżeganie do nienawiści etnicznej za napisanie i opublikowanie swojej książki Restruct , która została sklasyfikowana jako ekstremistyczna. ^[16]

Śmierć [ edytuj ]

16 września 2020 r. Martsinkiewicz został znaleziony martwy w areszcie śledczym w obwodzie czelabińskim , podobno po odebraniu sobie życia. ^[17] Śledczy wszczęli wstępne dochodzenie w sprawie jego śmierci. Miał on podróżować do Moskwy na przesłuchanie w ramach sprawy karnej z 1999 roku. ^[18] [19] Miał 36 lat. W pogrzebie Martsinkiewicza na cmentarzu Kuncewa w Moskwie uczestniczyło około 2–4,5 tys. Osób. ^[20] [21] Oficjalne wyjaśnienie jego śmierci jako samobójstwa zostało zakwestionowane przez jego adwokata Matveya Dzena ^{[22] [23] [24]} oraz przez wielu komentatorów, zarówno przyjaznych, jak i wrogo nastawionych do zmarłych. ^{[25] [26][27] [28] [29]}

Referencje [ edytuj ]

Linki zewnętrzne [ edytuj ]

W końcu nie ma znaczenia „ nekrolog na Meduza.io”